Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Στον Τίμιο και ζωοποιό Σταυρό.

Παῦλος καυχᾶται γιά τόν Σταυρό καί λέει, ὅτι δέν γνωρίζει τίποτε ἐκτός ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί Αὐτόν ἐσταυρωμένον. Τί λέει λοιπόν; Σταυρός εἶναι τό νά σταυρώσωμε τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες [οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις] (Γαλ. 5, 24). Νομίζετε ὅτι εἶπε τοῦτο μόνο γιά τήν τρυφή καί τά ὑπογάστρια; Πῶς τότε γράφει στούς Κορινθίους ὅτι, «ἐπειδή ὑπάρχουν ἔριδες ἀνάμεσά σας, εἶσθε ἀκόμη σαρκικοί καί περιπατεῖτε κατά τό ἀνθρώπινο φρόνημα» [ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε;] (Α’ Κορ. 3, 3);

(περισσότερα…)

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Ο σωσμένος άσωτος.

1. «Θὰ γίνει κάποτε λιμός», εἶπε ὁ προφήτης θρηνῶντας τὴν Ἱερουσαλήμ, «ὄχι πείνα ἄρτου καὶ ὕδατος, ἀλλὰ πείνα γιά τὸν λόγο τοῦ Κυρίου». Εἶναι δέ ὁ λιμὸς, στέρηση καὶ συγχρόνως ὄρεξη τῆς ἀναγκαίας τροφῆς.

Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάτι χειρότερο καὶ ἀθλιότερο ἀπὸ αὐτὴν τὴν πείνα. Όταν δηλαδὴ κάποιος, ἐνῶ στερεῖται τ’ ἀναγκαία γιά τὴν σωτηρία, δέν ἔχει συναίσθηση τῆς συμφορᾶς, ἐπειδὴ δέν ἔχει ὄρεξη γιά τή σωτηρία.

(περισσότερα…)