Άγιος Αυγουστίνος. Εξομολογήσεις.

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) το βιβλίο (σε μορφή .pdf) εδώ: Άγιος Αυγουστίνος. Εξομολογήσεις. Τεύχος Α΄και Β΄. Βιβλία 1-13.


TEYXOΣ Α΄

ΒΙΒΛΙΟ Α΄

Ο συγγραφέας, κατόπιν μιας επικλήσεως προς τον Θεό, αφηγείται τις απαρχές της ζωής του μέχρι του δεκάτου πέμπτου έτους της ηλικίας του. – Εξομολογείται τις αμαρτίες των παιδικών του χρόνων, ως και των χρόνων της πρώτης νεότητας του και ομολογεί, ότι κατά την εποχή εκείνη τον ενδιέφεραν περισσότερο οι διασκεδάσεις και τα παιχνίδια παρά η μελέτη και τα μαθήματα.

Ο άνθρωπος εξυμνεί τον Θεό εμπνεόμενος από τον ίδιο τον Θεό
Ο Συγγραφέας αφηγείται την βρεφική και παιδική του ηλικία και εξυμνεί την πρόνοια και την αιωνιότητα του Θεού


ΒΙΒΛΙΟ Β΄

Ο Αυγουστίνος εισέρχεται στο δέκατο έκτο έτος της ηλικίας του. – Αφηγείται με πόνο πολύ ότι μετά την διακοπή των σπουδών του, διήλθε το έτος αυτό στην οικογενειακή εστία του, αγόμενος και φερόμενος, από πολλά αντίξοα πάθη. – Με ζωηρότατα χρώματα περιγράφει μία κλοπή, που διέπραξε κατά την εποχή εκείνην με τους συντρόφους του.


ΒΙΒΛΙΟ Γ΄

Ο Αυγουστίνος περιγράφει τρία έτη, που διήλθε στην Καρχηδόνα, από του δεκάτου εβδόμου μέχρι του δεκάτου ενάτου έτους της ηλικίας του. – Ο συγγραφέας τερματίζει τις σπουδές του, περιπλέκεται στα δίχτυα του έρωτα και γίνεται οπαδός της αιρέσεως των Μανιχαίων. – Συζήτηση περί της πλάνης, της εν λόγω αιρέσεως. – Δάκρυα της μητέρας του και απάντηση, που έλαβε σε όνειρο από τον Θεό, αναφερόμενη στην μέλλουσα μεταστροφή του υιού της.

Ο Αυγουστίνος και οι Μανιχαίοι
Η μωρία των Μανιχαίων
Το όνειρο της Μόνικας


ΒΙΒΛΙΟ Δ΄

Ο συγγραφέας διηγείται, ότι επί εννέα ολόκληρα έτη υπήρξε οπαδός της αιρέσεως των Μανιχαίων και ότι παρέσυρε και πολλούς άλλους εις αυτήν. – Συνδέεται με τους αστρολόγους, τους οποίους συμβουλεύεται. – Ομιλεί περί του θανάτου στενού φίλου του και περί της μεγάλης οδύνης του για την σκληρή απώλεια. – Τονίζει την ματαιότητα των φιλικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων. Αναφέρει την περί του «Ωραίου και του Προσήκοντος» πραγματεία του, συνταχθείσα κατά το εικοστό έκτο και εικοστό έβδομο έτος της ηλικίας του. – Λέει ότι το βιβλίο τούτο ανέγνωσε μόνο αυτός ο ίδιος και ότι μόλις εικοσαετής εννόησε τις κατηγορίες του Αριστοτέλη. »

Ύμνος προς την φιλία
Το μυστήριο των δακρύων
Η μετάβαση στην Καρχηδόνα
Το πρόβλημα του ωραίου – Τα πρώτα έργα του Αυγουστίνου
Οι κατηγορίες του Αριστοτέλη


ΒΙΒΛΙΟ Ε΄

Ο συγγραφέας αφηγείται τα γεγονότα του εικοστού ενάτου έτους της ηλικίας του, κατά την διάρκεια του οποίου, αντιληφθείς την αμάθεια του Μανιχαίου Φαύστου, δεν θέλησε πλέον ν’ ασχοληθεί με τον Μανιχαϊσμό. – Από το Μεδιόλανο, όπου δίδασκε την ρητορική, αποστέλλεται στη Ρώμη, ως διδάσκαλος της τέχνης αυτής. – Ακούγοντας τα κηρύγματα του Αμβροσίου, αρχίζει ν’ αμφιβάλλει και γίνεται κατηχούμενος.

Η επιστημονική ανεπάρκεια του Μανιχαϊσμού
Ο Αυγουστίνος και ο Φαύστος
Ο Αυγουστίνος στη Ρώμη
Ο πόνος της Μόνικας
Η ασθένεια του Αυγουστίνου. Μητρικές δεήσεις και προσευχές
Ο Αυγουστίνος και οι Ρωμαίοι σπουδαστές
Ο Αυγουστίνος στο Μεδιόλανο (Μιλάνο)- Η συνάντηση του με τον Αμβρόσιο


ΒΙΒΛΙΟ ΣΤ΄

Ο συγγραφέας αφηγείται την μετάβαση της μητέρας του στη Ρώμη. Λέει ότι, διατρέχοντας το τριακοστό έτος της ηλικίας του, αρχίζει να εννοεί κάθε ημέρα περισσότερο την Χριστιανική διδασκαλία, την αδίκως καταδικασθείσα υπό των Μανιχαίων. – Περιγράφει τον χαρακτήρα του Αλυπίου. – Ομιλεί περί των αμφιβολιών και των αποφάσεων του, όπως ακολουθήσει μίαν καλύτερη οδό στην ζωή. – Φοβούμενος τον θάνατο και την θεία δικαιοσύνη, καταλαμβάνεται από νέο πόθο μεταστροφής.

Το δημόσιο κήρυγμα του Αμβροσίου φωτίζει τον Αυγουστίνο ως προς πολλά επίμαχα σημεία
Οι περιπλοκές της φιλοδοξίας
Ο Νεβρίδιος συμμερίζεται τις αμφιβολίες του Αλυπίου και του Αυγουστίνου
Το ζήτημα του γάμου
Η διπλωματία της Μόνικας
Ο βίος από κοινού
Η υποδούλωση στην ηδονή
Η επιδίωξη μάταιας ευδαιμονίας


ΒΙΒΛΙΟ Ζ΄

Ο Αυγουστίνος αφηγείται το τριακοστό πρώτο έτος της ηλικίας του. – Ακόμη, εντός του σκότους της αγνοίας ευρισκόμενος, απατάται ως προς την φύση του Θεού και την προέλευση του κακού. – Περιγράφει την αγωνία του σχετικά με το τελευταίο τούτο ζήτημα. -Τέλος αποκτά την αληθινή γνώση του Θεού, αλλά οι περί του Ιησού Χριστού σκέψεις του είναι ακόμη εσφαλμένες.

Από που προέρχεται το κακό; Είναι ο άνθρωπος υπεύθυνος για τις πράξεις του;
Ο Αυγουστίνος και οι αστρολόγοι
Τον Αυγουστίνο απασχολεί ακόμη το πρόβλημα της καταγωγής του κακού
Ο Αυγουστίνος και οι Νεοπλατωνικοί
Ο Αυγουστίνος αντιλαμβάνεται, ότι το αναλλοίωτο φως είναι ο Θεός
Η ύπαρξη των πλασμάτων
Κάθε ουσία είναι αρχικά αγαθή
Η αληθινή γνώση του Θεού
Ο Αυγουστίνος αισθάνεται ότι εκείνο που λείπει ακόμη είναι η ταπεινοφροσύνη
Το απόρρητο της ταπεινοφροσύνης – Οι Γραφές και ο Απόστολος Παύλος


BIBΛIO Η΄

Ο Αυγουστίνος φθάνει στον ενδοξότερο σταθμό της ζωής του κατά το τριακοστό δεύτερο έτος της ηλικίας του. – Συνομιλήσας με τον Σιμπλικιανόν και πληροφορηθείς την μεταστροφή του Βικτωρίνου, εξ άλλου δε μαθών παρά του Ποντικιανού την ασκητική ζωή του αγίου Αντωνίου στην Αίγυπτο, διεξάγει σφοδρό αγώνα του πνεύματος και της σάρκας του. – Ουράνιος χρησμός κατευθύνει τα όμματα του προς το βιβλίο του Αποστόλου. – Η ανάγνωση του μεταβάλλει την καρδιά του και τον οδηγεί οριστικά πλέον στον Χριστιανισμό

Η επίσκεψη του Αυγουστίνου στον Σιμπλικιανό
Ο Σιμπλικιανός διηγείται στον Αυγουστίνο την μεταστροφή του ρήτορα Βικτωρίνου
Γιατί ο Θεός και οι άγγελοι χαίρουν περισσότερο για την μεταστροφή των αμαρτωλών;
Η τυραννία της συνηθείας
Η επίσκεψη του Ποντικιανού
Η αποφασιστική κρίση – Η ταραχή του Αυγουστίνου
Ο Αυγουστίνος ακούει την φωνή, που είναι γι’ αυτόν η αναγγελία του Θεού και που καθορίζει την μεταστροφή του
»Λάβε και ανάγνωσε!»
Ο Αλύπιος και ο Αυγουστίνος
Η χαρά της Μόνικας


ΤΕΥΧΟΣ Β΄


ΒΙΒΛΙΟ Θ΄

Ο Αυγουστίνος εγκαταλείπει την ρητορική σταδιοδρομία του. – Η απέναντι του συμπεριφορά του Βερικούνδου. – Ο Νεβρίδιος. – Η εν Κασσιατίω παραμονή του Αυγουστίνου. – Η συγκίνηση του κατά την ανάγνωση των ψαλμών. – Τεκμήριο αισθητό της Θείας Προνοίας. – Επίσημος παραίτηση του Αυγουστίνου και επάνοδος του στο Μεδιόλανο με τον σκοπό να βαπτισθεί. – Ο Αδεοδάτος, τέκνο της αμαρτίας του. – Ο θάνατος της Μόνικας.

Συνομιλία της αγίας Μόνικας με τον γιο της περί της πέραν του τάφου ζωής


ΒΙΒΛΙΟ Ι΄

Δεύτερον μέρος των «Εξομολογήσεων». – Ο Αυγουστίνος ομιλεί περί της περαιτέρω θρησκευτικής και πνευματικής εξελίξεως του. – Δυσχέρειες σχετικά με την γνώση του Εγώ. – Ο συγγραφέας ζητεί την Θεότητα. – Μελέτη περί της μνήμης. – Η γνώση του Θεού και η εν Θεώ απολύτρωση. – Ο έλεγχος της συνειδήσεως

Τα πλάσματα εξαγγέλλουν την ύπαρξη του Πλάστη
Ο Θεός δεν γίνεται προσιτός μέσω των αισθήσεων
Η μνήμη . Τα όρια της
Η μνήμη στο πεδίο των επιστημών
Η μάθηση είναι ανάμνηση
Η μνήμη των αριθμών
Η μνήμη των ψυχικών καταστάσεων
Πως η ψυχή θυμάται με χαρά λυπητερά γεγονότα;
Περί των διαφόρων τρόπων, κατά τους οποίους το παρελθόν εμφανίζεται εκ νέου στη μνήμη
Η μνήμη θυμάται και αυτή τη λήθη
Οφείλουμε να αναζητούμε τον Θεό εκείθεν της μνήμης
Η μνήμη ξαναβρίσκει ένα χαμένο αντικείμενο
Περί της λήθης
Για να ζήσει κανείς στη μακάρια ζωή πρέπει να την γνωρίζει
Πως η μακάρια ζωή βρίσκεται στη μνήμη;
Τι είναι η ευτυχισμένη ζωή και που βρίσκεται;
Ο φυσικός έρωτας των ανθρώπων προς την αλήθεια, η οποία μόνο τότε είναι μισητή, όταν αντιστρατεύεται τα πάθη τους
Ο Θεός στη μνήμη
Ποια θέση κατέχει στη μνήμη ο Θεός;
Που μπορούμε να βρούμε τον Θεό;
Πως το κάλλος του Θεού συναρπάζει
Η αθλιότητα της γήινης ζωής
Κάθε ελπίδα στον Θεό
Τριπλός πειρασμός: ηδονή, περιέργεια, αλαζονεία
Οι ηδονές της γεύσης
Οι ηδονές της όσφρησης
Οι ηδονές της ακοής
Οι ηδονές της όρασης
Δεύτερο είδος πειρασμών: η περιέργεια
Τρίτο είδος πειρασμού: η υπεροψία
Οι έπαινοι των ανθρώπων
Ο κίνδυνος της κενοδοξίας
Η αναζήτηση του Θεού
Οι ψευδείς μεσάζοντες
Αληθινός μεσάζων ο Χριστός


ΒΙΒΛΙΟ ΙΑ΄

Ο συγγραφέας επικαλείται την βοήθεια του Θεού για να κατανοήσει το πνεύμα των Γραφών . – Προσπαθεί να ερμηνεύσει την πρώτη φράση της Γραφής : «Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν». – Απαντά στο ζήτημα : Τι έπραττε ο Θεός προ της δημιουργίας του κόσμου. – Ουδείς χρόνος προ της δημιουργίας. -Τι είναι ο χρόνος ; – Ποιον το μέτρο του χρόνου

Η εξομολόγηση των αθλιοτήτων μας ανακουφίζει την ψυχή μας
Ο συγγραφέας ζητάει την απαλλαγή από την αμαρτία και την πλάνη
Η δημιουργία του ουρανού και της γης
Κάθε δημιούργημα προϋποθέτει δημιουργό
Ο κόσμος πλάσθηκε εκ του μηδενός
Ο Θεός έπλασε τα πάντα εν τω αιωνίω Λόγω Του
Ο Υιός του Θεού είναι ο λόγος
Ο Λόγος του Θεού μάς διδάσκει τα πάντα
Πώς ομιλεί ο λόγος του Θεού στην καρδιά μας
Η βούληση του Θεού είναι άναρχη
Η αιωνιότητα του Θεού είναι άχρονη
Τι έκανε ο Θεός πριν την γένεση
Πριν από τον χρόνο που δημιούργησε ο Θεός, κανένας χρόνος δεν υπήρχε
Περί των τριών διακρίσεων του χρόνου
Το μέτρο του χρόνου
Ποιος χρόνος είναι δυνατόν να καταμετρηθεί;
Το παρελθόν και το μέλλον που βρίσκονται;
Πώς υφίσταται το παρελθόν και το μέλλον;
Η πρόβλεψη των μελλόντων
Ο Αυγουστίνος ζητάει από τον Θεό τη λύση του αινίγματος
Τι είναι ο χρόνος
Γνώμονας της κινήσεως είναι ο χρόνος
Μια δέηση
Το μέτρο του χρόνου

ΒΙΒΛΙΟ ΙΒ΄

Η κατανόηση των Γραφών ακανθώδης, αλλ’ ο Θεός βοηθεί. – Ο ουρανός των ουρανών του ψαλμωδού. – Τα σκότη της αβύσσου. – Η ανοργάνωτη ύλη. – Πώς ο Αυγουστίνος κατόρθωσε να σχηματίσει μίαν ιδέα της ανοργάνωτης ύλης. – Πόθεν η ανοργάνωτος ύλη. – Περί του χρόνου και μερικών αχρόνων στοιχείων κατά την πρωταρχική δημιουργική ενέργεια. – Συζήτηση μετ’ αντιφρονούντων. Κάποιες αρχές μεθόδου ερμηνείας των Γραφών.


ΒΙΒΛΙΟ ΙΓ΄

Κάθε πλάσμα οφείλει την ύπαρξη του στην καλοκαγαθία του Θεού. – Ο Αυγουστίνος στις πρώτες λέξεις της Γενέσεως ανακαλύπτει τόσο το Τρισυπόστατο του Θεού, όσον και την προσωπική υπόσταση του Αγίου Πνεύματος.-  Εισαγωγή του Τρισυποστάτου στον άνθρωπο. – Ο Θεός ενεργεί εν τη καθιδρύσει της Εκκλησίας, καθώς ακριβώς και εν τη δημιουργία του κόσμου. – Η μυστηριακή σημασία της Πλάσεως.


 

Σχολιάστε

2 Σχόλια

  1. Kώστας Βασιλείου

     /  23 Δεκεμβρίου, 2020

    Ευχαριστώ πολύ! Καλά Χριστούγεννα!

    Απάντηση

Σχολιάστε