Αββάς Αγάθων

ΕΝΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ συμβουλεύτηκε τον αββά Αγάθωνα για την πορνεία. Κι εκείνος του είπε:

– Πήγαινε, ρίξε την αδυναμία σου μπροστά στον Θεό και θα βρεις ανάπαυση. [Γεροντικόν, κα΄]

Άγιος Εφραίμ

ΑΛΛΟΤΕ πάλι όταν πέρναγε από την πόλη ο Εφραίμ, κάποιος φαίνεται πως έβαλε μια πόρνη να τον παρασύρει σε σαρκικές σχέσεις ή κι αν δεν το κατάφερνε, τουλάχιστον να τον κάνει να οργιστεί, γιατί ποτέ κανείς δεν τον είχε δει να θυμώνει. Κι εκείνος της λέει:

(περισσότερα…)

Αββάς Αντώνιος

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ μας προέρχεται η ζωή και ο θάνατος. Γιατί αν κερδίσουμε τον αδελφό μας, κερδίζουμε τον Θεό· αν όμως τον σκανδαλίσουμε, αμαρτάνουμε στον Χριστό. [Γεροντικόν, θ΄]

ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΝ ΚΑΠΟΤΕ τον αββά Αντώνιο γέροντες και μαζί τους ήταν ο αββάς Ιωσήφ. Ο γέροντας θέλησε να τους δοκιμάσει και διαλέγοντας ένα ρητό από την Αγία Γραφή τους ρωτούσε τι σημαίνει, αρχίζοντας από τους μικρότερους. Και ένας – ένας έλεγε όπως μπορούσε τη γνώμη του.

Όταν τελείωναν ο γέροντας έλεγε σε όλους:

– Δεν το κατάλαβες ακόμα.

(περισσότερα…)

425. Η καλοφαγία είναι το πάθος του άφρονος πλουσίου

Και μου φαίνεται ότι το πάθος μοιάζει με το πάθος της ψυχής των καλοφαγάδων· αυτοί προτιμούν να πεθάνουν από τη λαιμαργία τους, παρά να δώσουν στους φτωχούς τα υπολείμματα των φαγητών τους. Άνθρωπε, άκου αυτόν που έδωσε. Σκέψου τον εαυτό σου, ποιος είσαι, τι οικονομείς, από ποιον πήρες, γιατί έχεις τα πολλά.

Έχεις γίνει υπηρέτης του καλού Θεού, οικονόμος των ομοδούλων· μη νομίζεις ότι όλα έχουν δημιουργηθεί για την κοιλιά σου. Να σκέπτεσαι ότι αυτά, που έχεις στα χέρια σου είναι ξένα· σε ευχαριστούν για μικρό χρόνο, έπειτα διαρρέουν σε άλλα χέρια, όπως το απαιτεί με ακρίβεια ο λόγος.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ :

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Πνευματικά Γυμνάσματα.

Μελέτη ΛΓ΄. Στην Πεντηκοστή, κατά την οποία ενήργησε το Πνεύμα το Άγιο στους Αποστόλους.

Συλλογίσου αγαπητέ, πως το Πανάγιο Πνεύμα όταν κατέβηκε στο υπερώο εν είδει πύρινων γλωσσών, σαν ένας σφοδρότατος άνεμος και βροντή, γέμισε όλο τον οίκο, στον οποίο ήταν καθισμένοι οι θείοι Απόστολοι και προσεύχονταν· «καί ἐπλήρωσε τόν οἶκον, οὗ ἦσαν καθήμενοι» (Πραξ. β΄. 2)· και τον έκανε σαν μία κολυμβήθρα, όπως λέει ο Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, για να βαπτίσει τους Αποστόλους με την θεία χάρη του, περί του οποίου αυτού βαπτίσματος προείπε σ’ αυτούς ο Κύριος· «ὑμεῖς δέ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ἁγίῳ οὐ μετά πολλάς ταύτας ἡμέρας» (Πράξ. α΄ 5).

(περισσότερα…)

1. Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριο μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία, η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη.

Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε την σταύρωση, το πάθος, την ανάσταση, ύστερα από αυτά την ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου. «Γιατί αν εγώ φύγω», λέει, «θα σας στείλω τον Παράκλητο και δε θα σας αφήσω ορφανούς» (Ιω. 16, 7).

(περισσότερα…)

Ο ΛΑ΄ Λόγος είναι ο σπουδαιότερος από τους θεολογικούς Λόγους του Αγίου Γρηγορίου. Εκφωνήθηκε στο ναό της Αγίας Αναστασίας, στην Κωνσταντινούπολη, το 380, πιθανόν κατά το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που σε ειδική πραγματεία, αφιερωμένη στο Άγιο Πνεύμα, ομολογείται και καταδεικνύεται η θεότητα και το ομοούσιο του Αγίου Πνεύματος.

Ο Γρηγόριος διακηρύσσει την ορθή πίστη της Εκκλησίας ότι «εκ φωτός του Πατρός, φως καταλαμβάνοντες τον Υιόν εν φωτί τω Πνεύματι» (§ 3). Καταρρίπτει, στη συνέχεια, τους συλλογισμούς των αιρετικών Πνευματομάχων με θεολογικά επιχειρήματα (§ 4-21) και τέλος, απαντώντας στο επιχείρημα ότι στην Αγία Γραφή δεν δηλώνεται ρητά η θεότητα του Πνεύματος, παραθέτει πλήθος χωρίων, όπου υποδεικνύεται η θεότητα του Πνεύματος (§ 29-30). Αλλά και το ίδιο το Πνεύμα τώρα, σύμφωνα με το Γρηγόριο, φανερώνει στους άξιους βαθύτερα και σαφέστερα ότι είναι Θεός, ένα από τα τρία πρόσωπα της μιας θεότητας (§ 26).

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ: Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Εξομολογητάριο.

Η εξομολόγηση πρέπει να έχει πόνο

Γι’ αυτό, αν και αυτή η εξωτερική φανέρωση της αμαρτίας με το στόμα, είναι υποχρεωτική, για να την ακούσει ο Πνευματικός και να την διόρθωση και να την συγχωρέσει, όμως, δεν είναι αρκετή μόνο αυτή.

Χρειάζεται ακόμη και ένας εσωτερικός πόνος της καρδιάς για τις αμαρτίες. Ο πόνος αυτός πρέπει να έχει τα τρία χαρακτηριστικά:

α’) να είναι δυνατός,
β’) να είναι τέλειος και
γ’) να είναι υπερφυσικός.

(περισσότερα…)

Θ΄. Το Άγιο Πνεύμα πάντοτε υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, αλλά είναι πάντοτε ενωμένο και αριθμείται μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό. Διότι δεν θα άρμοζε ποτέ να ελλείπει ο Υιός από τον Πατέρα ή το Πνεύμα από τον Υιό, επειδή θα ήταν σε μέγιστο βαθμό άδοξη η θεότητα, σαν από μεταμέλεια ακριβώς να ήλθε σε συμπλήρωση για να γίνει τέλεια.

[Το Άγιο Πνεύμα] λοιπόν πάντοτε και αιώνια μεταλαμβάνεται [με τις θείες ενέργειες του], δεν μεταλαμβάνει· οδηγεί στην τελείωση [τούς ανθρώπους], δεν τελειώνεται· παρέχει την πνευματική πλήρωση, δεν έχει ανάγκη πληρώσεως· αγιάζει, δεν αγιάζεται· κάνει [τούς ανθρώπους] θεούς, δεν θεώνεται.

(περισσότερα…)