Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος Τριακοστός
Περί αγάπης, ελπίδας, πίστης

(Για τον σύνδεσμο της ενάρετης τριάδος των αρετών,
της αγάπης, της ελπίδας και της πίστης)

Τώρα δε λοιπόν, ύστερα από όλα τα προηγούμενα, μένουν τα τρία αυτά τα οποία σφίγγουν και διατηρούν τον σύνδεσμο όλων, πίστη, ελπίδα, αγάπη∙ μείζων δε πάντων η αγάπη. [Νυνί δε μένει τά τρία ταύτα∙ πίστις, ελπίς, αγάπη∙ μείζων δε πάντων η αγάπη] (Α΄ Κορ. ιγ΄ 13), διότι και ο Θεός αγάπη ονομάζεται (πρβλ. Α΄ Ιωάν. δ΄ 16). Εγώ όμως, την μία την βλέπω σαν ακτίνα, την άλλη σαν φως και την τρίτη σαν ηλιακό δίσκο, και όλες μαζί σαν ένα φωτεινό απαύγασμα και μία και την αυτή λαμπρότητα.

Η μία, η πίστη, μπορεί να επιτελέσει τα πάντα. Η άλλη, η ελπίδα, περικυκλώνει με το έλεος του Θεού και δεν καταισχύνει τον ελπίζοντα. Και η τρίτη, η αγάπη, δεν πέφτει ποτέ από το ύψος της, ούτε σταματά από το τρέξιμο της, ούτε επιτρέπει σ΄ αυτόν που πλήγωσε με τα βέλη της, να ηρεμήσει από την «μακάρια μανία» που του προξένησε.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Κ Λ Ι Μ Α Ξ

Λ Ο Γ Ο Σ   Ε Ι Κ Ο Σ Τ Ο Σ  Π Ρ Ω Τ Ο Σ

21. Περί κενοδοξίας

(Για την πολύμορφη κενοδοξία)

1. Μερικοί συνηθίζουν, όταν ομιλούν περί των παθών και των λογισμών, να κατατάσσουν την κενοδοξία σε ιδιαίτερη τάξη, χωριστά από την υπερηφάνεια. Γι΄ αυτό και λένε ότι είναι οκτώ οι πρώτοι και κυρίαρχοι πονηροί λογισμοί. Αντιθέτως ο Θεολόγος Γρηγόριος και άλλοι από τους διδασκάλους, τους μέτρησαν επτά. Σ΄ αυτούς περισσότερο πείθομαι και εγώ∙ διότι ποιος μπορεί να έχει υπερηφάνεια, αφού νίκησε την κενοδοξία; Τόση δε μόνο διαφορά έχουν μεταξύ τους, όση έχει εκ φύσεως το παιδί από τον άνδρα και το σιτάρι από τον άρτο. Το πρώτο δηλαδή είναι η αρχή και το δεύτερο το τέλος.

Τώρα λοιπόν πού το καλεί η περίσταση ας ομιλήσουμε με συντομία για την αρχή και την ολοκλήρωση των παθών, δηλαδή την ανόσια οίηση. Λέω με συντομία, διότι όποιος επιχειρεί να φιλοσοφήσει γι΄ αυτήν σε μήκος, μοιάζει με εκείνον που ματαιοπονεί προσπαθώντας να ζυγίσει τους ανέμους.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Κ Λ Ι Μ Α Ξ

Λ Ο Γ Ο Σ   Ε Β Δ Ο Μ Ο Σ

7. Περί του χαροποιού πένθους

1. Το κατά Θεόν πένθος είναι η σκυθρωπότητα της ψυχής, η διάθεση της πονεμένης καρδιάς, η οποία δεν παύει να ζητά με πάθος εκείνο για το οποίο είναι διψασμένη. Και όσο δεν το κατορθώνει, τόσο περισσότερο κοπιάζει και το κυνηγά και τρέχει πίσω του με οδυνηρό κλάμα.

2. Ας το χαρακτηρίσουμε και έτσι: Πένθος είναι ένα χρυσό καρφί της ψυχής. Το καρφί αυτό απογυμνώθηκε από κάθε γήινη προσήλωση και σχέση, και καρφώθηκε από την ευλογημένη λύπη (στην πόρτα) της καρδιάς για να την φρουρεί.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Κ Λ Ι Μ Α Ξ

Λ Ο Γ Ο Σ  Π Ε Μ Π Τ Ο Σ

5. Περί Μετανοίας

(Για την πραγματική και γνήσια μετάνοια
και για τους αγίους καταδίκους και για τη Φυλακή)

1. Ο Ιωάννης κάποτε, (την ημέρα της Αναστάσεως), έτρεξε πριν από τον Πέτρο (στον τάφο του Κυρίου). Και εμείς τοποθετήσαμε τον λόγο της υπακοής πριν από τον λόγο της μετανοίας. Διότι ο Ιωάννης έγινε τύπος υπακοής, ενώ ο Πέτρος μετανοίας.

2. Μετάνοια σημαίνει ανανέωση του βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεό για νέα ζωή. Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγοριάς. Μετάνοια σημαίνει σκέψη αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδας και αποκήρυξη της απελπισίας. Μετανοών σημαίνει κατάδικος απαλλαγμένος από αισχύνη.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

Λ Ο Γ Ο Σ  Τ Ρ Ι Τ Ο Σ

3. Περί ξενιτείας

1. Ξενιτεία είναι η οριστική εγκατάλειψη όλων εκείνων που υπάρχουν στην πατρίδα μας και πού μας εμποδίζουν να επιτύχουμε τον ευσεβή σκοπό της ζωής μας. Η ξενιτεία είναι απαρρησίαστη συμπεριφορά, κρυμμένη σοφία, σύνεση πού δεν φανερώνεται, ζωή μυστική, σκοπός που δεν βλέπεται, λογισμός αφανής, όρεξη της ευτελείας, επιθυμία της στενοχώριας, αιτία του θείου πόθου, πλήθος του θείου έρωτα, άρνηση της κενοδοξίας, βυθός της σιωπής.

2. Στην αρχή συνήθως ενοχλεί συνεχώς και έντονα αυτός ο λογισμός τους εραστές του Κυρίου, σαν να τους φλογίζει θεϊκή φωτιά. Δηλαδή ο λογισμός, ο οποίος παρακινεί τους εραστές ενός τόσο μεγάλου αγαθού να απομακρυνθούν από τους οικείους τους, για να ζήσουν με ευτέλεια και θλίψη. Αυτός όμως ο λογισμός όσο σπουδαίος και αξιέπαινος είναι, άλλο τόσο χρειάζεται και πολλή διάκριση. Διότι δεν είναι καλή κάθε απότομη και απόλυτη ξενιτεία.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

2. Περί απροσπάθειας

1. Εκείνος που αγάπησε πραγματικά τον Κύριο και επιζήτησε αληθινά να κερδίσει την μέλλουσα βασιλεία, εκείνος πού απέκτησε πραγματικό πόνο για τα αμαρτήματά του και ζωντανή ενθύμηση της κολάσεως και της αιωνίου κρίσεως, εκείνος που ξύπνησε αληθινά μέσα του τον φόβο του θανάτου του, δεν θα αγαπήσει πλέον ούτε θα ενδιαφερθεί ούτε θα μεριμνήσει καθόλου για χρήματα ή για κτήματα ή για τους γονείς του ή για επίγειο δόξα ή για φίλους ή για αδελφούς ή για τίποτε το γήινο.

Αλλά αφού αποτινάξει από επάνω του και μισήσει κάθε επαφή και κάθε φροντίδα για όλα αυτά, επί πλέον δε και πριν απ΄ όλα αφού μισήσει και την ίδια την σάρκα του, ακολουθεί τον Χριστό γυμνός και αμέριμνος και ακούραστος, ατενίζοντας πάντοτε στον ουρανό και αναμένοντας την εξ ύψους βοήθεια, καθώς το είπε ένας Άγιος: «Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου» (Ψαλμ. Ξβ΄ 9).

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

1. Περί αποταγής

1. Το «από Θεού άρχεσθαι» είναι ορθό και πρέπον, εφ΄ όσον απευθύνομαι προς υπηρέτες του Θεού. Αυτού λοιπόν του αγαθού και υπεράγαθου και πανάγαθου Θεού και βασιλέως μας, ο οποίος τίμησε όλα τα λογικά όντα πού δημιούργησε με το δώρο του αυτεξούσιου, άλλοι είναι φίλοι Του και άλλοι γνήσιοι δούλοι Του. Άλλοι είναι αχρείοι δούλοι Του και άλλοι τελείως αποξενωμένοι απ΄ Αυτόν. Υπάρχουν τέλος και αυτοί πού είναι εχθροί Του, καίτοι είναι αδύνατοι και ανίσχυροι.

2. Φίλους κατ΄ εξοχήν του Θεού, ω ιερέ φίλε, εμείς οι αμόρφωτοι θεωρούμε τις νοερές και ασώματες δυνάμεις των αγγέλων.

Γνήσιους δούλους του Θεού εκείνους που εξετέλεσαν και εκτελούν το πανάγιο θέλημά Του ακούραστα και χωρίς καμμία παράλειψη.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

ΚΛΙΜΑΞ
Λόγος εικοστός ένατος
Περί απάθειας

(Για τον επίγειο ουρανό, τη θεομίμητη απάθεια και τελειότητα και ανάσταση της ψυχής, προ της κοινής αναστάσεως)

Να λοιπόν πού και εμείς πού βρισκόμαστε στον βαθύτατο λάκκο της αγνωσίας και στις σκοτεινές περιοχές των παθών και στην σκιά του θανάτου τούτου του σώματος, επιχειρούμε με θρασύτητα να φιλοσοφήσουμε για τον επίγειο ουρανό, (δηλαδή την απάθεια). Το στερέωμα του ουρανού έχει βεβαίως ως ωραιότητα τους αστέρες, αλλά η απάθεια έχει ως στολισμό τις αρετές. Εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι η απάθεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά «εγκάρδιος ουρανός του νοός», ο οποίος λογαριάζει για παιγνίδια τις πανουργίες των δαιμόνων.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

27. Περί ησυχίας

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

(Περί διαφοράς και διακρίσεως ησυχιών)

1. Σε κάθε επιστήμη και τέχνη, όπως το γνωρίζουν όλοι, παρατηρούνται διαφορές στις απόψεις και τις θελήσεις. Διότι δεν μπορούν όλοι να κατακτήσουν το τέλειο, είτε διότι υστερούν στον ζήλο είτε διότι στερούνται δυνάμεως.

Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι πού εισέρχονται σ΄ αυτόν τον λιμένα ή καλύτερα το πέλαγος ή ίσως στον βυθό, επειδή δεν μπορούν να κυβερνήσουν το στόμα τους και επειδή συνήθισαν στην σωματική αργία.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης. Κλίμαξ.

27. Περί ησυχίας

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

(Για την ιερή «ησυχία», την σωματική και την ψυχική)

1. Εμείς είμαστε σαν δούλοι πού μας αγόρασαν τα ανόσια πάθη και μας υπέταξαν. Γι΄ αυτόν τον λόγο γνωρίζουμε κάπως τους δόλους και τα τεχνάσματα και τα προστάγματα και τις πανουργίες των πονηρών πνευμάτων που κυριάρχησαν στην άθλια ψυχή μας. Υπάρχουν όμως άλλοι που γνώρισαν τα τεχνάσματα των πονηρών πνευμάτων από την φωτιστική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και από την ελευθερία που έχουν απέναντί τους. Διαφορετικό πράγμα είναι να φαντάζεται κάποιος που υποφέρει από ασθένεια, από την δική του κατάσταση, πως είναι η ευχάριστη κατάσταση της υγείας, και διαφορετικό να αντιλαμβάνεται και να συμπεραίνει κάποιος που χαίρει άκρας υγείας, από την δική του κατάσταση, πως είναι η δυσάρεστη κατάσταση της ασθενείας.

(περισσότερα…)