Ελεγε κάποτε ὁ Ἀββᾶς Ματώης· «Ἦλθε ἕνας Ἀδελφὸς καὶ μοῦ εἶπε· “ Ἡ καταλαλιὰ εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴν πορνεία”.

Καὶ τοῦ ἀπάντησα· “Εἶναι σκληρὸς ὁ λόγος σου”.

Μὲ ρωτάει λοιπόν· “Καὶ πῶς νομίζεις ὅτι εἶναι τὸ πρᾶγμα τοῦτο;”.

Τοῦ εἶπα ἐγώ· “ Ἡ καταλαλιὰ εἶναι βέβαια κακή, ἔχει ὅμως καὶ σύντομη θεραπεία. Μετανοεῖ πολλὲς φορὲς ὁ κατήγορος καὶ λέει· Μίλησα ἄσχημα. Ἡ πορνεία ὅμως εἶναι ἕνας φυσικὸς θάνατος”».

(περισσότερα…)

Επισκεφθήκαμε κάποτε τὸν Ἀββᾶ Κυριακό, τὸν Πρεσβύτερο τῆς Λαύρας τοῦ Καλαμῶνα, ἡ ὁποία βρίσκεται κοντὰ στὸν ἅγιο Ἰορδάνη. Καὶ μᾶς διηγήθηκε τὰ ἑξῆς:

«Μία νύκτα εἶδα στὸν ὕπνο μου μία Γυναῖκα μὲ σεμνὴ ἐμφάνιση καὶ πορφυροντυμένη καὶ μαζί Της δυὸ ἄνδρες ἱεροπρεπεῖς καὶ ἀξιοσέβαστους νὰ στέκουν ἔξω ἀπὸ τὸ κελλί μου.

Ἐγὼ κατάλαβα, ὅτι ἡ μὲν Γυναῖκα ἦταν ἡ Δέσποινα μας Θεοτόκος, οἱ δὲ δυὸ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἦταν μαζί Της, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε τον υπόλοιπο Τόμο εδώ : Ευεργετινός. Τόμος Πρώτος ή και τους 4 Τόμους εδώ: Ευεργετινός.

Οι πατέρες διηγήθηκαν το εξής χαρακτηριστικό περιστατικό, από τον βίο του Μακαρίου Παύλου. Κάποτε ο Παύλος ο απλούς ήλθε στο Μοναστήρι, για να επισκεφθεί και να ωφελήσει τους αδελφούς. Αφού λοιπόν τους χαιρέτησε, πήγε μαζί τους στην Εκκλησία, για την καθιερωμένη ακολουθία. Στάθηκε δε στην θύρα του Ναού και πρόσεχε, στο πρόσωπο, κάθε ένα από τους εισερχόμενους, για να διαπιστώσει, με ποίαν άραγε ψυχική κατάσταση εισερχόταν στον Ναό, διότι είχε δεχθεί από τον Θεό και αυτό το χάρισμα, να βλέπει, δηλαδή, τον κάθε ένα ποιος ήταν στην ψυχή, όπως εμείς βλέπουμε ο ένας τον άλλο στην εξωτερική όψη. Έβλεπε δε όλους να εισέρχονται στην Εκκλησία με χαρούμενο και λαμπερό πρόσωπο και τον συνοδό τους Άγγελο να χαίρει μαζί τους. Τότε και ο απλούς Παύλος, από την πνευματική αυτή θέα, έχαιρε και αυτός με τους εισερχόμενους και ευχαριστούσε τον Θεό για την ψυχική κατάσταση των Μοναχών.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε τον υπόλοιπο Τόμο εδώ : Ευεργετινός. Τόμος Πρώτος ή και τους 4 Τόμους εδώ: Ευεργετινός.

Κάποιος αδελφός νικημένος από το πάθος της πορνείας επιτελούσε καθημερινά την αμαρτία. Αλλά και κάθε μέρα όμως, με δάκρυα και προσευχές, προσέπιπτε στον Δεσπότη και Κύριο και λάμβανε απ’ Αυτόν συγγνώμη. Ενώ δε είχε μετανοήσει, την επόμενη ημέρα, εξαπατώμενος και πάλι από την αισχρή συνήθεια, επιτελούσε την αμαρτία.

Έπειτα, μετά την εκτέλεση της αμαρτίας, μετέβαινε στην Εκκλησία, όπου έπεφτε μπροστά στην τίμια και σεβάσμια εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και με πικρά δάκρυα εξομολογείτο προς τον Ιησού: «Κύριε, ελέησον με, και σήκωσε από πάνω μου τον φοβερό αυτό πειρασμό, διότι με βασανίζει φοβερά και με τραυματίζει με την πικρία των ηδονών. Δεν έχω, Δέσποτα μου, καθαρό το πρόσωπο πλέον, για να ατενίσω την εικόνα Σου και να δω την αγία Σου μορφή, και την λαμπρότερη από τον ήλιο θέα του προσώπου Σου, ώστε να γλυκαθεί ή καρδιά μου και να ευχαριστηθεί».

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε τον υπόλοιπο Τόμο εδώ : Ευεργετινός. Τόμος Πρώτος ή και τους 4 Τόμους εδώ: Ευεργετινός.

Ένας στρατιωτικός ρώτησε τον ‘Αββά Μιώς:
– Πάτερ μου, δέχεται άραγε ο Θεός την μετάνοια του αμαρτωλού;

Ο Γέροντας, αφού τον συμβούλευσε διά πολλών διδακτικών λόγων, τον ρώτησε σε μια στιγμή:
– Πες μου, αγαπητέ, εάν σχιστεί το στρατιωτικό σου χιτώνιον το πετάς; 
– Όχι, απάντησε ο στρατιωτικός: το ράβω και το χρησιμοποιώ εκ νέου πάλι.

Τότε και ο Αββάς Μιώς πρόσθεσε στοχαστικά:
– Εάν λοιπόν εσύ λυπάσαι το ιμάτιο σου, δεν θα λυπηθεί και ο Θεός το δικό του πλάσμα;

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε τον υπόλοιπο Τόμο εδώ : Ευεργετινός. Τόμος Πρώτος ή και τους 4 Τόμους εδώ: Ευεργετινός.

Από διάφορες διηγήσεις έμαθα τα εξής για τον Μωυσή τον Αιθίοπα, ο οποίος ήταν πασίγνωστος μεταξύ των πατέρων της σκήτης. Αυτός λοιπόν, πριν γίνει Μοναχός, ήταν υπηρέτης ενός ελεύθερου πολίτη. Ο κύριος του όμως, τον έδιωξε από την οικία, διότι ήταν πολύ δύστροπος και οι τρόποι του ήσαν εγκληματικοί και άγριοι. Ο Μωυσής, όταν εκδιώχθηκε, έγινε ληστής. Λόγω δε της εξαιρετικής του δύναμης έγινε αρχηγός των άλλων ληστών.

Μεταξύ δε των κατορθωμάτων του, ως ληστή, αναφέρεται και το παρακάτω περιστατικό, που φανερώνει την σκληρότητα του: Κάποτε έβαλε στο μυαλό του να εκδικηθεί κάποιον βοσκό, επειδή ένα βράδυ τον εμπόδισαν τα τσοπανόσκυλα του, να πραγματοποιήσει μία ληστεία που σχεδίαζε. Προς τον σκοπό αυτό, ερευνούσε μετά προσοχής την περιοχή, για να ανακαλύψει τον βοσκό με το κοπάδι του και να τον σκοτώσει.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε τον υπόλοιπο Τόμο εδώ : Ευεργετινός. Τόμος Πρώτος ή και τους 4 Τόμους εδώ: Ευεργετινός.

Ο Όσιος πατέρας μας Ιωάννης, που ασκήτευσε σε ένα όρος πλησίον της πόλεως Λυκώ και περί του οποίου αναφέρει λεπτομερέστερα άλλο κεφάλαιο, μας διηγήθηκε και τούτο, περί της ανάγκης να αποφεύγουμε τις συναναστροφές μετά των γυναικών. 

1. Ζούσε – έλεγε – κάποτε στην πόλη ένας νέος, ο οποίος διέπραξε πολλές και φοβερές αμαρτίες. Αυτός λοιπόν ο νέος ελέγχθηκε σφοδρά από την συνείδηση του, για τις πολλές αμαρτίες του, και με την βοήθεια του Θεού μετανόησε. Υπό το κράτος δε της μετανοίας ήλθε στην περιοχή των τάφων, όπου εγκαταστάθηκε σε έναν απ’ αυτούς και θρηνολογούσε την προηγουμένη ζωή του, πεσμένος με το πρόσωπο κατά γης και συνεχώς αναστενάζοντας από τα βάθη της καρδίας του. 

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε το βιβλίο (σε μορφή .pdf) εδώ : Η κατ’ Αίγυπτον των Μοναχων ιστορία.

Εισαγωγή

Η παλαιότερη μορφή του μοναχικού βίου ήταν ο αναχωρητισμός ή ασκητισμός. Οι αναχωρητές ή ασκητές έφευγαν μακριά από την κοινωνία, ζούσαν σε απομόνωση και προσπαθούσαν να επιτύχουν την ψυχική τους τελείωση μέσα από τη σωματική κακουχία και την προσευχή.

Ο αναχωρητισμός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις ερήμους της Θηβαΐδας στην Αίγυπτο. Εκεί οι ασκητές έμεναν αρχικά σε τέλεια απομόνωση, με τον καιρό όμως θεωρήθηκαν πρότυπα άσκησης και αγιότητας και άρχισαν να προσελκύουν πλήθος θαυμαστών και μιμητών που έμεναν γύρω από το αναχωρητήριο τους.

(περισσότερα…)