Άγιος Γεννάδιος Κωνσταντινουπόλεως: Στην παραβολή του Ασώτου και περί μετανοίας.

Στην παραβολή του Ασώτου και περί μετανοίας

Ο γογγυσμός των Φαρισαίων και των Γραμματέων για την επιείκεια προς τους τελώνες, οι οποίοι πρώτοι άρχισαν να πλησιάζουν τον Κύριο μας με ευλάβεια και να απολαμβάνουν την διδασκαλία του, δεν εμπόδισε τους αμαρτωλούς και τους τελώνες να προχωρήσουν στο συμφέρον τους, ούτε τους απομάκρυνε από την τόσο καλή και ευτυχή εκείνη προσέγγιση.

(περισσότερα…)

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Κυριακή του Ασώτου.

Ήταν δυο αδέλφια, τα οποία, αφού μοιράστηκαν την πατρική περιουσία τους, ο ένας έμεινε στο σπίτι, ενώ ο άλλος έφυγε σε μακρινή χώρα. Εκεί, αφού κατέφαγε όλα όσα του δόθηκαν, δυστύχησε και υπέφερε μη υπομένοντας τη ντροπή από τη φτώχεια. (Λουκά 15: 11 κ.ε.)

(περισσότερα…)

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Ο σωσμένος άσωτος.

1. «Θὰ γίνει κάποτε λιμός», εἶπε ὁ προφήτης θρηνῶντας τὴν Ἱερουσαλήμ, «ὄχι πείνα ἄρτου καὶ ὕδατος, ἀλλὰ πείνα γιά τὸν λόγο τοῦ Κυρίου». Εἶναι δέ ὁ λιμὸς, στέρηση καὶ συγχρόνως ὄρεξη τῆς ἀναγκαίας τροφῆς.

Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάτι χειρότερο καὶ ἀθλιότερο ἀπὸ αὐτὴν τὴν πείνα. Όταν δηλαδὴ κάποιος, ἐνῶ στερεῖται τ’ ἀναγκαία γιά τὴν σωτηρία, δέν ἔχει συναίσθηση τῆς συμφορᾶς, ἐπειδὴ δέν ἔχει ὄρεξη γιά τή σωτηρία.

(περισσότερα…)