Μπορείτε να διαβάσετε και τα υπόλοιπα κεφάλαια εδώ: Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα.
Για την πονηρία
Να θρηνείτε λοιπόν, αδελφοί και να πενθείτε αυτούς που δεν έχουν πραότητα, αλλά είναι στενά ενωμένοι με την πονηρία, διότι αυτούς τους αναμένει ελεεινή καταδίκη. Γιατί «αυτοί που σκέφτονται πονηρά», λέει ο ψαλμωδός, «θα εξολοθρευθούν¨, [ὅτι οἱ πονηρευόμενοι ἐξολοθρευθήσονται] (Ψαλ. 36, 9).
Μάλιστα, ο Άγιος Θεός μας ονειδίζει τους τέτοιους ανθρώπους, λέγοντας· «ο πονηρός άνθρωπος από τον πονηρό θησαυρό της καρδιάς του βγάζει τα πονηρά» [καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά] (Ματθ. 12, 35).
Και πάλι ο Προφήτης λέει «για τους εξεγειρόμενους εναντίον μου, πονηρευόμενους εχθρούς μου, θα ακούσουν τα αυτιά μου την καταστροφή τους» [καὶ ἐν τοῖςἐπανισταμένοις ἐπ᾿ ἐμὲ πονηρευομένοις ἀκούσεται τὸ οὖς μου] (Ψαλμ. 91, 62).
Είναι πραγματικά, αδελφοί μου, φοβερό δαιμόνιο, το δαιμόνιο της πονηρίας. Γι’ αυτό προσέχετε, μήπως κανείς πέσει μέσα στην παγίδα του, και ελεεινολογήσει γι’ αυτό τον εαυτό του. Διότι ο πονηρός άνθρωπος ποτέ δεν ειρηνεύει, αλλά πάντοτε είναι ταραγμένος. Πάντοτε είναι γεμάτος από θυμό και δόλο και οργή. Πάντοτε αποστρέφεται τον πλησίον του, πάντοτε μουρμουρίζει, πάντοτε φθονεί, πάντοτε ζηλεύει, πάντοτε εξοργίζεται.
Πάντοτε του δίνουν εντολές και αντιμιλά, τον παροτρύνουν και διαστρεβλώνει τις παροτρύνσεις, τον συμβουλεύουν και κάνει κακό, συμφωνεί με κάποιον και τον εξευτελίζει, τον αγαπούν και εκείνος χλευάζει. Σιχαίνεται αυτούς που έχουν καλή φήμη, αποστρέφεται αυτούς που προοδεύουν, υποτιμά τις νουθεσίες, διαφθείρει τους αδελφούς, βλάπτει τους απονήρευτους, απωθεί τους πράους, εμπαίζει αυτούς που δείχνουν μακροθυμία, εξετάζει με πονηρία τους ξένους, κατηγορεί τον ένα στον άλλο, εναντιώνεται στον καθένα, συμμετέχει στις διαμάχες.
Σε περίπτωση φιλονικίας ξαναφέρνει σε σύγκρουση αυτούς που φιλονικούν· σε περίπτωση αντεκδικήσεως γίνεται συμπαραστάτης. Είναι πρόθυμος στις κακολογίες, ευχαριστημένος με τις κατηγορίες, εύκολος στις προσβλητικές εκφράσεις, ανδρείος στις πολυλογίες, πρόθυμος στις επιπλήξεις, πρώτος συνεργός στις ταραχές και τους γογγυσμούς, ασθενικός στην ψαλμωδία, κατακουρασμένος και απρόθυμος στη νηστεία, αδύναμος και ανώφελος σε κάθε καλό έργο, οκνηρός στους πνευματικούς λόγους· διότι η κάθε ανομία του κλείνει το στόμα του.
Έναν τέτοιο άνθρωπο, λοιπόν, αξίζει πολύ να τον θρηνήσει κανείς. Γι’ αυτό σας παρακαλώ, αδελφοί, να φυλαχθείτε από την πονηρία.
Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα. τ. Α΄.
μετ. Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά.
εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, εκδ. Α΄ 1988.
Ελληνική Πατρολογία 