Μπορείτε να διαβάσετε και τα υπόλοιπα κεφάλαια εδώ: Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα.
Για μακαρισμούς και ταλανισμούς
Μακάριοι αυτοί που αγάπησαν τον Θεό και για την αγάπη του καταφρονούν όλα τα γήινα πράγματα. Μακάριοι αυτοί που χύνουν δάκρυα μέρα και νύχτα, διότι αυτοί θα γλυτώσουν από τη μέλλουσα οργή. Μακάριοι αυτοί που εκούσια ταπεινώνουν τον εαυτό τους, διότι εκεί θα υψωθούν. Μακάριοι οι εγκρατείς, διότι τους περιμένει η τρυφή του παραδείσου. Μακάριοι αυτοί που καταπονούν τα σώματα τους με την αγρυπνία και την άσκηση, διότι γι’ αυτούς έχει ετοιμασθεί η αγαλλίαση του παραδείσου.
Μακάριοι αυτοί που καθάρισαν τον εαυτό τους από κακούς λογισμούς, διότι το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα τους. Μακάριοι αυτοί που αγαπούν τον Θεό με όλη τους την ψυχή περισσότερο από όλο τον κόσμο, διότι αυτοί θα βρεθούν να είναι φίλοι του Χριστού. Μακάριοι αυτοί που εκούσια σήκωσαν το σταυρό τους και ακολούθησαν αληθινά τον Χριστό, διότι αυτοί θα φτάσουν την άνω Ιερουσαλήμ. Μακάριοι αυτοί που έζωσαν σφιχτά τη μέση τους με την αλήθεια και έχουν έτοιμα τα λυχνάρια τους, περιμένοντας τον επουράνιο Νυμφίο, διότι θα βασιλεύσουν μαζί με αυτόν στη βασιλεία των ουρανών.
Μακάριος αυτός που απέκτησε πνευματικά μάτια και έστρεψε σταθερά το βλέμμα του στη θέαση των μελλόντων αγαθών, διότι θα φτάσει σ’ αυτά. Μακάριος αυτός που έχει διαρκώς μπροστά στα μάτια του τη μέρα της απολογίας του και βιάζει τον εαυτό του να βρεθεί ευάρεστος. Μακάριος αυτός που νίκησε τις ηδονές της σάρκας, διότι θα βρει παρρησία την έσχατη μέρα της κρίσεως.
Μακάριος αυτός που πένθησε επάνω στη γη για τον Θεό, διότι οι καρποί του θα φανούν στους ουρανούς. Μακάριος αυτός που δεν έφαγε ψωμί χάρισμα, αλλά κοπιάζοντας με τα ίδια του τα χέρια, σύμφωνα με τον Απόστολο (Β΄ Θεσ. 3, 8), και προσφέροντας στους άλλους από τους κόπους του, διότι αυτός θα βρει ανάπαυση στους κόλπους του Αβραάμ.
Αλίμονο όμως σ’ εκείνον που είναι μέσα σε παραπτώματα και δε γνωρίζει τον καιρό της μετάνοιας, διότι εκεί θα μετανοιώσει θρηνώντας ανώφελα, στους αιώνες. Αλίμονο σ’ εκείνον που λέει ότι τώρα θα απολαύσω τις σαρκικές επιθυμίες και στα γηρατειά θα μετανοήσω, διότι θα έρθει σ’ αυτόν ο θάνατος ξαφνικά σαν παγίδα και η προσδοκία του θα χαθεί. Αλίμονο σ’ εκείνον που αμαρτάνει εκούσια και σκοπεύει να μετανοήσει αύριο, διότι δεν ξέρει τι θα φέρει η μέρα που έρχεται και η νύχτα που μεσολαβεί.
Αλίμονο σ’ εκείνον που κάνει με τα χέρια του το κακό, παρόλο που γνωρίζει το καλό, διότι πονηροί άγγελοι* θα τον παραλάβουν τη μέρα του θανάτου του. Αλίμονο σ’ εκείνον που βάζει εμπόδια στον πλησίον του με τις πονηρές πράξεις του, διότι τη μέρα της κρίσεως θα δώσει λόγο γι’ αυτά, για τα οποία και άλλους σκανδάλισε με τις ίδιες του τις πονηρές πράξεις. Αλίμονο σ’ εκείνον που απαρνείται τον κόσμο και που φρονεί ξανά τα κοσμικά, διότι η παραβολή για το αλέτρι (Λουκ. 9, 62) θα εφαρμοστεί σ’ αυτόν.
* Εννοεί τους δαίμονες.
Αλίμονο σ’ εκείνον που ακολουθεί τα θελήματα της σάρκας και καταφρονεί τη φροντίδα της ψυχής του, διότι θα διαλυθεί στο χώμα η ζωή του και η ελπίδα του. Αλίμονο σ’ εκείνον που δε φροντίζει με όλη του τη δύναμη να ετοιμάσει απ’ αυτή τη ζωή να δώσει την απολογία του εκεί. Αλίμονο σ’ αυτούς που έχουν χάσει την υπομονή τους· και τι θα κάνουν, όταν θα τους επισκεφθεί ο Κύριος; (Σοφ. Σειρ. 2, 14).
Φροντίστε, αγαπητοί, σ’ αυτό τον σύντομο καιρό να βοηθήσετε τον εαυτό σας και να εξιλεώσετε με τη μετάνοια και τα δάκρυα τον μακρόθυμο και εύσπλαχνο Θεό, ο οποίος περιμένει την επιστροφή μας και προσφέρει τη ζωή. Ας μην καταφρονήσουμε τη σωτηρία μας. Ας μην ευχαριστηθούμε με τις ηδονές αυτού του κόσμου, διότι είναι προσωρινές και κατόπι προξενούν μεταμέλεια, αλλά και πάλι έρχονται στους ίδιους· και όλη η δόξα αυτού του κόσμου, που προέρχεται από το χώμα, καταλήγει στο χώμα· και κανένα άλλο δε μας συνοδεύει παρά μόνο η αμαρτία και η τιμωρία που προέρχεται από αυτή.
Κανείς δε θα μας βοηθήσει εκείνη τη μέρα· ούτε φίλος, ούτε συγγενής, παρά μόνο η μετάνοια που αποκτήσαμε από αυτή τη ζωή και οι αρετές που την βοηθούν στο έργο της: η αληθινή αγάπη, η ταπεινοφροσύνη, η υπακοή, η εγκράτεια.
Αυτές μας συνοδεύουν απ’ αυτή τη ζωή. Αυτές αντιστέκονται στις δυνάμεις του Εχθρού, που θέλουν να μας κρατήσουν στην εξουσία τους κατά την έξοδο μας από αυτή τη ζωή. Αυτές μας παρουσιάζουν στον Σωτήρα Χριστό, για να τον προσκυνήσουμε και να τον δοξάσουμε, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα. τ. Γ΄.
μετ. Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά.
εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, εκδ. Α΄ 1990.
Ελληνική Πατρολογία 