Λόγος στην Χαναναία*, (Ματθ. ιε΄ 21-28)
* 5ος αιώνας – Migne, P. G. τ. 85, στ. 245

Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου

Ιδού ότι υπήρξε και συμφορά η οποία έγινε αφορμή μεγάλης ευφροσύνης και πένθος που προξένησε ευθυμία και λύπη που έφερε υπερβολική χαρά. Επειδή όπου παρευρίσκεται ο Ιησούς, και ο θρήνος μεταβάλλεται σε ηδονή και ο κλαυθμός και οδυρμός μεταλλάσσεται σε ευφροσύνη. Το μαρτυρεί αυτό με τα λόγια της κραυγάζοντας η Χαναναία, την ιστορία της οποίας με θαυμασμό η βίβλος των Ευαγγελίων την επιδεικνύει μέχρι τώρα και διατηρεί την κραυγή της γραμμένη σαν σε στήλη, ώστε ο επίβουλος χρόνος να μην παρασύρει την μνήμη· επειδή ο καρπός της πίστεως είναι πιο δυνατός.

(περισσότερα…)

Απλός νους και Πονηρός νους

«Εὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται» (Ματθ. ς΄ 22, 23). Εδώ ο νους ονομάζεται οφθαλμός και ολόκληρη η σύνθεση της ψυχής ονομάζεται σώμα. Έτσι, όταν ο νους είναι πονηρός, η ψυχή είναι σκοτεινή. Τι είναι ο απλός νους και τι ο πονηρός;

Απλός νους είναι εκείνος που δέχεται τον λόγο του Θεού, όπως είναι γραμμένος και δεν έχει καμμία αμφιβολία να πεισθεί πως όλα είναι έτσι, όπως γράφτηκαν. Δεν έχει καμμία αμφιταλάντευση ή δισταγμό.

(περισσότερα…)

Έχουμε νου Χριστού;
Νους χωρίς πίστη είναι μηχανορράφος

Ο Κύριος συγχωρεί τις αμαρτίες του Παραλυτικού. Εδώ θα έπρεπε να χαρεί κανείς. Το πονηρό μυαλό των Γραμματέων και των Φαρισαίων όμως λέει: «οὗτος βλασφημεῖ» (Ματθ. θ΄ 3). Μετά το θαύμα της θεραπείας του ανθρώπου που έπασχε από παράλυση, ήλθε η παρηγορητική διαβεβαίωση πως «ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας» (Ματθ. θ΄ 6) και οι άνθρωποι δόξασαν τον Θεό.

(περισσότερα…)

Ο νοσηρός φόβος να αρνηθούμε τον εφησυχασμό μας

Οι Γαδαρηνοί είδαν το καταπληκτικό θαύμα του Κυρίου, όταν έβγαλε ολόκληρη λεγεώνα δαιμόνων από τον δαiμονισμένο, και η πόλη ολόκληρη βγήκε να τον συναντήσει και να τον παρακαλέσει, «ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν» (Ματθ. η΄ 34).

Δεν θεωρούμε πως είδαν τον Κύριο με εχθρότητα, όπως και δεν νομίζουμε πως τον πίστεψαν. Φαίνεται πως τους κατέλαβε κάποιο είδος ακαθόριστου φόβου στην δύναμη του· και σαν αποτέλεσμα του φόβου τους αυτού, του ζήτησαν να πάει όπου θέλει, μόνο να μην τους πειράξει.

(περισσότερα…)

«Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;»
Να συντηρείς την πρώτη σου κατάσταση πίστης και ελπίδας

Με την εντολή του Κυρίου ο Άγιος Απόστολος Πέτρος βγήκε από το πλοιάριο και βάδισε επάνω στα κύματα· μετά όμως δείλιασε από φόβο και άρχισε να βουλιάζει. Το γεγονός ότι αποφάσισε να προχωρήσει σε μία τόσο μοναδική πράξη, με την ελπίδα του στον Κύριο, δεν είναι κάτι που πρέπει να επιπλήξει κανείς – διαφορετικά ο Κύριος δεν θα τον άφηνε να κάνει κάτι τέτοιο.

(περισσότερα…)

Κάνε προσευχή και νήστεψε
Πόση προστασία!…

«Τοῦτο τὸ “γένος” οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ» (Ματθ. ιζ΄ 21). Αν το «γένος» αυτό [αυτό το είδος των δαιμόνων] εκπορεύεται με την προσευχή και την νηστεία άλλου προσώπου, τότε είναι ακόμα δυσκολώτερο να μπει σε κάποιον που νηστεύει και προσεύχεται. Πόση προστασία !…

Αν και υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος δαιμόνων και όλος ο αέρας είναι γεμάτος απ’ αυτούς, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σε εκείνον που προστατεύεται με την προσευχή και την νηστεία. Η νηστεία είναι μία πλήρης εγκράτεια· και η προσευχή είναι μία ολοκληρωμένη επικοινωνία με τον Θεό. Η πρώτη μας προστατεύει από τα εξωτερικά, ενώ η δεύτερη παρέχει ένα πύρινο ξίφος εναντίον των εσωτερικών εχθρών.

(περισσότερα…)

Συγχώρησε και θα συγχωρηθείς. Να συγχωρήσουμε με όλη μας την καρδιά.

Ο Κύριος έκλεισε την Παραβολή για τους δύο οφειλέτες με τα ακόλουθα λόγια: «Οὕτω καὶ ὁ πατὴρ μου ὁ ἐπουράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐὰν μὴ ἀφῆτε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παραπτώματα αὐτῶν» (Ματθ. ιη΄ 35). Φαίνεται πως αυτό που απαιτείται είναι τόσο μικρό πράγμα: συγχώρησε και θα συγχωρηθείς [από τον Θεό].

 Όταν συγχωρείσαι, γίνεσαι δεκτός στο έλεος. Και όταν γίνεσαι δεκτός στο έλεος, γίνεσαι συμμέτοχος σε όλους τους θησαυρούς του ελέους: σωτηρία, Παράδεισο και αιώνια μακαριότητα.

(περισσότερα…)

Όποιος εμπιστεύεται μόνο τον Θεό, είναι πλούσιος στον Θεό

«Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιθ΄ 23). Εδώ εννοείται ο πλούσιος άνθρωπος που μέσα του αποβλέπει στα πολλά μέσα και τις δυνάμεις που βοηθούν στην ευημερία του.

Μόλις όμως κάποιος που έχει πολλά στην κατοχή του, κόψει την επαφή του μαζί τους και εξαλείψει από μέσα του την εμπιστοσύνη και την στήριξη του σ’ αυτά, τότε στην καρδιά του νιώθει όπως κάθε άλλος που δεν κατέχει τίποτα. Σ’ αυτόν τον άνθρωπο ανοίγεται ο δρόμος προς την Βασιλεία.

(περισσότερα…)

Η πίστη ως δώρο Θεού

Πόσο μεγάλη ήταν η πίστη του κεντυρίωνα! … Και ο ίδιος ο Κύριος θαύμασε. Η ουσία της πίστεώς του έγκειται στο ότι ομολόγησε τον Κύριο ως Θεό των πάντων, ως παντοδύναμο Κύριο όλων των όντων. Γι’ αυτό τον λόγο και τον ικέτευσε: «Εἰπὲ λόγῳ καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου» (Ματθ. η΄ 8). Αυτό ήταν σαν να έλεγε: «Πιστεύω, ότι τα πάντα βρίσκονται στην εξουσία σου και όλα υπακούουν στο παραμικρό νεύμα σου».

Ο Κύριος απαιτεί την ίδια πίστη και από μας. Όποιος διαθέτει τέτοια πίστη δεν γνωρίζει έλλειψη· ότι αν ζητήσει, το λαβαίνει. Αυτό μας υποσχέθηκε ο ίδιος ο Κύριος. Αχ! Πότε θα αποκτήσουμε τέτοια πίστη, έστω και λίγη; Η πίστη αυτή όμως είναι δώρο.

(περισσότερα…)

Ο θησαυρός και ο πολύτιμος μαργαρίτης

 Ο Κύριος κάλεσε τον Πέτρο και τον Ανδρέα και εκείνοι τα άφησαν όλα και τον ακολούθησαν αμέσως. Το ίδιο έκανε και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Μόλις τους κάλεσε ο Κύριος, τα άφησαν και εκείνοι όλα και τον ακολούθησαν αμέσως. Γιατί τον ακολούθησαν τόσο γρήγορα και πρόθυμα;

Έτσι είναι ο νόμος που έχουμε μέσα μας, στην ψυχή μας, ώστε μόλις αντιληφθούμε και γνωρίσουμε ποιο είναι καλύτερο, απωθούμε το χειρότερο και το εγκαταλείπουμε. Εδώ πραγματοποιείται αυτό που ο Κύριος περιέγραψε αργότερα στην Παραβολή του για τον θησαυρό που θάφτηκε στην γη και για τον πολύτιμο μαργαρίτη.

(περισσότερα…)