Μπορείτε να διαβάσετε εδώ τα υπόλοιπα κεφάλαια του βιβλίου: Χαρίσματα και χαρισματούχοι. Ανθολογία χαρισματικών εκδηλώσεων.
Ο όσιος Συμεών ο Σέρβος
Ενώ ασκήτευε στο αγιορείτικο μοναστήρι του, το Χιλιανδαρι, μαζί με τον όσο γιο του Σάββα, ο θεοφόρος Συμεών, ο πρώην ένδοξος αυτοκράτορας των Σέρβων Στέφανος Νεμάνια, αρρώστησε στις αρχές του Φεβρουαρίου του 1200. Αισθάνθηκε ότι πλησιάζει το τέλος του επίγειας βίου του. Τότε προσκάλεσε τον αγαπητό του γιο και του είπε:
– Αγαπημένο μου παιδί, φως των ματιών μου, παρηγοριά και προστασία των γηρατειών μου, πλησίασε ο καιρός της αναχωρήσεως μου… Μη λυπάσαι, παιδί μου, για τον χωρισμό αυτό, γιατί πάλι θα συναντηθούμε εκεί, όπου πλέον δεν υπάρχει χωρισμός!
Ακουμπώντας έπειτα τα χέρια του πάνω στο κεφάλι του αγαπητού γιου του, προσευχόταν στον Θεό πολλή ώρα γι’ αυτόν. Μετά τον αγκάλιασε με δάκρυα, του έδωσε τον τελευταίο ασπασμό και του ανέθεσε να διεκπεραιώσει ορισμένες εκκρεμείς υποθέσεις στην Εκκλησία της Σερβίας. Για το θνητό σώμα του, τον παρακάλεσε να συγκεντρώσει «τα αμαρτωλά οστά της άθλιας σάρκας» του και να τα μεταφέρει στη μονή της Στουντένιτσας, στη Σερβία. Ο όσιος Σάββας τον βεβαίωσε πως θα εκτελέσει όλες τις παραγγελίες του.
Μετά ο όσιος γέροντας κάλεσε τους αδελφούς και ασπαζόταν καθένα ξεχωριστά. Παρακινούσε όλους να προσεύχονται γι’ αυτόν, ενώ τους παρέδινε στον Θεό και στην Παναγία Μητέρα του.
Τη νύχτα φόρεσε το άγιο και αγγελικό σχήμα του, κοινώνησε τα Άχραντα Μυστήρια και προσευχήθηκε.
Όταν ξημέρωσε, ο όσιος Σάββας τον έφερε στον πρόναο. Νιώθοντας ότι ήρθε η τελευταία του ώρα, ο άγιος γέροντας είπε στον γιο του:
– Παιδί μου, φέρε μου την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου με τον Χριστό, γιατί έχω κάνει τάμα ν’ αφήσω το πνεύμα μου ενώπιον της.
Όταν έγινε η επιθυμία του, ο άγιος είπε:
– Παιδί μου, κάνε αγάπη και φόρεσε μου το ράσο, το ετοιμασμένο για την ταφή μου. Ετοίμασε με έτσι, όπως θα είμαι στον τάφο. Στρώσε την ψάθα στη γη και ξάπλωσε με πάνω της με μια πέτρα για προσκέφαλο, να βρίσκομαι έτσι μέχρι να μ’ επισκεφθεί ο Κύριος και με πάρει από δω.
Ήταν συγκινητικό το θέαμα της ταπεινώσεως του! Αυτός, που άλλοτε σαν βασιλιάς, αναπαυόταν επάνω σε χρυσά και μαλακά κρεββάτια, τώρα, την ώρα της εκδημίας του, βρισκόταν επάνω σε μια ψάθα μόνο, σαν τον πιο φτωχό θνητό. Γύρω του στέκονταν οι αδελφοί και έκλαιγαν, γιατί θα έμεναν χωρίς τον πατέρα τους. Ο όσιος μόλις κατόρθωνε να σηκώνει το χέρι του παρακαλώντας τους να ησυχάσουν. Το πρόσωπο του ήταν φωτεινό! Με χαρά ατένιζε την εικόνα του Κυρίου Ιησού Χριστού και της Παναγίας Μητέρας του. Φαινόταν να ψάλλει μαζί με κάποιους αόρατους επισκέπτες. Όταν μάλιστα έφθασε στο τέλος του ψαλμού, είπε καθαρά: «Πάσα πνοή, αινεσάτω τον Κύριον».
Μόλις τότε κατάλαβαν όλοι, ότι ο όσιος φεύγοντας απ’ αυτή τη ζωή ψάλλει με τους αγγέλους και δοξολογεί τον Θεό. Σε μια στιγμή, ο αέρας γέμισε με εξαιρετική ευωδία, ώστε θαύμασαν όλοι οι παρευρισκόμενοι. Έτσι εκοιμήθη εν Κυρίω στις 13 Φεβρουαρίου του 1200.
Τότε ο γιος έπεσε πάνω στο τίμιο πρόσωπο του πατέρα του και το έλουσε με θερμά δάκρυα. Έπειτα πήρε τα όσια χέρια του και αφού τα έφερε στο δικό του πρόσωπο και στα μάτια του, τ’ ασπάσθηκε και τα έθεσε σταυρωμένα στο στήθος του λειψάνου. Ύστερα, με τη συνοδεία όλων των αδελφών, με τα κεριά και τα θυμιατήρια προέπεμψε το σεπτό σκήνωμα με τους καθιερωμένους επικήδειους ύμνους. Με συγκίνηση το απέθεσε σ’ ένα μαρμάρινο τάφο μέσα στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου της Χιλιανδαρινής.
Μετά την κοίμηση του οσίου Συμεών, ο όσιος Σάββας επιθυμούσε θερμά και πολύ παρακαλούσε τον Κύριο ν’ αξιωθεί να λάβει κάποια πληροφορία για τον μακάριο πατέρα του. Μια νύχτα λοιπόν, ο όσιος Συμεών του εμφανίσθηκε μαζί με κάποιες άλλες αγγελικές φωτεινές μορφές, μέσα σε απερίγραπτη ωραιότητα και δόξα. Φορούσε ένα λαμπρό στεφάνι και σαν να ήθελε ν’ αποσπάσει τον γιο του από τη λύπη, του έλεγε με χαρά:
– Μη θρηνείς και μη λυπάσαι για μένα, παιδί μου αγαπημένο, αλλά χαίρε και αγάλλου, γιατί ιδού ο Θεός σύμφωνα με την ικεσία σου σε πληροφορεί για μένα! Καθώς βλέπεις ο Πανάγαθος Κύριος με κόσμησε με δόξα και με πλούτισε με άφθαρτα αγαθά στην αληθινή και αιώνια βασιλεία του. Έλαβα εκείνο για το οποίο μου μιλούσες όσο ζούσα, και τώρα χαίρομαι και απολαμβάνω τη θέα ασύλληπτης ομορφιάς. Ευλογημένος να είσαι από τον Θεό, γιατί έγινες μεσίτης μου για την ατελεύτητη ζωή και μακαριότητα!
Βίος των αγίων Σάββα και Συμεών. επιμ. Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος, Αθήνα 1975.
Από το βιβλίο: Χαρίσματα και χαρισματούχοι. Ανθολογία χαρισματικών εκδηλώσεων. Τόμος δεύτερος.
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 1989.
Ελληνική Πατρολογία 