Α’ Σύμφωνα με την πίστη της Εκκλησίας μας, σάς διδάσκουμε και σάς πληροφορούμε ότι ο Χριστός θα παρουσιαστεί στους ανθρώπους δύο φορές και όχι μόνο μια και ότι η δεύτερη Παρουσία Του θα είναι ασύγκριτα πιο λαμπρή και πιο ένδοξη από την πρώτη. Διότι στην πρώτη φανερώθηκε σε όλη την έκτασή της η υπομονή του Χριστού, ενώ στην δεύτερη θα φανερωθεί όλη η δύναμη και η δόξα της Βασιλείας Του.

… Λοιπόν να μην μένουμε στην πρώτη Παρουσία μόνο, αλλά να περιμένουμε και τη δεύτερη. Και αν είπαμε στην πρώτη «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» (Ματθ. 21, 9), τότε που έγινε η θριαμβευτική Του είσοδος στα Ιεροσόλυμα, και στην δεύτερη θα Τού πούμε λατρευτικά: «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», όπως ο Ίδιος μας το έχει αποκαλύψει (Ματθ. 23, 39).

(περισσότερα…)

1. Την περασμένη Κυριακή η Εκκλησία μνημόνευε την απερίγραπτη φιλανθρωπία του Θεού προς εμάς που παρουσιάζεται με την παραβολή του σωσμένου Ασώτου. Την σημερινή Κυριακή διδάσκει περί της μελλούσης φρικωδέστατης κρίσεως του Θεού, χρησιμοποιώντας μια καλή τάξη και ακολουθώντας τις προφητικές φωνές· διότι, λέει, «θα σού ψάλω, Κύριε, έλεος και κρίση», και «μια φορά λάλησε ο Θεός και άκουσα τα δύο αυτά, ότι το κράτος είναι του Θεού και δικό σου, Κύριε, το έλεος, διότι εσύ θ’ αποδώσεις στον καθένα κατά τα έργα του».

2. Το έλεος λοιπόν και η μακροθυμία προηγείται της Θείας κρίσεως. Πραγματικά ο Θεός, έχοντας και περιέχοντας κατ’ εξοχή όλες τις αρετές, και όντας συγχρόνως δίκαιος και ελεήμων, επειδή το έλεος δεν συμβαδίζει με την κρίση, σύμφωνα με το γραμμένο, «να μη ευσπλαχνισθείς πτωχό κατά την κρίση», ευλόγως ο Θεός κατένειμε το καθένα στον καιρό του· τον παρόντα καιρό τον όρισε για την μακροθυμία, τον μέλλοντα για την ανταπόδοση. Γι’ αυτό τα τελούμενα στην Εκκλησία η Θεία Χάρη διέθεσε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε εμείς αντιλαμβανόμενοι τούτο, ότι την συγγνώμη για τα αμαρτήματα λαμβάνουμε από τα εδώ συμβαίνοντα, να σπεύσουμε, όσο ζούμε ακόμη στον παρόντα βίο, να επιτύχουμε το αιώνιο έλεος και να καταστήσουμε τους εαυτούς μας άξιους της Θείας φιλανθρωπίας. Διότι εκείνη η κρίση, η τελευταία, είναι ανελέητη γι’ αυτόν που δεν έδειξε έλεος.

(περισσότερα…)

Φοβοῦμαι τὸν θάνατον, ὅτι πικρός μοί ἐστι.
Φοβοῦμαι τὴν γέενναν, ὅτι ἀτελεύτητός ἐστι.
Φοβοῦμαι τὸν τάρταρον, ὅτι οὐ μετέχει θέρμης.
Φοβοῦμαι τὸ σκότος, ὅτι οὐ μετέχει φωτός.
Φοβοῦμαι τὸν σκώληκα τὸν ἰοβόλον, ὅτι ἀτελεύτητός ἐστι.
Φοβοῦμαι τοὺς ἀγγέλους τοὺς ἐπὶ τῆς κρίσεως, ὅτι ἀνελεήμονές εἰσι.
Φοβοῦμαι ἐννοῶν τῆς ἡμέρας ἐκείνης τὸ φοβερὸν καὶ ἀδέκαστον δικαστήριον, τὸ βῆμα τὸ φρικῶδες, τὸν δικαστὴν τὸν ἀδέκαστον.
Φοβοῦμαι τὸν ποταμὸν τοῦ πυρὸς, τὸν πρὸ τοῦ βήματος ἐκείνου συρόμενον, καὶ σφοδροτάτῃ κατακλάζοντα τῇ φλογὶ, τὰς ἠκονημένας ῥομφαίας.
Φοβοῦμαι τὰς ἀποτόμους τιμωρίας.
Φοβοῦμαι τὴν κόλασιν τὴν οὐκ ἔχουσαν τέλος.
Φοβοῦμαι τὸν ζόφον τὸν ἀφεγγῆ.
Φοβοῦμαι τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον.
Φοβοῦμαι τὰ δεσμὰ τὰ ἄλυτα, τὸν βρυγμὸν τῶν ὀδόντων, τὸν κλαυθμὸν τὸν ἀπαραμύθητον. Φοβοῦμαι τοὺς ἀφύκτους ἐλέγχους· οὐδὲν γὰρ κατηγόρων δεῖται ὁ δικαστὴς ἐκεῖνος, οὔτε μαρτύρων, οὔτε ἀποδείξεων, οὔτε ἐλέγχων· ἀλλ’ ὅσα ἐπράξαμεν, καὶ ἐλαλήσαμεν, καὶ ἐβουλευσάμεθα, φέρει εἰς μέσον πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν τῶν πεπλημμεληκότων.

(περισσότερα…)

῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,

καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη,

καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ :

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Πνευματικά Γυμνάσματα.

ΜΕΛΕΤΗ ΙΑ΄

Ὅτι ἡ μέλλουσα κρίσις ἔχει νὰ εἶναι μεγάλη·

Α΄. Διὰ τὰ πρόσωπα καὶ ὑποκείμενα ὅπου ἔχουν ἐκεῖ νὰ συναχθοῦν.
Β΄. Διὰ τὰ πράγματα ὅπου ἔχουν νὰ ἐξετασθοῦν.
Γ΄. Δι’ ἐκεῖνα ὅπου ἔχουν νὰ ἀποφασισθοῦν.

A΄. Διὰ τὰ πρόσωπα καὶ ὑποκείμενα ὅπου ἔχουν ἐκεῖ νὰ συναχθοῦν.

[Η ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΟΥ Η ΜΕΓΑΛΗ]

Συλλογίσου ἀγαπητέ, ὅτι μετὰ τὴν συντέλειαν τοῦ παρόντος κόσμου ἔχει νὰ γίνῃ ἡ τελευταία ἡμέρα τῆς καθολικῆς καὶ κοινῆς κρίσεως, ἥτις καλεῖται πολλάκις ἀπὸ τὰς Θείας Γραφάς μεγάλη* διότι ἐξαιρέτως θέλει εἶναι μεγάλη διὰ τρία αἴτια· α’ διὰ τὰ ὑποκείμενα ὅπου ἔχουν νὰ συναχθοῦν ἐκεῖ· β΄ διὰ τὰ πράγματα ὅπου ἔχουν ἐκεῖ νὰ ἐξετασθοῦν καὶ γ’ διὰ ἐκεῖνα ὅπου ἔχουν τότε νὰ ἀποφασισθοῦν.

(περισσότερα…)

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Στο Ευαγγέλιο της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Και περί ευσπλαχνίας και Ευποιΐας.

1.Τὴν περασμένη Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία μνημόνευσε τὴν ἀπερίγραπτη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς ποὺ παρουσιάζεται μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ σεσωσμένου ἀσώτου. Τὴν σημερινὴ Κυριακὴ διδάσκει περὶ τῆς μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιώντας μιὰ καλὴ τάξη καὶ ἀκολουθώντας τὶς προφητικὲς φωνές· διότι, λέγει, «θὰ σοῦ ψάλω, Κύριε, ἔλεος καὶ κρίσι», καὶ «μιὰ φορὰ ἐλάλησε ὁ Θεὸς καὶ ἄκουσα τὰ δυὸ αὐτά, ὅτι τὸ κράτος εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ ἰδικό σου, Κύριε, τὸ ἔλεος, διότι ἐσὺ θ’ ἀποδώσης στὸν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του».

(περισσότερα…)

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΤΑ ΚΑΘΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΙΑΚΩΒΟΥ, ΠΕΤΡΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑ.

Οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρὶ τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων (Β΄ Πετρ. γ΄ 7).

…Ο ουρανός λοιπόν λέει και η γη, είναι αποταμιευμένα και γεμάτα με φωτιά, με τον παντοδύναμο λόγο του Θεού, και φυλάνε αυτή τη φωτιά για να κατακάψουν τους ασεβείς ανθρώπους κατά την ημέρα της κρίσεως.

Με τα λόγια δε αυτά αναιρεί ο Απόστολος της κακοδοξίες και φλυαρίες των ανωτέρω αιρετικών που πρόκειται να λένε, ότι η παρουσία του Χριστού δεν θα γίνει, ούτε ο Κόσμος αυτός πρόκειται να φθαρεί.

Και σαν να λέει έτσι, ότι καθώς παλιά από τα νερά που είχε ο ουρανός και η γη, έγινε ο παγκόσμιος κατακλυσμός, και καταποντίστηκε ο Kόσμος, έτσι και στην δευτέρα παρουσία του Κυρίου, όταν θα ολοκληρωθεί το καθορισμένο από τον Θεό χρονικό διάστημα του παρόντος αιώνος, πρόκειται ο Θεός να κατακάψει όλο τον Κόσμο, και να κολάσει (=τιμωρήσει) τους ασεβείς και παράνομους ανθρώπους, με το πυρ και τη φωτιά εκείνη που ο ουρανός περιέχει στον εαυτό του, και ο αιθέρας. Διότι κατά τον Σεβηριανό [Γαβάλων] όλα είναι πυρ, και η αστραπή, και οι αστέρες, και ο ήλιος, και η σελήνη (Λόγος α΄ εις την εξαήμερον). Επομένως ο αιθέρας, γι’ αυτό λέγεται αιθέρας γιατί αίθει δηλαδή καίει, από τις θερμές και εκπυρωτικές ενέργειες των φωστήρων και των άστρων.

(περισσότερα…)

Αββάς Ευάγριος. Ιστορία 1η, (Περί Κρίσεως, Κολάσεως και Βασιλείας των Ουρανών). Το Γεροντικόν. Ήτοι αποφθέγματα αγίων Πατέρων.

Ο ΑΔΗΣ

Ενθυμήσου δε και την κατάσταση που είναι τώρα (οι ψυχές) στο Άδη. Συλλογίσου το πως είναι εκεί οι ψυχές, σε ποια φοβερότατη σιωπή, σε ποιο πικρότατο στεναγμό και τι περιμένουν, τον ακατάπαυστο πόνο, το ψυχικό και ατελείωτο δάκρυ.

Η ΚΡΙΣΗ για τους αμαρτάνοντες

Αλλά και την ημέρα της Αναστάσεως ενθυμήσου και την παράσταση ενώπιον του Θεού. Σκέψου με τον νου το φοβερό εκείνο δικαστήριο. Φέρε στο μέσον εκείνα που είναι προορισμένα στους αμαρτάνοντες, την μεγάλη ντροπή ενώπιον του Θεού και των αγγέλων και αρχαγγέλων και ενώπιον των ανθρώπων.

Η ΚΟΛΑΣΗ

Δηλαδή τα βασανιστήρια, το αιώνιο πυρ, το ακοίμητο σκουλήκι, το βάθος του Άδη, το σκοτάδι, το τρίξιμο των δοντιών, τους τρόμους και τους βασανισμούς.

Η ΚΡΙΣΗ για τους δίκαιους

Φέρε λοιπόν στο νου σου και τα αγαθά τα προορισμένα για τους δίκαιους, την γεμάτη θάρρος παρουσία ενώπιον του Θεού Πατρός και του Χριστού αυτού, των αγγέλων των αρχαγγέλων και όλου του πλήθους των αγίων,

Ο ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

την Βασιλεία των Ουρανών και τα δωρήματά της, και την χαρά και την απόλαυση της (βασιλείας).

Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Και των δύο αυτών φέρε την ενθύμηση στον εαυτό σου και για την καταδίκη των αμαρτωλών δάκρυσε, κλάψε, φοβούμενος μήπως και συ ο ίδιος καταντήσεις σε αυτά. Για δε τα προορισμένα για τους δίκαιους, να χαίρεσαι και να ευφραίνεσαι.