Κλειδί Πατρολογίας Migne, Τόμος 51ος (PG 51).

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ, ΤΟΜΟΣ 51ος (PG 51).


Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος


  • De decem millium talentorum debitore. Εις την παραβολήν, τοῦ τὰ μύρια τάλαντα ὀφείλοντος, καὶ τὰ ἑκατὸν
    δηνάρια ἀπαιτοῦντος, καὶ ὅτι παντὸς ἁμαρτήματος τὸ μνησικακεῖν χεῖρον. (PG 51, σελ. 17-30).
  • In illud Pater si possibile est transeat. Εις το »Πάτερ, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ’ ὡς σύ»· καὶ κατὰ Μαρκιωνιστῶν καὶ Μανιχαίων· καὶ ὅτι οὐ χρὴ ἐπιπηδᾷν τοῖς κινδύνοις, ἀλλὰ παντὸς θελήματος προτιμᾷν τὸ τοῦ Θεοῦ θέλημα. (PG 51, σελ. 31-40).

  • De angusta porta et in orationem dominicam. Περὶ τοῦ κατὰ Θεὸν πολιτεύεσθαι, καὶ εἰς τὸ, »Στενὴ ἡ πύλη, καὶ τὰ ἑξῆς· καὶ ἑρμηνεία τῆς προσευχῆς τοῦ, Πάτερ ἡμῶν». (PG 51, σελ. 41-48).
  • In paralyticum demissum per tectum. Ομιλία εἰς τὸν παραλυτικὸν διὰ τῆς στέγης χαλασθέντα, ὅτι οὐκ αὐτός ἐστιν ὁ παρὰ τῷ Ἰωάννῃ κείμενος· καὶ περὶ τῆς τοῦ Υἱοῦ πρὸς τὸν Πατέρα ἰσότητος. (PG 51, σελ. 47-64).
  • In principium Actorum. Ομιλία πρὸς τοὺς ἐγκαταλείψαντας τὴν σύναξιν τῆς Ἐκκλησίας, καὶ εἰς τὸ μὴ παρατρέχειν τὰς ἐπιγραφὰς τῶν θείων Γραφῶν, καὶ εἰς τὸ ἐπίγραμμα τοῦ βωμοῦ, καὶ εἰς τοὺς νεοφωτίστους. (PG 51, σελ. 68-112).
  • De mutatione nominum. Ἀναγνωσθείσης περικοπῆς, «Σαῦλος δὲ ἔτι ἐμπνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου,» πάντων προσδοκώντων εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ θʹ τῶν Πράξεων τὴν ὁμιλίαν λεχθήσεσθαι, ὅτι ἀναστάσεως ἀπόδειξις ἡ Παύλου κλῆσις. (PG 51, σελ. 113-156).
  • De gloria in tribulationibus. Εἰς τὸ ἀποστολικὸν ῥητὸν τὸ λέγον, «Οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν
    ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται», καὶ τὰ ἑξῆς. (PG 51, σελ. 155-164).
  • In illud Diligentibus deum omnia cooperantur in bonum. Εἰς τὴν ἀποστολικὴν ῥῆσιν τὴν λέγουσαν, «Οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθὸν,» καὶ περὶ ὑπομονῆς, καὶ ὅσον τῶν θλίψεων τὸ κέρδος. (PG 51, σελ. 165-172).
  • In illud Si esurierit inimicus. Προς τους μη ἀπαντήσαντας εἰς τὴν σύναξιν, καὶ εἰς τὴν ἀποστολικὴν ῥῆσιν τὴν λέγουσαν, «Ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου ψώμιζε αὐτὸν,» καὶ περὶ τοῦ μνησικακεῖν. (PG 51, σελ. 171-186).
  • In illud Salutate Priscillam et Aquilam. Εις το «Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ἀκύλαν,» καὶ τὰ ἑξῆς, λόγος αʹ. (PG 51, σελ. 187-208).
  • In illud Propter fornicationes autem unusquisque suam uxore. Εις το Αποστολικόν ρητόν, »διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω». (PG 51, σελ. 207-218).
  • De Maccabeis. Εις τους αγίους Μακκαβαίους. Καὶ εἰς τὴν μητέρα αὐτῶν. (PG 51, σελ. 217-226).
  • Quales ducendae sint uxores. Εγκώμιον εις Μάξιμον. Καὶ περὶ τοῦ ποίας δεῖ ἄγεσθαι γυναῖκας. (PG 51, σελ. 225-241).
  • In dictum Pauli Nolo vos ignorare. Εις το Αποστολικόν ρητόν, »Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοὶ, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν, καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον». (PG 51, σελ. 241-252).
  • In dictum Pauli Oportet haereses esse. Εις το Αποστολικόν ρητόν τὸ λέγον· «∆εῖ δὲ καὶ αἱρέσεις εἶναι ἐν ὑμῖν, ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται». (PG 51, σελ. 251-260).
  • In illud Habentes eundem spiritum. Εις την Αποστολικήν ρήσιν τὴν λέγουσαν, «Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως, κατὰ τὸ γεγραμμένον·» καὶ εἰς τὸ, «Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα,» καὶ περὶ ἐλεημοσύνης. (PG 51, σελ. 272-302).
  • In illud Utinam sustineretis modicum. Εις το Αποστολικόν ρητόν, »Ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρὸν τῇ ἀφροσύνῃ». (PG 51, σελ. 301-310).
  • De profectu evangelii. Προς τους οὐκ εἰς δέον χρωμένους τῷ ἀποστολικῷ ῥητῷ τῷ λέγοντι, «Εἴτε προφάσει, εἴτε ἀληθείᾳ Χριστὸς καταγγέλλεται» καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης. (PG 51, σελ. 311-320).
  • In illud Vidua eligatur. Εις το «Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἐλάττων ἐτῶν ἑξήκοντα γεγονυῖα·» καὶ περὶ παίδων ἀνατροφῆς, καὶ περὶ ἐλεημοσύνης. (PG 51, σελ. 321-338).
  • In Heliam et viduam. Εις τον Ηλίαν. Καὶ εἰς τὴν χήραν, καὶ περὶ ἐλεημοσύνης. (PG 51, σελ. 337-348).
  • De futurae vitae deliciis. Περί της των μελλόντων απολαύσεως, καὶ τῆς τῶν παρόντων εὐτελείας. (PG 51, σελ. 347-354).
  • Peccata fratrum non evulganda. Περί του μη δημοσιεύειν τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἀδελφῶν, μηδὲ κατεύχεσθαι τῶν ἐχθρῶν. (PG 51, σελ. 353-364).
  • Non esse desperandum. Περὶ τοῦ μὴ ἀπογινώσκειν τινὰς ἑαυτῶν, μηδὲ κατεύχεσθαι τῶν ἐχθρῶν, μηδὲ ἀπαγορεύειν ἐν τῷ μὴ λαμβάνειν αἰτοῦντας· καὶ πρὸς ἄνδρας περὶ τῆς πρὸς τὰς γυναῖκας εἰρήνης. (PG 51, σελ. 363-372).
  • In illud In faciem ei restiti. Τῇ προτέρᾳ συνάξει ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῇ καινῇ συναχθεὶς μετὰ τοῦ ἐπισκόπου, ταύτην ἐν τῇ παλαιᾷ εἶπεν εἰς τὴν περικοπὴν τοῦ Ἀποστόλου· «Ὅτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην·» καὶ δείκνυσιν, ὅτι οὐκ ἀντίστασις ἦν, ἀλλ’ οἰκονομία τὰ γινόμενα. (PG 51, σελ. 371-388).
  • In parabolam de filio prodigo. Εἰς τὴν παραβολὴν περὶ τοῦ ἀσώτου. (PG 59, σελ. 515-522).
Σχολιάστε

Σχολιάστε