Ερμηνευτική απόδοση των Ψαλμών από τον Βυζαντινό λόγιο μοναχό Ευθύμιο Ζυγαβηνό (τέλη 11ου – αρχές 12ου αιώνος), την διόρθωση της οποίας συμπλήρωσε και υπομνημάτισε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνος).

Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου,
Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

Ερμηνεία εις τους ΡΝ’ (150) Ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ.

Ψαλμός ΣΤ΄ (6ος)

1. Εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης· Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ.

Τι δηλώνει το, εἰς τὸ τέλος, είπαμε στον δ’ Ψαλμό. Ο δε Προφήτης υμνώντας και μεγαλύνοντας τον Θεό, παρακαλεί για την ογδόη, δηλαδή για τον μέλλοντα αιώνα· διότι ο παρών αιώνας είναι έβδομος, επειδή και μετριέται με την εβδομάδα και ανακυκλώνεται και τελειώνει με αυτήν. Ο δε μέλλοντας είναι όγδοος, διότι έρχεται μετά από αυτόν τον έβδομο [1]. Δεν αναφέρει λοιπόν ο Δαβίδ αυτό τον Ψαλμό στον Θεό εκ μέρους μόνο του δικού του προσώπου, αλλά και εκ μέρους όλων μας προσφέρει την δέηση στον Κύριο, που πρόκειται να κρίνει τον κόσμο στην όγδοη. Έγραψε δε τον Ψαλμό αυτό, σε καιρό που τον περικύκλωσαν πειρασμοί, οι οποίοι του συνέβηκαν για τα δύο σφάλματα που έκανε. Βλέπε και τον ια’ Ψαλμό που έχει την ίδια επιγραφή. (περισσότερα…)

Ερμηνευτική απόδοση των Ψαλμών από τον Βυζαντινό λόγιο μοναχό Ευθύμιο Ζυγαβηνό (τέλη 11ου – αρχές 12ου αιώνος), την διόρθωση της οποίας συμπλήρωσε και υπομνημάτισε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνος).

Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου,
Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

Ερμηνεία εις τους ΡΝ’ (150) Ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ.

Ψαλμός Δ΄ (4ος)

1. Εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις Ψαλμὸς τῷ Δαβίδ.

Είς το τέλος επιγράφεται ο παρών Ψαλμός, επειδή προφητεύει για την εκ νεκρών ανάσταση, όπως θα αποδείξουμε στην συνέχεια, η οποία ανάσταση είναι έργο του μέλλοντος αιώνος, ο οποίος είναι τέλος του παρόντος αιώνος.

(περισσότερα…)

Ερμηνεία εις τους ΡΝ’ (150) ψαλμούς του προφητάνακτος και θεοπάτορος Δαβίδ.

Ερμηνευτική απόδοση των Ψαλμών από τον Βυζαντινό λόγιο μοναχό Ευθύμιο Ζυγαβηνό (τέλη 11ου – αρχές 12ου αιώνος), την διόρθωση της οποίας συμπλήρωσε και υπομνημάτισε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνος),

Ψαλμός Β’ (2).

Ψαλμὸς τῷ Δαβίδ. Ἀνεπίγραφος.

Καὶ ὁ δεύτερος οὗτος Ψαλμὸς εἶναι χωρὶς ἐπανωγραφὴν κοντὰ εἰς τὸ ἑβραϊκόν, καθὼς εἶναι καὶ ὁ πρῶτος Ψαλμὸς προφητεύει δὲ τὴν ἐπιβουλὴν ὅπου ἔκαμαν κατὰ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τὸ κάλεσμα τῶν Ἐθνῶν καὶ τὴν ἀπώλειαν τῶν Ἰουδαίων.

1. Ἱνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) τα κείμενα των πατερικών βιβλίων (σε μορφή .pdf) εδώ:

ΑΓΑΠΙΟΣ ΛΑΝΔΟΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΣ, ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΖΙΓΑΒΗΝΟΣ, ΗΛΙΑΣ ΜΗΝΙΑΤΗΣ, ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΣ, ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ

ΑΓΑΠΙΟΣ ΛΑΝΔΟΣ

• Ακολουθία και βίος του αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Μοδέστου, αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων του θαυματουργού.
  • Ακολουθία και βίος του αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Μοδέστου, αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων του θαυματουργού. Συγγραφείσα παρ’ Αγαπίου μοναχού του Κρητός, έκδοσις Μιχ. Ι. Σαλιβέρου, (1819).
• Αμαρτωλών Σωτηρία
  • Βιβλίον ωραιότατον, καλούμενον Αμαρτωλών Σωτηρία. Συντεθέν εις κοινήν των Γραικών διάλεκτον παρά Αγαπίου Μοναχού του Κρητός. Ενετίησιν: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1743.
  • Βιβλίον ωραιότατον καλούμενον Αμαρτωλών Σωτηρία. Συντεθέν εις κοινήν των Γραικών διάλεκτον παρά Αγαπίου Μοναχού του Κρητός. Ενετίησιν: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1798.
  • Βιβλίον ωραιότατον καλούμενον Αμαρτωλών Σωτηρία. Αγάπιος,μοναχός,17ος αι. Συντεθέν εις κοινήν των Γραικών διάλεκτον παρά Αγαπίου Μοναχού του Κρητός.Νεωστί μετατυπωθέν και εκ πολλών σφαλμάτων μετά πάσης επιμελείας εκκαθαρθέν. Εν Βενετία. Εκ της Ελληνικής Τυπογραφίας του Φοίνικος,1851.

(περισσότερα…)

Ερμηνεία εις τους ΡΝ’ (150) ψαλμούς του προφητάνακτος και θεοπάτορος Δαβίδ.

Ερμηνευτική απόδοση των Ψαλμών από τον Βυζαντινό λόγιο μοναχό Ευθύμιο Ζυγαβηνό (τέλη 11ου – αρχές 12ου αιώνος), την διόρθωση της οποίας συμπλήρωσε και υπομνημάτισε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνος),

Ψαλμός Α’ (1).

Ψαλμὸς τῷ Δαβίδ. Ἀνεπίγραφος παρ’ Ἐβραίοις.

Ὁ πρῶτος οὗτος Ψαλμὸς εἶναι χωρὶς ἐπανωγραφὴν κοντὰ εἰς τὸ ἑβραϊκόν, καθὼς εἶναι καὶ ὁ δεύτερος. Περιέχει μακαρισμὸν μὲν καὶ ἔπαινον τῶν Εὐσεβῶν καὶ Δικαίων, ταλανισμὸν δὲ καὶ κατηγορίαν τῶν ἀσεβῶν καὶ ἁμαρτωλῶν [1].

(περισσότερα…)