Δ΄. ΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

«Ποιος μπορεί να μιλήσει για τα έργα της δύναμης του Κυρίου και να κάνει ν’ ακουστούν οι ύμνοι που του αρμόζουν;» (Ψαλμ. 105, 2). Ποιος θα περιγράψει το αχανές πέλαγος της αγαθότητας του; Ποιος θα πει την απεριόριστη αγάπη προς τους δούλους του; Ποιος τη συγκατάβαση του που υπερβαίνει το νου; Ποιος θα πει την ευσπλαχνία του προς εμάς και την ανείπωτη κηδεμονία που πηγάζει απ’ αυτήν;

(περισσότερα…)

Β΄. ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ

Με ωθεί να μιλήσω ο ενυπόστατος Λόγος του Θεού Πατέρα, αυτός που δεν απομακρύνθηκε από τους πατρικούς κόλπους και κυοφορήθηκε ανεξήγητα στα σπλάγχνα της Παρθένου. Αυτός που έγινε για μένα ότι εγώ είμαι, αυτός που είναι απαθής ως προς τη θεότητα του και περιβλήθηκε ωστόσο ομοιοπαθές με εμένα σώμα· αυτός που εποχείται πάνω στα χερουβικά άρματα και πάνω στη γη καβαλικεύει σε πουλάρι (Ματθ. 11, 7-9).

(περισσότερα…)

Γ΄ ΛΟΓΟΣ
ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ

1. Ολοκληρώθηκε λοιπόν ο αγώνας μας της νηστείας και τέλειωσε στον Σταυρό. Και που έπρεπε να καταλήξει το τέλος της νίκης, αν όχι στο τρόπαιο του Χριστού; Γιατί ο σταυρός είναι το τρόπαιο του Χριστού, που έγινε βέβαια μια φορά, αλλά τρέπει πάντοτε σε φυγή τους δαίμονες. Πράγματι που είναι τα είδωλα και οι μάταιοι φόνοι των ζώων; που είναι οι ναοί και η φωτιά της δυσσεβείας; Σβήστηκαν όλα από ένα άγιο αίμα και γκρεμίστηκαν, και μένει ο σταυρός πολυδύναμη δύναμη, αόρατο βέλος, άυλο φάρμακο, παυσίπονο πλήγμα, δόξα γεμάτη όνειδος.

(περισσότερα…)

Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου
Υπόμνημα στον Άγιο Ευαγγελιστή Ματθαίο, ομιλία ΞΕ΄  (Ματθ. κ΄, 17-29)

α΄. Όταν ήρθε από τη Γαλιλαία, δεν ανεβαίνει αμέσως στα Ιεροσόλυμα. Θαυματούργησε πρώτα, έκλεισε τα στόματα των Ιουδαίων, συνομίλησε με τους μαθητές του· επάνω στο θέμα της ακτημοσύνης. «Αν θέλεις να είσαι τέλειος, λέει, πούλησε τα υπάρχοντα σου»· και της παρθενίας. «Όποιος μπορεί να κατανοήσει, ας κατανοήσει»· και της ταπεινοφροσύνης· «Αν δεν αλλάξετε φρόνημα και δε γίνετε σαν παιδιά, δε θα μπείτε στη βασιλεία των ουρανών». Συνομίλησε ακόμα κι επάνω στο θέμα της εδώ ανταμοιβής· «Όποιος άφησε σπίτια ή αδελφούς, ή αδελφές, θα λάβει τα εκατονταπλάσια στη ζωή αυτή». Και για τις αμοιβές εκεί, «Και θα κληρονομήσετε ζωή αιώνια».

(περισσότερα…)

Για τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά

«Αλλοίμονο στον καιρό εκείνο που δεν σε αγαπούσα», λέει κάπου προς τον Θεό, φλεγόμενος από έρωτα, ο άγιος Αυγουστίνος. Εγώ δε μεταβάλλοντας ελαφρώς τον λόγο, θα έλεγα αναλόγως: αλλοίμονο στον καιρό εκείνο που δεν είχαν εκδοθεί δια του τύπου τα πάνσοφα και θαυμαστά και θεόβροντα συγγράμματα του μεγάλου φωστήρα της Θεσσαλονίκης Γρηγορίου.

(περισσότερα…)

1. Πιστεύουμε στον Θεό, και πιστεύουμε τον Θεό· άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Πραγματικά πιστεύω τον Θεό σημαίνει ότι θεωρώ βέβαιες κι’ αληθινές τις επαγγελίες που μας έδωσε: Πιστεύω στον Θεό σημαίνει ότι έχω ορθόδοξο φρόνημα. Πρέπει δε να τα έχουμε και τα δύο, να είμαστε αληθινοί και στα δύο και να συμπεριφερόμαστε έτσι, ώστε και να γινόμαστε πιστευτοί από εκείνους που βλέπουν σωστά και να είμαστε πιστοί ενώπιον του Θεού προς τον Οποίο απευθύνεται η πίστη. Έτσι ως πιστοί να δικαιωνόμαστε από Αυτόν «διότι», λέει «πίστεψε ο Αβραάμ και τούτο τού λογαριάστηκε για την δικαίωση του» (Ρωμ. 4, 3).

(περισσότερα…)

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΓ΄. Αναφέρεται στο: «Σταυρωθέντα και ταφέντα» 

ΚΓ’. Εμείς όμως ας επανέλθουμε στο θέμα των προφητικών αποδείξεων που μου ζητήσατε. Σταυρώθηκε ο Κύριος, έχεις ακούσει όλες τις μαρτυρίες. Βλέπεις τον τόπο του Γολγοθά. Συμφωνείς και το επικροτείς επαινετικά και δοξολογικά. Πρόσεξε μήπως καμιά φορά, σε περίοδο διωγμού, Τον απαρνηθείς. Να μην ευφραίνεσαι μόνο σε περίοδο ειρήνης για τον Σταυρό, αλλά και σε καιρό διωγμού να έχεις την ίδια πίστη. Να μην είσαι φίλος του Ιησού τον καιρό της ειρήνης και τον καιρό του πολέμου να γίνεσαι εχθρός. Παίρνεις τώρα άφεση των αμαρτημάτων σου και πνευματική δωρεά τα χαρίσματα του Βασιλιά. Όταν έλθει ο πόλεμος, πολέμησε γενναία για το Βασιλιά σου. Ο Ιησούς σταυρώθηκε για σένα, ο αναμάρτητος. Και συ ο αμαρτωλός, δεν θα σταυρωθείς για Εκείνον, που σταυρώθηκε για σένα και τις αμαρτίες σου; Δεν πρόκειται να Τού κάνεις χάρη. Τού το χρωστάς. Θα δώσεις αυτό που έχεις πάρει πιο μπροστά. Όταν θα σταυρωθείς για χάρη Εκείνου, είναι σαν να ομολογείς ότι Εκείνος για χάρη σου σταυρώθηκε στο Γολγοθά…

(περισσότερα…)

Οι Άγιοι τρεις παίδες εν τη καμίνω, Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ

Τῼ ΑΓΙῼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ

Περὶ ὥραν δεκάτην τῆς ἡμέρας σημαίνει. ὁ δὲ Ἱερεὺς ἀλλάσσει στολὴν λευκήν, καὶ Εὐλογήσαντος αὐτοῦ μετὰ τὸν Προοιμιακόν, γίνεται Συναπτὴ μεγάλη παρὰ τοῦ Διακόνου. Εἶτα τό, Κύριε ἐκέκραξα…, ἱστῶμεν δὲ Στίχους η’, καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα τῆς Ὀκτωήχου δ’ καὶ Ἰδιόμελα τῆς ἡμέρας γ’.

Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα

Ἦχος α’

Τὰς ἑσπερινὰς ἡμῶν εὐχάς, πρόσδεξαι ἅγιε Κύριε καὶ παράσχου ἡμῖν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, ὅτι μόνος εἶ ὁ δείξας, ἐν Κόσμῳ τὴν Ἀνάστασιν.

Κυκλώσατε λαοὶ Σιών, καὶ περιλάβετε αὐτήν, καὶ δότε δόξαν ἐν αὐτῇ, τῷ ἀναστάντι ἐκ νεκρῶν, ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ λυτρωσάμενος ἡμᾶς, ἐκ τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν.

Δεῦτε λαοὶ ὑμνήσωμεν, καὶ προσκυνήσωμεν Χριστόν, δοξάζοντες αὐτοῦ τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐκ τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ, τόν Κόσμον λυτρωσάμενος.

Τῶ Πάθει σου Χριστέ, παθῶν ἠλευθερώθημεν, καὶ τῇ Ἀναστάσει σου, ἐκ φθορᾶς ἐλυτρώθημεν. Κύριε δόξα σοι.

(περισσότερα…)

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΠΑΘΩΝ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῌ ΠΕΜΠΤῌ ΕΣΠΕΡΑΣ

Περὶ ὥραν β’ τῆς νυκτὸς σημαίνει. Συναχθέντες δὲ ἐν τῷ Ναῷ, εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, ἀρχόμεθα τοῦ Ἐξαψάλμου. Εἶτα, Συναπτὴ μεγάλη, καὶ μετ’ αὐτὴν ψάλλομεν τό, Ἀ λ λ η λ ο ύ ϊ α, ἀργῶς καὶ μετὰ μέλους.

ὡσαύτως καὶ τό, Τροπάριον

Ἦχος πλ. δ’

Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο, καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον, φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν, τὴν Διδασκάλω τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι. (ἐκ γ’)

Ψαλλομένου δὲ τούτου, ὁ Ἐκκλησιάρχης διανέμει κηρία τοῖς Ἀδελφοῖς καὶ μετὰ τοῦτο, εὐθὺς λέγει ὁ Ἱερεὺς τὸ τῆς Διαθήκης τῶν ἁγίων Παθῶν.

(περισσότερα…)

«Σήμερον ὁ Ἰούδας καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον καί παραλαμβάνει τόν διάβολον· τυφλοῦται τῷ πάθει τῆς φιλαργυρίας, ἐκπίπτει τοῦ φωτός ὁ ἐσκοτισμένος∙ πῶς γάρ ἠδύνατο βλέπειν ὁ τόν φωστῆρα πωλήσας τριάκοντα ἀργυρίων; ἀλλ᾽ ἡμῖν ἀνέτειλεν ὁ παθών ὑπέρ τοῦ κόσμου∙ πρός ὅν βοήσωμεν∙ Ὁ παθών καί συμπαθῶν ἀνθρώποις, δόξα σοι».

Σήμερα ὁ Ἰούδας ἐγκαταλείπει τό Διδάσκαλο καί παίρνει σάν φίλο τό διάβολο· τυφλώνεται (ἡ ψυχή του) ἀπό τό πάθος τῆς φιλαργυρίας, ξεπέφτει ἀπό τό φῶς ὁ σκοτισμένος νοῦς του· διότι, πῶς μποροῦσε νά βλέπει (ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς του) αὐτός, πού πούλησε τον Ἥλιο (τό Χριστό) ἀντί τριάκοντα ἀργυρίων; Γιά μᾶς ὅμως ἀνέτειλε αὐτός πού ἔπαθε ὑπέρ τοῦ κόσμου, πρός τόν ὁποῖο ἄς φωνάξουμε δυνατά: Δόξα ἀνήκει σ᾽ ἐσένα, Κύριε, πού ἔπαθες καί τρέφεις συμπάθεια στούς ἀνθρώπους.

(περισσότερα…)