Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ :

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Πνευματικά Γυμνάσματα.

Μελέτη ΛΓ΄. Στην Πεντηκοστή, κατά την οποία ενήργησε το Πνεύμα το Άγιο στους Αποστόλους.

Συλλογίσου αγαπητέ, πως το Πανάγιο Πνεύμα όταν κατέβηκε στο υπερώο εν είδει πύρινων γλωσσών, σαν ένας σφοδρότατος άνεμος και βροντή, γέμισε όλο τον οίκο, στον οποίο ήταν καθισμένοι οι θείοι Απόστολοι και προσεύχονταν· «καί ἐπλήρωσε τόν οἶκον, οὗ ἦσαν καθήμενοι» (Πραξ. β΄. 2)· και τον έκανε σαν μία κολυμβήθρα, όπως λέει ο Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, για να βαπτίσει τους Αποστόλους με την θεία χάρη του, περί του οποίου αυτού βαπτίσματος προείπε σ’ αυτούς ο Κύριος· «ὑμεῖς δέ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ἁγίῳ οὐ μετά πολλάς ταύτας ἡμέρας» (Πράξ. α΄ 5).

(περισσότερα…)

1. Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριο μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία, η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη.

Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε την σταύρωση, το πάθος, την ανάσταση, ύστερα από αυτά την ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου. «Γιατί αν εγώ φύγω», λέει, «θα σας στείλω τον Παράκλητο και δε θα σας αφήσω ορφανούς» (Ιω. 16, 7).

(περισσότερα…)

Ο ΛΑ΄ Λόγος είναι ο σπουδαιότερος από τους θεολογικούς Λόγους του Αγίου Γρηγορίου. Εκφωνήθηκε στο ναό της Αγίας Αναστασίας, στην Κωνσταντινούπολη, το 380, πιθανόν κατά το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που σε ειδική πραγματεία, αφιερωμένη στο Άγιο Πνεύμα, ομολογείται και καταδεικνύεται η θεότητα και το ομοούσιο του Αγίου Πνεύματος.

Ο Γρηγόριος διακηρύσσει την ορθή πίστη της Εκκλησίας ότι «εκ φωτός του Πατρός, φως καταλαμβάνοντες τον Υιόν εν φωτί τω Πνεύματι» (§ 3). Καταρρίπτει, στη συνέχεια, τους συλλογισμούς των αιρετικών Πνευματομάχων με θεολογικά επιχειρήματα (§ 4-21) και τέλος, απαντώντας στο επιχείρημα ότι στην Αγία Γραφή δεν δηλώνεται ρητά η θεότητα του Πνεύματος, παραθέτει πλήθος χωρίων, όπου υποδεικνύεται η θεότητα του Πνεύματος (§ 29-30). Αλλά και το ίδιο το Πνεύμα τώρα, σύμφωνα με το Γρηγόριο, φανερώνει στους άξιους βαθύτερα και σαφέστερα ότι είναι Θεός, ένα από τα τρία πρόσωπα της μιας θεότητας (§ 26).

(περισσότερα…)