Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ

ΛΟΓΟΣ ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ

Περί ταπεινοφροσύνης

(Για την ύψιστη ταπεινοφροσύνη, η οποία αποκτάται με μυστικό τρόπον και εξολοθρεύει τα πάθη)

1. Εκείνος που θέλει να διηγείται με λόγια αισθητά την αίσθηση και την ενέργεια της αγάπης του Κυρίου στην κυριολεξία της, και της αγίας ταπεινοφροσύνης καθώς πρέπει, και της μακάριας αγνότητας αληθινά, και της θείας έλλαμψης παραστατικά, και του φόβου του Θεού πραγματικά, και της εσωτερικής πληροφορίας αλάνθαστα, και φαντάζεται ότι θα δώσει να καταλάβουν αυτά τα πράγματα με την εξήγηση του όσοι δεν τα έχουν γευθεί προσωπικά, αυτός μοιάζει με εκείνον που θέλει να εξηγήσει με λόγια και παραδείγματα, πόσο γλυκό είναι το μέλι σε εκείνους που ποτέ δεν το γεύθηκαν. Και ο μεν δεύτερος άδικα φιλολογεί, για να μην πω βαττολογεί, ο δε πρώτος ή αγνοεί αυτά που διηγείται ή εμπαίζεται υπερβολικά από την κενοδοξία.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ

Λόγος Δέκατος πέμπτος

Περί αγνείας

(Για την άφθαρτη αγνεία και
σωφροσύνη, την οποία κατακτούν
φθαρτοί άνθρωποι δια καμάτων και ιδρώτων)

1. Ακούσαμε την μαινάδα*, δηλαδή την γαστριμαργία, που μόλις προ ολίγου μας ανέφερε ότι ιδικός της απόγονος είναι ο σαρκικός πόλεμος. Διότι μας το διδάσκει αυτό και ο παλαιός εκείνος προπάτωρ, ο Αδάμ, ο οποίος εάν δεν είχε νικηθεί από την κοιλία, δεν θα ερχόταν σε σαρκική σχέση με την σύζυγό του. Όσοι λοιπόν τηρούν την πρώτη εντολή, δεν πέφτουν στην δεύτερη παράβαση. Και παραμένουν βεβαίως υιοί του Αδάμ, χωρίς όμως να δοκιμάσουν και να γνωρίσουν την πτώση του Αδάμ, σε μια κατάσταση λίγο κατώτερη από τους Αγγέλους. Και τούτο, για να μη γίνει το κακό αθάνατο, όπως λέει ο Άγιος που ονομάζεται Θεολόγος [1}.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος Τέταρτος
Περί υπακοής

(Για την μακαρία και αείμνηστη υπακοή)

106. Μη λησμονήσεις ποτέ στη ζωή σου τον μεγάλο εκείνο αθλητή, που δεκαοκτώ ολόκληρα έτη δεν άκουσε μία φορά με τα εξωτερικά του αυτιά από τον Γέροντά του την ευχή «σ ω θ ε ί η ς» (είθε να σωθείς). Με τα εσωτερικά του όμως αυτιά άκουγε καθημερινά από τον Κύριο, όχι το «σωθείης» που είναι ευχή αβέβαια, αλλά το «ε σ ώ θ η ς» πού είναι κάτι το οριστικό και βέβαιο [1[.

107. Απατούν τον εαυτό τους μερικοί υποτακτικοί, οι οποίοι βλέποντας τον Γέροντα πειθήνιο και συγκαταβατικό, ζητούν εντολές σύμφωνες με τα θελήματά τους. Όταν όμως το επιτυγχάνουν αυτό, ας γνωρίζουν ότι έχασαν τελείως τον στέφανο της μαρτυρικής ομολογίας. Διότι υπακοή σημαίνει αποξένωση από την υποκρισία και από κάθε προσωπική επιθυμία.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος Τέταρτος
Περί υπακοής

(Για την μακαρία και αείμνηστη υπακοή)

50. Αγωνίζεται σαν πυγμάχος ο δαίμονας εναντίον των υποτακτικών και προσπαθεί, άλλοτε να τους ρίχνει σε σαρκικούς μολυσμούς και να τους σκληρύνει την καρδιά, άλλοτε σε ξαφνική οργή και ταραχή, σε πνευματική ξηρότητα και ακαρπία, στην λαιμαργία και στην οκνηρία για προσευχή, άλλοτε στον ύπνο και στον σκοτισμό του νου. Και όλα αυτά, για να τους απομακρύνει από την άθληση της υπακοής, με την ιδέα ότι τίποτε δεν ωφελήθηκαν από αυτήν, αλλά και ότι έμειναν πίσω στα πνευματικά. Και δεν τους αφήνει να εννοήσουν ότι πολλές φορές επιτρέπει σκόπιμα ο Θεός να απομακρυνθούν οι αρετές που νομίζουμε ότι έχουμε, για να δημιουργηθεί μέσα μας βαθύτατη ταπεινοφροσύνη.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος Τέταρτος
Περί υπακοής

(Για την μακαρία και αείμνηστη υπακοή)

24. Καθώς αληθινά ήταν εκείνος ο δίκαιος, ο σωτήρας και ποιμένας των λογικών προβάτων, με την χάρη του Θεού, παρόμοιο του χάρισε ο Θεός και τον οικονόμο της Μονής, σώφρονα, περισσότερο από κάθε άλλον, και πράο όσο ελάχιστοι. Μια φορά λοιπόν για να ωφεληθούν οι υπόλοιποι αδελφοί, ο μεγάλος (Γέροντας) τον επέπληξε άδικα μέσα στο Κυριακό και διέταξε, άκαιρα, να τον βγάλουν έξω! Εγώ δε, γνωρίζοντας ότι είναι αθώος σε εκείνο που τον κατηγορούσε ο Ποιμένας, απολογήθηκα υπέρ αυτού ιδιαιτέρως.

«Το γνωρίζω και εγώ, πάτερ, ότι είναι αθώος, μου απάντησε ο σοφός. Αλλ΄ όπως είναι πράγμα οικτρό, να αρπάξεις το ψωμί από το στόμα του πεινασμένου νηπίου, έτσι αδικεί και τον εαυτό του και τον εργάτη ο υπεύθυνος των ψυχών, όταν δεν του προξενεί κάθε ώρα στεφάνους, όσους γνωρίζει ότι μπορεί να υπομείνει είτε με ύβρεις είτε με ατιμίες είτε με εξευτελισμούς και εμπαιγμούς. Διότι έτσι προκαλεί τρεις πολύ μεγάλες αδικίες:

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος Τέταρτος
Περί υπακοής

(Για την μακαρία και αείμνηστη υπακοή)

1. Προχωρώντας προς τα εμπρός ο λόγος έφθασε ομαλά και κανονικά στους πύκτες και αθλητές του Χριστού. Διότι όπως πριν από τον καρπό αναφαίνεται το άνθος, έτσι και πριν από την υπακοή προηγείται η ξενιτειά, είτε του σώματος είτε του θελήματος. Με τις δύο αυτές αρετές, σαν με χρυσές πτέρυγες ανέρχεται άκοπα στον ουρανό η οσία ψυχή. Ίσως μάλιστα γι΄ αυτό κάποιος πνευματοφόρος άνθρωπος να έψαλλε: «Τις δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς, και πετασθήσομαι» -με την πράξη- «και καταπαύσω»- με την θεωρία και την ταπείνωση (Ψαλμ. νδ΄ 7).

2. Αν συμφωνείτε και σεις, δεν πρέπει ούτε το εξωτερικό σχήμα των ανδρείων αυτών πολεμιστών να παραβλέψουμε και να μη το παρουσιάσουμε με πλήρη περιγραφή. Πώς δηλαδή κρατούν γερά την ασπίδα της πίστεως και εμπιστοσύνης προς τον Θεό και τον γυμναστή τους, και με αυτήν, θα λέγαμε, αποκρούουν κάθε λογισμό απιστίας ή μεταβάσεως και αναχωρήσεως (από την Μονή).

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος Τριακοστός
Περί αγάπης, ελπίδας, πίστης

(Για τον σύνδεσμο της ενάρετης τριάδος των αρετών,
της αγάπης, της ελπίδας και της πίστης)

Τώρα δε λοιπόν, ύστερα από όλα τα προηγούμενα, μένουν τα τρία αυτά τα οποία σφίγγουν και διατηρούν τον σύνδεσμο όλων, πίστη, ελπίδα, αγάπη∙ μείζων δε πάντων η αγάπη. [Νυνί δε μένει τά τρία ταύτα∙ πίστις, ελπίς, αγάπη∙ μείζων δε πάντων η αγάπη] (Α΄ Κορ. ιγ΄ 13), διότι και ο Θεός αγάπη ονομάζεται (πρβλ. Α΄ Ιωάν. δ΄ 16). Εγώ όμως, την μία την βλέπω σαν ακτίνα, την άλλη σαν φως και την τρίτη σαν ηλιακό δίσκο, και όλες μαζί σαν ένα φωτεινό απαύγασμα και μία και την αυτή λαμπρότητα.

Η μία, η πίστη, μπορεί να επιτελέσει τα πάντα. Η άλλη, η ελπίδα, περικυκλώνει με το έλεος του Θεού και δεν καταισχύνει τον ελπίζοντα. Και η τρίτη, η αγάπη, δεν πέφτει ποτέ από το ύψος της, ούτε σταματά από το τρέξιμο της, ούτε επιτρέπει σ΄ αυτόν που πλήγωσε με τα βέλη της, να ηρεμήσει από την «μακάρια μανία» που του προξένησε.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Κ Λ Ι Μ Α Ξ

Λ Ο Γ Ο Σ   Ε Ι Κ Ο Σ Τ Ο Σ  Π Ρ Ω Τ Ο Σ

21. Περί κενοδοξίας

(Για την πολύμορφη κενοδοξία)

1. Μερικοί συνηθίζουν, όταν ομιλούν περί των παθών και των λογισμών, να κατατάσσουν την κενοδοξία σε ιδιαίτερη τάξη, χωριστά από την υπερηφάνεια. Γι΄ αυτό και λένε ότι είναι οκτώ οι πρώτοι και κυρίαρχοι πονηροί λογισμοί. Αντιθέτως ο Θεολόγος Γρηγόριος και άλλοι από τους διδασκάλους, τους μέτρησαν επτά. Σ΄ αυτούς περισσότερο πείθομαι και εγώ∙ διότι ποιος μπορεί να έχει υπερηφάνεια, αφού νίκησε την κενοδοξία; Τόση δε μόνο διαφορά έχουν μεταξύ τους, όση έχει εκ φύσεως το παιδί από τον άνδρα και το σιτάρι από τον άρτο. Το πρώτο δηλαδή είναι η αρχή και το δεύτερο το τέλος.

Τώρα λοιπόν πού το καλεί η περίσταση ας ομιλήσουμε με συντομία για την αρχή και την ολοκλήρωση των παθών, δηλαδή την ανόσια οίηση. Λέω με συντομία, διότι όποιος επιχειρεί να φιλοσοφήσει γι΄ αυτήν σε μήκος, μοιάζει με εκείνον που ματαιοπονεί προσπαθώντας να ζυγίσει τους ανέμους.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Κ Λ Ι Μ Α Ξ

Λ Ο Γ Ο Σ   Ε Β Δ Ο Μ Ο Σ

7. Περί του χαροποιού πένθους

1. Το κατά Θεόν πένθος είναι η σκυθρωπότητα της ψυχής, η διάθεση της πονεμένης καρδιάς, η οποία δεν παύει να ζητά με πάθος εκείνο για το οποίο είναι διψασμένη. Και όσο δεν το κατορθώνει, τόσο περισσότερο κοπιάζει και το κυνηγά και τρέχει πίσω του με οδυνηρό κλάμα.

2. Ας το χαρακτηρίσουμε και έτσι: Πένθος είναι ένα χρυσό καρφί της ψυχής. Το καρφί αυτό απογυμνώθηκε από κάθε γήινη προσήλωση και σχέση, και καρφώθηκε από την ευλογημένη λύπη (στην πόρτα) της καρδιάς για να την φρουρεί.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Κ Λ Ι Μ Α Ξ

Λ Ο Γ Ο Σ  Π Ε Μ Π Τ Ο Σ

5. Περί Μετανοίας

(Για την πραγματική και γνήσια μετάνοια
και για τους αγίους καταδίκους και για τη Φυλακή)

1. Ο Ιωάννης κάποτε, (την ημέρα της Αναστάσεως), έτρεξε πριν από τον Πέτρο (στον τάφο του Κυρίου). Και εμείς τοποθετήσαμε τον λόγο της υπακοής πριν από τον λόγο της μετανοίας. Διότι ο Ιωάννης έγινε τύπος υπακοής, ενώ ο Πέτρος μετανοίας.

2. Μετάνοια σημαίνει ανανέωση του βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεό για νέα ζωή. Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγοριάς. Μετάνοια σημαίνει σκέψη αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδας και αποκήρυξη της απελπισίας. Μετανοών σημαίνει κατάδικος απαλλαγμένος από αισχύνη.

(περισσότερα…)