Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Για τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.

Για τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά

«Αλλοίμονο στον καιρό εκείνο που δεν σε αγαπούσα», λέει κάπου προς τον Θεό, φλεγόμενος από έρωτα, ο άγιος Αυγουστίνος. Εγώ δε μεταβάλλοντας ελαφρώς τον λόγο, θα έλεγα αναλόγως: αλλοίμονο στον καιρό εκείνο που δεν είχαν εκδοθεί δια του τύπου τα πάνσοφα και θαυμαστά και θεόβροντα συγγράμματα του μεγάλου φωστήρα της Θεσσαλονίκης Γρηγορίου.

(περισσότερα…)

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Περί πίστεως.

1. Πιστεύουμε στον Θεό, και πιστεύουμε τον Θεό· άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Πραγματικά πιστεύω τον Θεό σημαίνει ότι θεωρώ βέβαιες κι’ αληθινές τις επαγγελίες που μας έδωσε: Πιστεύω στον Θεό σημαίνει ότι έχω ορθόδοξο φρόνημα. Πρέπει δε να τα έχουμε και τα δύο, να είμαστε αληθινοί και στα δύο και να συμπεριφερόμαστε έτσι, ώστε και να γινόμαστε πιστευτοί από εκείνους που βλέπουν σωστά και να είμαστε πιστοί ενώπιον του Θεού προς τον Οποίο απευθύνεται η πίστη. Έτσι ως πιστοί να δικαιωνόμαστε από Αυτόν «διότι», λέει «πίστεψε ο Αβραάμ και τούτο τού λογαριάστηκε για την δικαίωση του» (Ρωμ. 4, 3).

(περισσότερα…)

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Στον Τίμιο και ζωοποιό Σταυρό.

Παῦλος καυχᾶται γιά τόν Σταυρό καί λέει, ὅτι δέν γνωρίζει τίποτε ἐκτός ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί Αὐτόν ἐσταυρωμένον. Τί λέει λοιπόν; Σταυρός εἶναι τό νά σταυρώσωμε τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες [οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις] (Γαλ. 5, 24). Νομίζετε ὅτι εἶπε τοῦτο μόνο γιά τήν τρυφή καί τά ὑπογάστρια; Πῶς τότε γράφει στούς Κορινθίους ὅτι, «ἐπειδή ὑπάρχουν ἔριδες ἀνάμεσά σας, εἶσθε ἀκόμη σαρκικοί καί περιπατεῖτε κατά τό ἀνθρώπινο φρόνημα» [ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε;] (Α’ Κορ. 3, 3);

(περισσότερα…)

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Ο σωσμένος άσωτος.

1. «Θὰ γίνει κάποτε λιμός», εἶπε ὁ προφήτης θρηνῶντας τὴν Ἱερουσαλήμ, «ὄχι πείνα ἄρτου καὶ ὕδατος, ἀλλὰ πείνα γιά τὸν λόγο τοῦ Κυρίου». Εἶναι δέ ὁ λιμὸς, στέρηση καὶ συγχρόνως ὄρεξη τῆς ἀναγκαίας τροφῆς.

Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάτι χειρότερο καὶ ἀθλιότερο ἀπὸ αὐτὴν τὴν πείνα. Όταν δηλαδὴ κάποιος, ἐνῶ στερεῖται τ’ ἀναγκαία γιά τὴν σωτηρία, δέν ἔχει συναίσθηση τῆς συμφορᾶς, ἐπειδὴ δέν ἔχει ὄρεξη γιά τή σωτηρία.

(περισσότερα…)