Όσιος Ελίγιος της Νογιόν.

Ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Ἐλίγιος (Ἐλουὰ),  Ἐπίσκοπος Νογιὸν
† 1η Δεκεμβρίου 660

Ἅγιος Ἐλίγιος γεννήθηκε ἀπὸ χριστιανοὺς γονεῖς στὴν περιοχὴ τῆς Λιμόζ, στὸ Λιμουζὶν τῆς Γαλλίας, τὸ 588. Ἀπὸ νεαρᾶς ἡλικίας φάνηκε τὸ μεγάλο του τάλαντο στὴν τέχνη τῆς χρυσοχοΐας καὶ τῆς κοπῆς νομισμάτων.

Εἰσῆλθε στὴν ὑπηρεσία τοῦ βασιλικοῦ θησαυροφυλακίου στὸ Παρίσι καὶ ὁ Βασιλέας Κλοταῖρος Β ́ (584 -629), ὁ ὁποῖος εἶχε πληροφορηθεῖ τὴν ἱκανότητα καὶ τὶς ἀρετές του, τοῦ ἀνέθεσε νὰ κατασκευάσει ἕναν θρόνο ὁλόχρυσο μὲ φυτευτοὺς πολύτιμους λίθους.

(περισσότερα…)

Αγία Όντα η τυφλή πριγκίπισσα.

St. Oda of the Peel. Icon by the Convent of the Nativity of the Mother of God, Asten, the Netherlands.

Η Αγία Όντα γεννήθηκε στην Σκωτία τέλη του 7ου αιώνα και ήταν κόρη του βασιλικού ζεύγους της Σκωτίας. Η ομορφιά της ήταν ασύγκριτη και αξιοθαύμαστη από όλους, μόνο που η ίδια δεν μπορούσε να δει ούτε την δικιά της ομορφιά αλλά ούτε και της πλάσης ολάκερης μιας και ήταν τυφλή..

Ο καημός των βασιλιάδων γονέων της για χρόνια ήταν η εύρεση ενός τρόπου ώστε η μονάκριβη και πολύ όμορφη κόρη τους να βρει το φως της. Κάποτε έμαθαν για κάποια θαυμαστά γεγονότα που επιτελέσθηκαν στον τάφο του αγίου Λάμπερτ ενός μαρτυρα επισκόπου κι έτσι το βασιλικό ζεύγος αποφάσισε να στείλει την κόρη του στο Liège.

(περισσότερα…)

Αγία Ουινεφρίδη εν Τρεφφύννω (Χόλυγουελ).

̔Η  ̔Αγία Οὐϊνεφρίδη ἐν Τρεφφύννῳ (Χόλυγουελ)
† 3η Νοεμβρίου

Η Ἁγία Οὐϊνεφρίδη (Winefred) ἦταν κόρη ἑνὸς εὐγενοῦς Συμβούλου τοῦ Βασιλέως τῶν Οὐαλλῶν, στὴν βόρεια Οὐαλλία κατὰ τὸν Ζ´ αἰῶνα. νηψιὰ καὶ πνευματικὴ θυγατέρα τοῦ Ἁγίου Μπεούνω († Μνήμη: 21η Ἀπριλίου), ἀνατράφηκε στὴν πίστη σύμφωνα μὲ τὸ εὐαγγελικὸ ἦθος καὶ ἐπόθησε ἐκ νεότητος νὰ ἀφιερωθεῖ στὸν Νυμφίο Χριστό.

(περισσότερα…)

Άγιος Αυστρεμόνιος Αρβέρνης.

Ὁ Ἅγιος Ὁμολογητὴς Αὐστρεμόνιος
Π
ρῶτος Ἐπίσκοπος Ἀρβέρνης (Κλερμὸν) καὶ Ἀπόστολος Ἀρβέρνων

† 1η Νοεμβρίου

̔O Ἅγιος Πατέρας μας Αὐστρεμόνιος (Αustremonius ἢ Stremonius) συμμετεῖχε στὴν ἀποστολὴ τῶν ἑπτὰ Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι στάλθησαν τὸν Γ ́ αἰ. ἀπὸ τὴν Ρώμη, ἀπὸ τόν Ἁγιο Πάπα Φαβιανό († Μνήμη: 5η Αὐγούστου, 236 250), γιὰ νὰ ὁλοκληρώσουν τὸν ἐκχριστιανισμὸ τῆς Γαλατίας (σημ. Γαλλίας), ἐπὶ Δεκίου (περὶ τὸ 250).

Οἱ Ἅγιοι ἑπτὰ Ἐπίσκοποι ἦσαν οἱ ἑξῆς:

Ἅγιος Διονύσιος Παρισίων († Μνήμη: 9η Ὀκτωβρίου),
Ἅγιος Αὐστρεμόνιος Ἀρβέρνης († Μνήμη: 1η Νοεμβρίου),
Ἅγιος Σατουρνῖνος Τουλούζης († Μνήμη: 29η Νοεμβρίου),
Ἅγιος Γατιανὸς Τουρώνης († Μνήμη: 18η Δεκεμβρίου),
Ἅγιος Τρόφιμος Ἀρελάτης († Μνήμη: 29η Δεκεμβρίου),
Ἅγιος Παῦλος Ναρβόννης († Μνήμη: 22α Μαρτίου) καὶ
Ἅγιος Μαρτιάλιος Λιμόζης († Μνήμη: 30ὴ Ἰουνίου),

(περισσότερα…)

Η Αγία Παρθενομάρτυς Ούρσουλα και οι συν αυτή παρθενομάρτυρες εν Κολωνία της Γερμανίας.

Αγία Ούρσουλα - Μοναστήρι

Απὸ τὸ ̓Ορθόδοξο ̔Αγιολόγιο τῆς Γερμανίας
̔Η  ̔Αγία Παρθενομάρτυς Οὔρσουλα καὶ αἱ σὺν αὐτῇ Παρθενομάρτυρες ἐν Κολωνίᾳ τῆς Γερμανίας *
Μνήμη: 21η ̓Οκτωβρίου

Κατά την πρώτη χιλιετία τοῦ Χριστιανισμοῦ, οἱ Βασιλικὲς Οἰκογένειες τῆς Μεγάλης Βρετανίας, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, στόλισαν
τὴν ̓Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ 50 καὶ πλέον ῞Αγιες Βασιλίσσες καὶ Πριγκίπισσες, Μάρτυρες καὶ ῞Οσιες ̓Ασκήτριες.

Μία ἀπὸ αὐτὲς εἶναι ἡ ̔Αγία Παρθένος Οὔρσουλα, ἡ ὁποία δοξάσθηκε μὲ μαρτυρικὸ τέλος στὴν πόλη Κολωνία τῆς Γερμανίας καὶ τιμᾶται ὡς ἡ ἰδιαιτέρη προστάτιδα τῆς πόλεως αὐτῆς, ὡς καὶ τῶν νέων μαθητριῶν, ἐπίσης καὶ τῶν Πανεπιστημίων τῶν Παρισίων, τῆς Σορβόνης, τῆς Coïmbres (Πορτογαλλία) καὶ τῆς Βιέννης.

(περισσότερα…)

Άγιος Μάρτυς Λοεδεγάριος της Ωτέν.

Ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Ἁγιολόγιο τῆς Δύσεως
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Λεοδεγάριος (ἢ Λέγερ)
[Leodegar / Leger], Ἐπίσκοπος Ὠτὲν [Autun]
2α Ὀκτωβρίου 679

Ο Ἅγιος Λεοδεγάριος (ἢ Λέγερ) ἦταν γόνος ἀρχοντικῆς καὶ ἰσχυρῆς οἰκογενείας Φράγκων τῆς Βουργουνδίας.

πὸ παιδὶ ἤδη τόν ἔβαλαν στὸ βασιλικὸ ἀνάκτορο τοῦ Κλοταίρου Β ́ (584-629) καὶ τὸν ἀνέθρεψαν οἱ γραμματεῖς τοῦ Ἀνακτορικοῦ Σχολείου, τὸ ὁποῖο προετοίμαζε τοὺς υἱοὺς τῶν ἀρχόντων γιὰ τὰ ἀνώτερα ἀξιώματα τοῦ Βασιλείου.

Κατὰ τὴν διάρκεια μιᾶς ἐπισκέψεως στὸν θεῖο του Διδόνα, Ἐπίσκοπο Πικταβίου (σημ. Πουατιέ), ἔνιωσε τὴ θεία κλήση καὶ ἔγινε Ἀρχιδιάκονός του.

(περισσότερα…)

Άγιος Ιερομάρτυς Διονύσιος, πρώτος επίσκοπος Παρισίων και οι μαθητές του Ρουστικός και Ελευθέριος.

Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄ [Ms. Vat. gr. 1613]

Ἀπὸ τὸ Ἁγιολόγιο τῆς Δύσεως

Ὁ Ἅγιος Ιερομάρτυς Διονύσιος, πρῶτος Ἐπίσκοπος Παρισίων καὶ οἱ μαθητές του Ρουστικὸς καὶ Ἐλευθέριος

† 9η Ὀκτωβρίου (Γ΄ αἰ.)

Σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, τὴν ὁποία διασώζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος τῆς Τουρώνης, ὁ Ἅγιος Διονύσιος ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ Ἐπισκόπους, τοὺς ὁποίους ἔστειλε ὁ Πάπας τῆς Ρώμης στὴν Γαλατία, ἐπὶ Δεκίου (περὶ τὸ 250), προκειμένου νὰ συνεχίσουν τὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο, ἐπειδὴ μέχρι τότε αὐτὸ ἦταν ἀποσπασματικὸ καὶ δὲν εἶχε ὁλοκληρωθεῖ.

Ὁ Ἅγιος Γατιανὸς ὡρίσθηκε Ἐπίσκοπος Τουρώνης (σημ. Τοὺρ) († Μνήμη: 18η Δεκεμβρίου), ὁ Ἅγιος Τρόφιμος τῆς Ἀρελάτης [=Αρλ] († Μνήμη: 29η Δεκεμβρίου, βλ. ἐδῶ), ὁ Ἅγιος Παῦλος τῆς Ναρβόννης († Μνήμη: 22α Μαρτίου), ὁ Ἅγιος Σατουρνῖνος τῆς Τουλούζης († Μνήμη: 29η Νοεμβρίου), ὁ Ἅγιος Αὐστρεμόνιος τῆς Ἀρβέρνης (Κλερμὸν) († Μνήμη: 1η Νοεμβρίου), ὁ Ἅγιος Μαρτιάλης τῆς Λιμόζης [=Λιμόζ] († Μνήμη: 30ὴ Ἰουνίου).

(περισσότερα…)

Ο Άγιος Mάρτυς Κουεντίνος, Φωτιστής της Πικαρδίας.

Ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Ἁγιολόγιο τῆς Δύσεως
̔Ο Ἅγιος Μάρτυς Κουεντῖνος,
Φωτιστὴς τῆς Πικαρδίας
31η Ὀκτωβρίου 287

Υἱὸς ἑνὸς Ρωμαίου Ἄρχοντα, ὁ Κουεντῖνος ζήτησε τὴν εὐλογία τοῦ Ἁγίου Γαΐου Πάπα Ρώμης (283-296, † Μνήμη: 22α Ἀπριλίου), γιὰ νὰ ἐπιχειρήσει τὸν εὐαγγελισμὸ τῶν κατοίκων τῆς χώρας τῶν Ἀμβιανῶν, περιοχῆς τῆς σημερινῆς Πικαρδίας [Picardie].

φθασε μέχρι τήν Ἀμιένη (Amiens) μὲ μία μικρὴ ὁμάδα. Βάπτιζε στὶς πλατεῖες, γιάτρευε μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ τοὺς ἀσθενεῖς, πολλοὶ ἐκ τῶν ὁποίων ὑπέφεραν ἀπὸ ἀρθρίτιδα, ὑδρωπικία, βρογχίτιδα, τύφλωση. Τὰ θαυμάσια τοῦ Θεοῦ προκαλοῦσαν τὸν ἐνθουσιασμὸ τῶν καλοπροαιρέτων, ἀλλὰ καὶ τὸ μῖσος τῶν σκληροκάρδων.

(περισσότερα…)

Ὁ Ὅσιος Μπάβων ἐν Γάνδῃ.

Ὁ Ὅσιος Μπάβων ἐν Γάνδῃ

† 1η Ὀκτωβρίου

Η δύναμη τῆς μετανοίας εἶναι ἀσύλληπτη, ἀνασταίνει τὴν νεκρὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ψυχή, τὴν καθαρίζει καὶ ἀνακαινίζει, τὴν φέρνει μέχρι τὶς πύλες τοῦ Οὐρανοῦ, τὴν βάζει μέσα στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καὶ τὴν ὁδηγεῖ μέχρι τὸν πυρίφλεκτο θρόνο τῆς ̔Αγίας Τριάδος.

Η μετάνοια κάνει τὸν ἄνθρωπο κατὰ χάριν Θεό, συμμέτοχο τῆς οὐρανίου μακαριότητας αἰωνίως· αὐτὸ τὸ ἔχουμε δεῖ σὲ πολλοὺς βίους ̔Αγίων τῆς ̓Εκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι πρῶτα ζοῦσαν στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καὶ μετὰ ἀνέβηκαν μὲ τὴν μετάνοια στὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως καὶ ἔλαμψαν σὲ ὅλο τὸν κόσμο μὲ τὶς ἀκτῖνες τῆς ἁγιότητας τους.

(περισσότερα…)

̔Ο ῞Αγιος Ρεμίγιος, ̓ Επίσκοπος Ρένς, ̓Απόστολος τῶν Φράγκων.

«Τὰ θαύματα τοῦ ̔Αγίου Ρεμιγίου». ̓Επίχρυσο ἐλεφαντοστοῦν (880). Le Musée de Picardie, ̓Αμιένη.

̔Ο ῞Αγιος Ρεμίγιος, ̓ Επίσκοπος Ρένς, ̓Απόστολος τῶν Φράγκων.

Μνήμη: 1η ̓Οκτωβρίου

Τήν γέννηση τοῦ ̔Αγίου Ρεμιγίου προεῖπε στοὺς γονεῖς του, ποὺ ἦταν ἤδη σὲ μεγάλη ἡλικία, ἕνας ἅγιος ̓Ερημίτης, ὀνόματι Μοντάνος (438).

̔Ο εὐγενὴς νέος καλλιέργησε μὲ ἐπιτυχία τὶς θύραθεν καὶ τὶς θεῖες ἐπιστῆμες. Κατόπιν, ἀποσύρθηκε γιὰ νὰ ἀσκητεύσει σὲ μία μικρὰ οἰκία κοντὰ στὸ Λαόν.

(περισσότερα…)