Άγιος Αντώνιος ο Μέγας.

Μπορείτε να διαβάσετε και υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου εδώ: Νερό από την έρημο.


ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Εισαγωγή

Γεννήθηκε το 251 ή 252 στην Κόμα της νότιας Μέμφιδας. Έχασε τους πλούσιους γονείς του, όταν ήταν 20 χρονών. Από τότε ανέλαβε τη φροντίδα για την αδελφή του. Όταν άκουσε μια μέρα στην Εκκλησία να διαβάζεται: «Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι», συνεπάρθηκε από θείο ζήλο. Μοίρασε την περιουσία του, εκτός από ένα μικρό μέρος για την αδελφή του, κι άρχισε την άσκηση.

(περισσότερα…)

Γεροντικό περί ονείρων και οραμάτων. Άγιος Αντώνιος.

Μπορείτε να διαβάσετε και υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου εδώ: Γεροντικό περί ονείρων και οραμάτων.


ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ


Εισαγωγή

Δεν θα μπορούσε να απουσιάσει από αυτό το βιβλίο ο Μέγας Αντώνιος (3ος-4ος αιώνας), ο πρώτος χριστιανός ασκητής, ο καθηγητής της ερήμου και πατέρας του μοναχισμού. Ο Μέγας Αντώνιος κατά την πολύχρονη ασκητική του πείρα είχε πολλές εμπειρίες και των τεχνασμάτων και φαντασμάτων του διαβόλου και της παρηγορίας της θείας χάριτος.

(περισσότερα…)

Το γεροντικό, αποφθέγματα αγίων Γερόντων. Μέγας Αντώνιος.

Το γεροντικό. Αποφθέγματα αγίων Γερόντων

Μέγας Αντώνιος

α΄. Όταν ο αββάς Αντώνιος ασκήτευε στην έρημο, έπεσε κάποτε σε ακηδία και σε μεγάλη σύγχυση των λογισμών του και έλεγε στον Θεό:
«Κύριε, θέλω να σωθώ αλλά δεν μ’ αφήνουν οι λογισμοί μου. Τι να κάνω με τη θλίψη μου αυτή; Πώς να σωθώ;»

Κάποια φορά λοιπόν βγήκε λίγο προς τα έξω και βλέπει κάποιον σαν τον εαυτό του να κάθεται και να κάνει εργόχειρο. Μετά από λίγο άφηνε το εργόχειρο, σηκωνόταν και προσευχόταν, και ξανά καθόταν και συνέχιζε να πλέκει το σχοινί του. Ύστερα πάλι σηκωνόταν για προσευχή. Ήταν άγγελος Κυρίου που είχε σταλεί για να διορθώσει τον Αντώνιο και να του δώσει σιγουριά και άκουσε τον άγγελο να του λέει:
«Κάνε κι εσύ το ίδιο και θα σωθείς».

(περισσότερα…)

Μέγας Αντώνιος. Οι δαίμονες και οι πανουργίες τους.

* Σημείωση. Πολλές από τις πανουργίες και τα τεχνάσματα των δαιμόνων που αναφέρονται παρακάτω στο κείμενο, αφορούν μοναχούς ή αγίους, και όχι λαϊκούς η κοσμικούς. Στους πρώτους, μπορεί ο λεγόμενος »αόρατος πόλεμος» να μετατραπεί και σε ορατό.

ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΝΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥΣ

Πρώτα, λοιπόν, ας ξέρουμε, ότι οι δαίμονες, όχι γιατί λέγονται δαίμονες, έτσι κι’ έγιναν. Διότι ο Θεός δεν έκανε τίποτα κακό. Καλοί πλάσθηκαν κι’ αυτοί. Επειδή όμως ξέπεσαν από το ουράνιο φρόνημα (από την αγαθή πνευματική προαίρεση) και του λοιπού κυλιούνται γύρω από τη γη (διαρκώς ασχολούνται περί τα γήινα), τους μεν Έλληνες εξαπάτησαν με τις (μυθολογικές) φαντασίες τους, από φθόνο δε προς εμάς τους Χριστιανούς, κινούν τα πάντα εναντίον μας, θέλοντας να μας εμποδίσουν την άνοδό μας προς τους ουρανούς, για να μην ανεβούμε εμείς εκεί, απ’ όπου έπεσαν αυτοί.

(περισσότερα…)

Δύο διάλογοι του Μεγάλου Αντωνίου : α) μετά του Δαίμονος, β) μετά του Αγγέλου

Δύο διάλογοι, ὁ μὲν εἷς μεταξὺ αὐτοῦ τε καὶ τοῦ μιαροῦ Δαίμονος, ὁ δὲ ἕτερος μετὰ τοῦ Ἀγγέλου τοῦ Θεοῦ, ὃν ἀπέστειλεν, ὅτε ἠσκήτευεν ἐν τῇ ἐρήμῳ. Ἀναγινωσκόμενοι ἐν τῇ μνήμῃ αὐτοῦ κατὰ τὴν 17η Ἰανουαρίου, τυπωθέντες πρὸς ψυχικὴν ὠφέλειαν τῶν ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ μάλιστα τῶν Ἱερομένων καὶ τῶν μοναχῶν.

Τῷ Ἀναγινώσκοντι

Αἱ διηγήσεις αὗται ἀνταγραφεῖσαι παρά τινος Μοναχοῦ κατὰ τὸ 1842 (τοῦτο τὸ ἔτος εἶχε τὸ πρωτότυπον) ἔκ τινος παλαιοῦ χειρογράφου βιβλίου, εὑρισκομένου εἰς τὴν ἐν τῷ Ἁγίῳ ὄρει τοῦ Ἄθω βιβλιοθήκην τῆς Μονῆς τῆς Μεταμορφώσεως, τῆς ἐπονομαζομένης τῆς Κουτλουμουσιανοῦ.

(περισσότερα…)

Άγιος Αντώνιος ο Μέγας – Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων και την ενάρετη ζωή σε 170 κεφάλαια. (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Α΄).

* Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Α΄ (σελ. 28-53).

Άγιος Αντώνιος ο Μέγας

Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων και την ενάρετη ζωή σε 170 κεφάλαια

1. Οι άνθρωποι λέγονται λογικοί καταχρηστικά. Δεν είναι λογικοί εκείνοι που έμαθαν τους λόγους και τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλά όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό. και έτσι αποφεύγουν τα κακά και ψυχοβλαβή, μελετούν όμως σοβαρά τα καλά και ψυχωφελή και τα πράττουν με μεγάλη ευχαριστία προς τον Θεό. Μόνο αυτοί πρέπει αληθινά να λέγονται λογικοί άνθρωποι.

2. Ο αληθινά λογικός άνθρωπος μια μόνο φροντίδα έχει, να υπακούει και να είναι αρεστός στον Θεό, τον Κύριο των όλων, και σε τούτο και μόνο να ασκεί την ψυχή του, πως να γίνει αρεστός στον Θεό, ευχαριστώντας Τον για την μεγάλη και εξαιρετική πρόνοιά Του και την κυβέρνηση όλου του κόσμου, όποια κι αν είναι η θέση του στη ζωή. Γιατί είναι παράλογο, να ευχαριστούμε τους γιατρούς όταν μας δίνουν τα πικρά και αηδιαστικά φάρμακα για χάρη της υγείας του σώματός μας, να είμαστε όμως αχάριστοι στον Θεό για όσα φαίνονται σ’ εμάς δυσάρεστα και να μην αναγνωρίζουμε ότι τα πάντα γίνονται όπως πρέπει και προς το συμφέρον μας σύμφωνα με την πρόνοιά Του. Γιατί η αναγνώριση αυτή και η πίστη στον Θεό είναι η σωτηρία και η τελειότητα της ψυχής.

(περισσότερα…)

Άγιος Αντώνιος ο Μέγας – Σύντομη βιογραφία. (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Α΄).

.
Άγιος Αντώνιος ο Μέγας
.
Σύντομη βιογραφία
.
Ο μέγας πατέρας μας Αντώνιος, ο κορυφαίος του χορού των ασκητών, είχε ακμάσει όταν βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος, γύρω στο έτος 330 μ.Χ. Ήταν σύγχρονος του Μεγάλου Αθανασίου, ο οποίος και έγραψε λεπτομερώς το βίο του. Έφτασε στον ύψιστο βαθμό της αρετής και απάθειας, και ενώ ήταν αγράμματος και απλός άνθρωπος, είχε ουράνιο δάσκαλο τη σοφία του Αγίου Πνεύματος, η οποία φωτίζει τους αλιείς και τους απλούς ανθρώπους. Με το φωτισμό της δίδαξε πολλές και διάφορες ιερές και πνευματικές συμβουλές πάνω σε διάφορα θέματα και έδωσε σοφότατες απαντήσεις γεμάτες ψυχική ωφέλεια σε όσους τον ερωτούσαν, όπως σε πολλά μέρη του Γεροντικού βλέπουμε. Εκτός από αυτές, ο αοίδιμος μας άφησε και τα 170 κεφάλαια που περιέχονται σ’ αυτό το βιβλίο. Ότι αυτά είναι γνήσιο γέννημα της θεοειδούς διάνοιάς του, επικυρώνει και ο άγιος οσιομάρτυρας Πέτρος ο Δαμασκηνός. Αλλά και αυτός ο τρόπος της συνθέσεως και της εκφράσεως διώχνει κάθε αμφιβολία και σχεδόν φωνάζει σ’ εκείνους που με προσοχή τα μελετούν, ότι ανήκουν στην ιερή εκείνη αρχαιότητα.

(περισσότερα…)