Αββάς Θεόφιλος αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας. Ιστορία 4η, (Περί τελωνισμού των ψυχών). Το Γεροντικόν. Ήτοι αποφθέγματα αγίων Πατέρων.

Ο ΤΕΛΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ

Ο ίδιος ο αββάς Θεόφιλος έλεγε:

Ποιο φόβο και τρόμο και στενοχώρια έχουμε να δούμε, όταν η ψυχή χωρίζεται από το σώμα; Γιατί φθάνει κοντά μας στρατός και δύναμη των εχθρικών δυνάμεων, οι άρχοντες του σκότους, οι κοσμοκράτορες της κακίας, οι αρχές και εξουσίες, τα δαιμόνια της πονηρίας. Και με κάποιον τρόπο δίκης, κρατούν την ψυχή και παρουσιάζουν όλα τα εν γνώσει και αγνοία αμαρτήματά της, από νεότητος μέχρι την ηλικία που έφτασε ο θάνατος. Στέκουν λοιπόν κατηγορώντας όλα όσα αυτή έπραξε.

Πόσο λοιπόν τρόμο νομίζεις ότι έχει η ψυχή την ώρα εκείνη, έως ότου  να βγει η απόφαση και να ελευθερωθεί; Αυτό είναι η ώρα της ανάγκης, έως ότου δει ποια θα είναι η έκβαση γι΄ αυτήν.

Και πάλι οι θείες δυνάμεις στέκονται απέναντι στους εχθρούς, και παρουσιάζουν και αυτές  τις καλές της πράξεις.

Στέκοντας στη μέση η ψυχή παρατηρεί, με πόσον άραγε φόβο και τρόμο στέκει, μέχρι να ληφθεί η απόφαση της δίκης της από τον δίκαιο Κριτή;

(περισσότερα…)

Αββάς Ευάγριος. Ιστορία 1η, (Περί Κρίσεως, Κολάσεως και Βασιλείας των Ουρανών). Το Γεροντικόν. Ήτοι αποφθέγματα αγίων Πατέρων.

Ο ΑΔΗΣ

Ενθυμήσου δε και την κατάσταση που είναι τώρα (οι ψυχές) στο Άδη. Συλλογίσου το πως είναι εκεί οι ψυχές, σε ποια φοβερότατη σιωπή, σε ποιο πικρότατο στεναγμό και τι περιμένουν, τον ακατάπαυστο πόνο, το ψυχικό και ατελείωτο δάκρυ.

Η ΚΡΙΣΗ για τους αμαρτάνοντες

Αλλά και την ημέρα της Αναστάσεως ενθυμήσου και την παράσταση ενώπιον του Θεού. Σκέψου με τον νου το φοβερό εκείνο δικαστήριο. Φέρε στο μέσον εκείνα που είναι προορισμένα στους αμαρτάνοντες, την μεγάλη ντροπή ενώπιον του Θεού και των αγγέλων και αρχαγγέλων και ενώπιον των ανθρώπων.

Η ΚΟΛΑΣΗ

Δηλαδή τα βασανιστήρια, το αιώνιο πυρ, το ακοίμητο σκουλήκι, το βάθος του Άδη, το σκοτάδι, το τρίξιμο των δοντιών, τους τρόμους και τους βασανισμούς.

(περισσότερα…)

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Εις τα ιερά παράλληλα. (Στοιχείον Α΄. Τίτλος ΙΕ′. Περὶ ἀναστάσεως, καὶ κρίσεως, καὶ αἰωνίου κολάσεως).

ΤΙΤΛ. ΙΕ′. Περὶ ἀναστάσεως, καὶ κρίσεως, αἰωνίας κολάσεως.

Ψαλμ. 9, 8 – «῾Ητοίμασεν ἐν κρίσει τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς κρινεῖ.»

Ψαλμ. 103, 29 – «᾿Αντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν.»

Παροιμ. 11, 31 – «Εἰ ὁ δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;»

Εκκλ. 12, 14 – «Σύμπαν τὸ ποίημα ἄξει ὁ Θεὸς εἰς κρίσιν, ἐν παντὶ παρεωραμένῳ, ἐὰν ἀγαθὸν, ἐὰν πονηρόν.»

(περισσότερα…)

Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ

Πορεία προς τον ουρανό. (αποσπάσματα).

Α΄. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

1. Γιατί αγαπάμε τον Θεό

Αγαπητοί χριστιανοί, συνηθίζουμε να λέμε: «Αλλοίμονο! Πώς είναι δυνατόν να μην αγαπάει κανείς τον Θεό; Ποιον ν΄ αγαπήσεις, αν όχι τον Θεό;» Και πολύ σωστά. Ο Θεός είναι το ύψιστο, αδημιούργητο, άναρχο, ατελεύτητο και αναλλοίωτο Αγαθό. «Ουδείς αγαθός εί μή εις ο Θεός» (Ματθ. 19, 17). Όπως ο ήλιος πάντοτε φέγγει, όπως η φωτιά πάντοτε θερμαίνει, έτσι και ο Θεός που από τη φύση Του είναι αγαθός, πάντοτε αγαθοποιεί.

Τα παντοδύναμα χέρια Του μας έπλασαν. Μας έπλασαν όχι όπως και τ΄ άλλα πλάσματα, δίχως αισθήματα, δίχως λογική. Μας έπλασαν με την ξεχωριστή θεία Του βουλή. «Ποιήσωμεν άνθρωπον…» (Γεν. 1, 26), είπε. Για τ΄άλλα δημιουργήματα «αυτός είπε, και εγενήθησαν, αυτός ενετείλατο (πρόσταξε) και εκτίσθησαν» (Ψαλμ. 148, 5). Αλλά για τον άνθρωπο δεν έγινε το ίδιο. Αλλά τι; «Ποιήσωμεν», είπε, «άνθρωπον».

(περισσότερα…)

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ἑρμηνεία τοῦ Πάτερ ἡμῶν, ἀπὸ τὶς Κατηχήσεις τοῦ Ἁγίου Ἀμβροσίου, ἐπισκόπου Μεδιολάνων.

Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι παρεκάλεσαν τὸν Χριστό: «Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθώς Ἰωάννης ἐδίδαξε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ» (Λουκ. ια´, 1). Τότε ὁ Κύριος τοὺς παρέδωσε τὴν Κυριακὴ προσευχή (Ματθ. στ´, 9-13).

Πάτερ ἡμῶν

Ἡ πρώτη λέξι, πόσο εἶναι γλυκειά! Μέχρι τώρα δὲν τολμούσαμε νὰ στρέψωμε τὸ βλέμμα πρὸς τὸν οὐρανό. Χαμηλώναμε τὰ μάτια στὴν γῆ καί, ξαφνικά, δεχθήκαμε τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ κι ὅλα τὰ ἁμαρτήματά μας συγχωρέθηκαν. Ἀπὸ πονηροὶ δοῦλοι, ποὺ ἤμασταν, ἐγίναμε καλοὶ «υἱοί». Μὴν ὑπερηφανευώμεθα, ὅμως, γιὰ τὴν δική μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ. «Χάριτί ἐστε σεσωσμένοι», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Ἐφεσ. β´, 5). Τὸ νὰ ὁμολογήσωμε τὴν χάρι δὲν εἶναι οἴησι, δὲν εἶναι ἔπαρσι, ἀλλὰ πίστι. Τὸ νὰ διακηρύξωμε αὐτὸ ποὺ ἐλάβαμε δὲν εἶναι ὑπερηφάνεια, ἀλλὰ ἀφοσίωσι· ἂς ὑψώσωμε τὰ μάτια πρὸς τὸν Πατέρα, ποὺ μᾶς ἀναγέννησε μὲ τὸ λουτρὸ τοῦ Βαπτίσματος, πρὸς τὸν Πατέρα, ποὺ μᾶς «ἐξηγόρασε» μὲ τὸν Υἱό Του κι ἂς ποῦμε: «Πάτερ ἡμῶν». Εἶναι αὐτὴ μιὰ καλή, μιὰ ταπεινὴ καύχησι. Σάν ἕνα παιδί, τὸν ὀνομάζομε πατέρα. Ἀλλά, μὴ διεκδικοῦμε κάποιο προνόμιο. Μὲ τὸν εἰδικὸ κι ἀπόλυτο τρόπο δὲν εἶναι Πατέρας παρὰ τοῦ Χριστοῦ μονάχα· γιὰ μᾶς εἶναι ὁ κοινὸς Πατέρας. Γιατὶ μόνο Ἐκεῖνον τὸν ἐγέννησε, ἐνῶ ἐμᾶς μᾶς ἐδημιούργησε. Ἂς λέμε λοιπὸν καὶ μεῖς, κατὰ χάριν, «Πάτερ ἡμῶν», γιὰ νὰ γίνωμε ἄξιοι νὰ εἴμαστε παιδιά Του. Ἂς κάνωμε δική μας τὴν εὔνοια καὶ τὴν τιμή, ποὺ ἐχάρισε στὴν Ἐκκλησία.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) το βιβλίο σε μορφή .pdf εδώ :

Αββάς Ησαίας – Λόγοι ΚΘ΄

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

• Πρόλογος
• Λόγος α΄. Εντολαί τοις αδελφοίς αυτού τοις μετ’ αυτού.
• Λόγος β΄. Περί του κατά φύσιν νόμου.
• Λόγος γ΄. Περί καταστάσεως αρχαρίων και κελλιωτών.
• Λόγος δ΄. Περί συνειδήσεως των καθημένων εν τοις κελλίοις.
• Λόγος ε΄. Περί εντολών πιστών και οικοδομής των θελόντων μετ΄ειρήνης οικίσαι μετ΄αλλήλων.
• Λόγος ς΄. Περί των θελόντων ησυχάσαι εν ησυχία καλή, ίνα προσέχωσιν εαυτοίς αφορίσαι τους κλέπτοντας αυτούς, και μη αναλώσαι τον καιρόν εν αιχμαλωσία, και δουλεία πικρά, ου πείθουσι τας καρδίας αυτών εις πράγματα, α ουκ ανήκει αυτοίς καταλίποντας τας εαυτών αμαρτίας.
• Λόγος ζ΄. Περί αρετών.
• Λόγος η΄. Αποφθέγματα.
• Λόγος θ΄. Εντολαί τοις αποταξαμένοις.
• Λόγος ι΄. Λόγος έτερος.
• Λόγος ια΄. Περί του κόκκου του σινάπεως.
• Λόγος ιβ’. Περί του οίνου.
• Λόγος ιγ΄. Περί των αγωνισαμένων και τελειωσάντων.
• Λόγος ιδ΄. Πράξις περί πένθους.
• Λόγος ιε΄. Περί αποταγής.
• Λόγος ις΄. Περί της χαράς της γινομένης τη ψυχή, τη θελούση  δουλεύειν τω Θεώ.
• Λόγος ιζ΄. Περί λογισμών αποταγής και ξενιτείας.
• Λόγος ιη΄. Περί αμνησικακίας.
• Λόγος ιθ΄. Περί των νόσων της ψυχής.
• Λόγος κ΄. Περί ταπεινοφροσύνης.
• Λόγος κα΄. Περί μετανοίας.
• Λόγος κβ΄. Περί πράξεως του καινού ανθρώπου.
• Λόγος κγ΄. Περί τελειότητος.
• Λόγος κδ΄. Περί απαθείας.
• Λόγος κε΄. Προς τον Αββά Πέτρον, τον αυτού μαθητήν.
• Λόγος κστ΄. Λόγοι, ους είπεν ο Αββάς Πέτρος, ο μαθητής αυτού ότι ήκουσε παρ’ αυτού.
• Λόγος κζ΄. Εις το πρόσεχε σεαυτώ.
• Λόγος κη΄. Περί των κλάδων της κακίας.
• Λόγος κθ΄. Θρήνοι.\
• Εντολαί είτε συμβουλαί Αββά Ησαίου προς αρχαρίους μοναχούς, ου αι δεήσεις φυλάττειεν ημάς. Αμήν.
• Αποσπάσματα λόγων του Αββά Ησαίου.
• Περί του Αββά Πέτρου μαθητού του Αββά Ησαίου.

Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, πάνυ κατανυκτική και ικετήριος. Του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού*,  Ο ουν καθ’ εσπέραν λέγων αυτήν μετά κατανύξεως, ει επέλθει επ’ αυτόν η φοβερά ώρα του θανάτου εν τη νυκτί ταύτη, λυτρούται της κολάσεως, ελέει Θεού.

* Άλλοι δε φασι ποίημα ταύτην είναι Αναστασίου του Σιναίτου.

____

Εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ, ἐλέησόν με πρὸ τῆς ἐμῆς τελευτῆς. Οἶδα γὰρ ὅτι φρικτὸν καὶ φοβερὸν ἀναμένει με δικαστήριον ἐνώπιον πάσης τῆς κτίσεως, ὅτε καὶ τῶν ἐναγῶν καὶ παμβεβήλων μου πράξεων ἁπασῶν φανέρωσις γίνεται· ἀσύγγνωστα γὰρ ὡς ἀληθῶς καὶ ἀνάξια ὑπάρχουσι συγχωρήσεως, ὡς ὑπερβαίνοντα τῷ πλήθει ψάμμον θαλάσσιον. Διὰ τοῦτο καὶ οὐ τολμῶ τὴν αἴτησιν τῆς ἀφέσεως τούτων ποιήσασθαι, Δέσποτα, ὅτι πλεῖον πάντων ἀνθρώπων εἰς σέ ἐπλημμέλησα.

(περισσότερα…)

Ακολουθεί η πλήρης λίστα των Ελληνικών παπύρων της Καινής Διαθήκης, που δημοσιεύει ο Wieland Willker, στην  ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου της Βρέμης. Είναι βασισμένη στη λίστα του V. Bromans.

(περισσότερα…)

(περισσότερα…)