Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης – Κλίμαξ. 13. Περί ακηδίας.

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.


13. Περί ακηδίας

Πολλές φορές, ένας από τους κλάδους της πολυλογίας, όπως το είπαμε και προηγουμένως, είναι και ο παρών, ο οποίος μάλιστα αποτελεί και το πρώτο τέκνο της. Εννοώ την ακηδία. Γι΄ αυτό και της δώσαμε την θέση πού της αρμόζει μέσα στην αθλία αλυσίδα των παθών.

Ακηδία σημαίνει, παράλυση της ψυχής και έκλυση του νου, οκνηρία και αδιαφορία προς την άσκηση, μίσος προς τις μοναστικές υποσχέσεις. (Η ακηδία είναι ακόμη) αυτή που μακαρίζει τούς κοσμικούς, πού κατηγορεί τον Θεό ότι δεν είναι ευσπλαχνικός και φιλάνθρωπος, πού φέρνει ατονία την ώρα της ψαλμωδίας και αδυναμία την ώρα της προσευχής. Αυτή πού μας κάνει σιδερένιους στα διακονήματα, άοκνους στο εργόχειρο, σπουδαίους στην πρακτική ζωή της υπακοής (εν αντιθέσει προς την θεωρητική ζωή της ησυχίας).

(περισσότερα…)