Β΄. ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ
Με ωθεί να μιλήσω ο ενυπόστατος Λόγος του Θεού Πατέρα, αυτός που δεν απομακρύνθηκε από τους πατρικούς κόλπους και κυοφορήθηκε ανεξήγητα στα σπλάγχνα της Παρθένου. Αυτός που έγινε για μένα ότι εγώ είμαι, αυτός που είναι απαθής ως προς τη θεότητα του και περιβλήθηκε ωστόσο ομοιοπαθές με εμένα σώμα· αυτός που εποχείται πάνω στα χερουβικά άρματα και πάνω στη γη καβαλικεύει σε πουλάρι (Ματθ. 11, 7-9).