Ο σκοπός της Χριστιανικής ζωής
Η ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Ο κτηματίας Νικόλαος Μοτοβίλωφ, που το 1831 θεραπεύθηκε θαυματουργικά από σοβαρή ασθένεια με την προσευχή του οσίου Σεραφείμ, απέκτησε την εύνοιά του και αξιώθηκε να συζητήσει πολύ μαζί του γύρω από το Άγιο Πνεύμα.

Το κείμενο που ακολουθεί θεωρώ ότι είναι από τα πιο σημαντικά και διαφωτιστικά για έναν συνειδητό χριστιανό.

Ο σκοπός της ζωής μας

Ήταν Πέμπτη, γράφει ο Μοτοβίλωφ. Ημέρα συννεφιασμένη. το χιόνι στη γη είχε ανεβεί πια 25 πόντους, ενώ από τον ουρανό εξακολουθούσαν να πέφτουν πυκνές νιφάδες, όταν ο πατήρ Σεραφείμ άρχισε να συζητά μαζί μου. με έβαλε να καθίσω στον κορμό ενός δένδρου που μόλις είχε κόψει, και ο ίδιος κάθισε απέναντί μου. Βρισκόμασταν μέσα στο δάσος, κοντά στο ερημητήριο του, πάνω στον λόφο που κατέληγε στις όχθες του ποταμού Σάρωφκα.

(περισσότερα…)

Ὅσοι ἀληθινὰ ἀποφάσισαν νὰ ὑπηρετήσουν τὸν Κύριο, πρέπει νὰ καταγίνονται στὴ μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν ἀδιάλειπτη καὶ νοερὰ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός Του: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησον με τὸν ἁμαρτωλό». Τὶς ὧρες ποὺ ἀκολουθοῦν μετὰ τὸ γεῦμα μπορεῖ κανεὶς νὰ προσεύχεται ὡς ἑξῆς: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου ἐλέησον με τὸν ἁμαρτωλό».

Μπορεῖ ἐπίσης νὰ καταφεύγει ἰδιαιτέρως στὴ Θεοτόκο: «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς» ἢ νὰ λέει τὸν ἀρχαγγελικὸ ἀσπασμό: «Θεοτόκε Παρθένε, Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, εὐλογημένη, σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Μὲ αὐτή τὴν ἀπασχόληση ὄχι μόνο διατηροῦμε εἰρηνικὴ τὴ συνείδησή μας, ἀλλὰ μποροῦμε νὰ πλησιάσουμε τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἑνωθοῦμε μαζί Του. Διότι, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰσαὰκ τὸν Σῦρο, δὲν μποροῦμε νὰ πλησιάσουμε μὲ ἄλλο τρόπο τὸν Θεό, ἐκτός ἀπὸ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή.

(περισσότερα…)

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Σταχυολογήματα.

Πρόλογος

Τρεις είναι οι αγιότερες και πιο οσιακές μορφές της Ορθοδοξίας τον Βορρά, ο Άγιος Θεοδόσιος του Κιέβου (1029-1074), ο Άγιος Σέργιος του Ραντονέζ (1314-1392) και ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, τρία αστέρια ολοφώτεινα στο στερέωμα της Ρωσικής Ορθοδοξίας.

Ο Άγιος Σεραφείμ, νεώτερος των άλλων, έζησε, έδρασε και έλαμψε τον 18ον και 19ον αιώνα (1759-1833). Γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου του 1759 στην πόλη Κούρσκ και παρέμεινε εκεί μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας του. Στην ηλικία αυτή πήρε τη γενναία απόφαση να αφοσιωθεί ολόψυχα στο Θεό και οδήγησε τα βήματα του στο Μο­ναστήρι του Σάρωφ.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) τα κείμενα των λόγων (σε μορφή .pdf) εδώ:

Αββάς Δωρόθεος. Μην κατακρίνεις.

Αββάς Ζωσιμάς. Όταν σε αδικούν.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Η Φιλοπτωχία.

(περισσότερα…)

Είναι θέλημα Θεού να πληροφορηθεί ο κόσμος μας, των εσχάτων καιρών, την αίσθηση των βασάνων που θα έχουν όσοι καταδικασθούν στα αιώνια δεινά, και πως θα συμμετέχουν σ’ αυτά όχι μόνο με την ψυχή, αλλά και με το σώμα τους. Για τον λόγο αυτό παραθέτομε περικοπές από το νεοανακαλυφθέν χειρόγραφο του Νικολάου Μοτοβίλωφ (1808-1879), με περιεχόμενο την αυτοβιογραφία του, στο οποίο υπάρχουν πράγματι πολλές αποκαλύψεις για τα χρόνια μας και για αυτά που έρχονται.

Στο βιβλίο «Αποκαλυπτικό υπόμνημα του Νικολάου Μοτοβίλωφ και ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ», έκδοση Ορθοδόξου Κυψέλης Δεκ. 2005. [Μία ειλικρινής φανέρωσις θαυμαστών γεγονότων και αποκαλύψεων της Αγάπης του Θεού στο πρόσωπο του Νικολάου Μοτοβίλωφ με την συνέργεια των αγίων Σεραφείμ, Μητροφάνους και Αντωνίου Βορόνεζ που μας αφορά όλους. Μεταφρασθέν από τα ρωσικά από τον κ. Αντώνιον Νταλίνιν πτ. Θεολογίας]. 

(περισσότερα…)

Τρεῖς εἶναι οἱ ἁγιότερες μορφές τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ Βορρᾶ, ὁ ὅσιος Θεοδόσιος τοῦ Κιέβου, ὁ ὅσιος Σέργιος τοῦ Ραντονέζ καὶ ὁ ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ.

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ, νεότερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἔζησε τὸν 18ο καὶ 19ο αἰώνα. Γεννήθηκε στὶς 19 Ἰουλίου τοῦ 1759 στὴν πόλη Κούρσκ καὶ ἔμεινε ἐκεῖ ὡς τὸ δεκαεννέα του χρόνια. Στὴν ἡλικία αὐτὴ πῆρε τὴ γενναία ἀπόφαση νὰ ἀφοσιωθεῖ ὁλόψυχα στὸ Θεό καὶ ὁδήγησε τὰ βήματά του στὸ Μοναστήρι τοῦ Σάρωφ.

Στὴ μοναχική του κουρὰ ὀνομάσθηκε Σεραφείμ — προηγουμένως εἶχε τὸ ὄνομα Πρόχορος. Δύο μῆνες ἀργότερα χειροτονήθηκε διάκονος καὶ ὕστερα ἀπ’ ἑπτὰ χρόνια, σὲ ἡλικία 34 ἐτῶν, πρεσβύτερος. Ὅταν λειτουργοῦσε, πετοῦσε στὰ οὐράνια. Πολλές φορές ἀξιωνόταν νὰ βλέπει θαυμαστὰ ὁράματα καὶ ν’ ἀκούει ἀγγελικές μελωδίες.

(περισσότερα…)