Ελεγε κάποτε ὁ Ἀββᾶς Ματώης· «Ἦλθε ἕνας Ἀδελφὸς καὶ μοῦ εἶπε· “ Ἡ καταλαλιὰ εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴν πορνεία”.
Καὶ τοῦ ἀπάντησα· “Εἶναι σκληρὸς ὁ λόγος σου”.
Μὲ ρωτάει λοιπόν· “Καὶ πῶς νομίζεις ὅτι εἶναι τὸ πρᾶγμα τοῦτο;”.
Τοῦ εἶπα ἐγώ· “ Ἡ καταλαλιὰ εἶναι βέβαια κακή, ἔχει ὅμως καὶ σύντομη θεραπεία. Μετανοεῖ πολλὲς φορὲς ὁ κατήγορος καὶ λέει· Μίλησα ἄσχημα. Ἡ πορνεία ὅμως εἶναι ἕνας φυσικὸς θάνατος”».
Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ματώης· «Τρεῖς Γέροντες πῆγαν στὸν Ἀββᾶ Παφνούτιο τὸν Κεφαλᾶ νὰ τὸν παρακαλέσουν γιὰ καμμιὰ συμβουλή.
Τοὺς ρώτησε λοιπὸν ὁ Γέροντας· “ Τί θέλετε νὰ σᾶς πῶ; Πνευματικὰ ἢ σωματικὰ πράγματα; ”.
Τοῦ ἀπαντοῦν· “Πνευματικά”.
Τότε τοὺς λέει ὁ Γέροντας· “Πηγαίνετε στὴν εὐχὴ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀγαπήσετε πιότερο τὴν θλίψη παρὰ τὴν ἀνάπαυση· τὶς προσβολὲς περισσότερο παρὰ τὴν δόξα· τὸ δόσιμο καλύτερα παρὰ τὸ πάρσιμο”».
Ἕνας ἄλλος Ἀδελφὸς παρακάλεσε τὸν Ἀββᾶ Ματώη· «“Πές μου κάτι ὠφέλιμο”.
Καὶ τοῦ εἶπε ἐκεῖνος· “Κάθε ἀντιδικία γιὰ ὁποιοδήποτε πρᾶγμα κόψ ̓ την ἀπὸ πάνω σου. Κλάψε καὶ πένθησε μετανιωμένος, γιατὶ ἔφτασε ὁ καιρός”».
Ἕνας ἀδελφὸς ρώτησε τὸν Ἀββᾶ Ματώη, λέγοντας· «“Τί νὰ κάνω, ποὺ ἡ γλῶσσα μου μὲ στενοχωρεῖ; Ὅταν βρίσκομαι ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, δὲν μπορῶ νὰ τὴν συγκρατήσω, παρὰ τοὺς κατακρίνω σὲ κάθε ἔργο ἀγαθὸ καὶ τοὺς ἐλέγχω. Λοιπὸν τί νὰ κάνω;”.
Καὶ ὁ Γέροντας τοῦ ἀποκρίθηκε: “Ἂν δὲν μπορεῖς νὰ συγκρατεῖς τὸν ἑαυτό σου, πήγαινε καὶ ζῆσε στὴν ἐρημιά. Ὑπάρχει ἐδῶ μιὰ ἀδυναμία. Ἐκεῖνος ποὺ ζεῖ μὲ τοὺς ἀδελφούς του, δὲν πρέπει νὰ εἶναι τετράγωνος, παρὰ στρογγυλός, γιὰ νὰ μπορεῖ σ ̓ ὅλους νὰ προσαρμόζεται ».
Καὶ συμπλήρωσε ὁ Γέροντας· «Δὲν μένω μονάχος ἀπὸ ἀρετή, παρὰ ἀπὸ ἀδυναμία. Δυνατοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους”».
Δημητρίου Τσάμη, Τὸ Γεροντικὸν τοῦ Σινᾶ, σελ. 179, 181, Θεσσαλονίκη 1988.
Ελληνική Πατρολογία 