Κάποιος αδελφός έγραψε τα εξής και τα είχε τοποθετημένα διαρκώς μπροστά του, για να τα υπενθυμίζει στον εαυτό του και έλεγε:

Ξόδεψες την ζωή σου με αφροσύνη, ω καταντροπιασμένε άνθρωπε, και παντός κακού άξιε. Τουλάχιστον όμως προφυλάξου αυτή τη μέρα πού σου έμεινε, από τις ήμερες σου, πού πέρασες ματαίως, άπρακτες για τα αγαθά, άλλα πλούσιες για τα κακά. Μη ρώτησεις για τον κόσμο, ούτε για την κατάσταση σ’ αυτόν, ούτε για τους μοναχούς ή τις υποθέσεις τους και πώς είναι, ούτε για την ποσότητα της εργασίας τους, και μη φροντίσεις για τίποτε παρόμοιο.

(περισσότερα…)

Ερώτηση. Με ποια δεσμά συγκρατείται ή καρδιά του ανθρώπου ώστε να μη τρέχει προς τα κακά;

Απόκριση. Με την παντοτινή επιδίωξη της σοφίας και την αφοσίωση στα διδάγματα περί της ζωής. Άλλος ισχυρότερος δεσμός από αυτό, για την αταξία της διανοίας, δεν υπάρχει.

Ερώτηση. Ποιο είναι το όριο στην επιδίωξη της σοφίας και με τι τελειοποιείται η μάθηση της;

Απόκριση. Είναι πράγματι αδύνατο να φθάσει κανείς με την πορεία του τούτο το όριο, αφού ακόμα και οι ίδιοι οι άγιοι είναι ελλιπείς, σχετικά με αυτήν την τελειότητα. Διότι ή οδοιπορία της σοφίας δεν έχει τέλος. Ανέρχεται πάντως έως το σημείο πού θα ενώσει εκείνον πού την ακολουθεί με τον Θεό. Και τούτο είναι το σημείο της, ότι ή κατανόηση της είναι απέραντη, διότι ή σοφία είναι ο ίδιος ο Θεός.

(περισσότερα…)

Ερώτηση. Με πόσους και ποιους τρόπους επιτυγχάνει ή ανθρώπινη φύση, την θέα της φύσεως των ασώματων;

Απόκριση. Κατά τρεις τρόπους [1] υποπίπτει στην αίσθηση της ανθρώπινη φύσης, ή κατανόηση και θέαση κάθε φύσεως ασύνθετης και λεπτής των πνευματικών σωμάτων.

Ή με παχιά υπόσταση και με ουσία,
ή με λεπτή υπόσταση, χωρίς ουσία,
ή με αληθινή θέα πού είναι ή ουσιώδης θεωρία.

Στην πρώτη περίπτωση τον λόγο έχουν οι αισθήσεις,
στην δεύτερη βλέπει ή ψυχή εν μέρει,
στην τρίτη βλέπει ή δύναμη της φύσης της διανοίας.

Στο ένα από αυτά εξουσία έχει ή θέληση και ή διάνοια, στο άλλο η θέληση μαζί με την ψυχική λειτουργία, στο άλλο το σώμα με το όποιο είναι συντεθειμένη η ψυχή. Ή θέληση είναι ή πρώτη αιτία σε όλα και όλα αυτά είναι γεννήματα του αυτεξουσίου, αν  και όταν χρειάζεται, ησυχάζουν και το αυτεξούσιο και το θέλημα, εφ’ όσον λειτουργεί και ισχύει ή ενέργεια και ο κάθε τρόπος παρουσιάζεται μόνος, χωρίς την θέληση και την γνώση του υποκειμένου πού δέχεται τις εντυπώσεις. Διότι οι αισθήσεις είναι δεκτικές όλων των συμβεβηκότων, χωρίς την θέληση.

(περισσότερα…)

Ερώτηση. Τι είναι η κατά φύσιν κατάσταση της ψυχής Τι είναι η παρά φύσιν και τι η υπέρ φύσιν;

Απόκριση. Ή κατά φύσιν κατάσταση της ψυχής, είναι γνώση των κτισμάτων του Θεού, των αισθητών και των νοητών. Η υπέρ φύσιν είναι ή κίνηση από την θεωρία της θεότητας. Η παρά φύσιν είναι ή κίνηση μέσα στα πάθη.

Όπως λέει ο θείος και Μέγας Βασίλειος, όταν ή ψυχή βρεθεί κατά φύσιν, ζει επάνω, ενώ όταν βρεθεί έξω από την φύση, είναι κάτω στη γη. Όταν είναι επάνω, είναι απαθής, όταν όμως κατέβει ή φύση από την τάξη της, τότε τα πάθη βρίσκονται μέσα της.

(περισσότερα…)

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος

Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώ­πους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έ­τσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρού­εις δηλαδή επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμηση του. Και ενώ εσύ θα τον παρακα­λείς, αυτός θα σε ακούσει…

(περισσότερα…)

Λένε γιὰ τὸν μακάριο Ἀντώνιο, ὅτι ποτέ δὲν σκέφθηκε νὰ κάνει κάτι, πού νὰ ὠφελεῖ τὸν ἑαυτὸ του περισσότερο ἀπὸ τὸν πλησίον του. Κι αὐτό, γιατί πίστευε πὼς τὸ κέρδος τοῦ πλησίον του εἶναι γι’ αὐτὸν ἄριστη ἐργασία.

Καὶ πάλι εἶπαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Ἀγάθωνα, ὅτι ἔλεγε πὼς «ἤθελα νὰ βρῶ ἕνα λεπρὸ καὶ νὰ πάρω τὸ σῶμα του καὶ νὰ τοῦ δώσω τὸ δικό μου».

Εἶδες τέλεια ἀγάπη; Καὶ πάλι, ἂν εἶχε κάποιο πράγμα χρήσιμο, δὲν ἄντεχε νὰ μὴν ἀναπαύσει μ’ αὐτὸ τὸν πλησίον του. Εἶχε κάποτε μιά σμίλη γιὰ νὰ κόβει τὶς πέτρες. Ἦρθε λοιπὸν ἕνας ἀδελφὸς κοντά του καί, ἐπειδὴ τὴν εἶδε καὶ τὴ θέλησε, δὲν τὸν ἄφησε νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ κελλὶ του χωρὶς αὐτή.

(περισσότερα…)

Σπεῖρε τὴν ἐλεημοσύνη μὲ ταπείνωση καὶ θὰ θερίσεις τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ τὴν ἡμέρα πού θὰ σὲ κρίνει. Ποιὰ ἁμαρτήματα σὲ ἔκαναν νὰ χάσεις τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ; Ἀπ’ αὐτὰ νὰ θεραπευθεῖς γιὰ νὰ τὴν ἀποκτήσεις. Ἔχασες τὴ σωφροσύνη; Δὲν δέχεται ἀπὸ σένα ὁ Θεὸς τὴν ἐλεημοσύνη, ἐνόσω ἐπιμένεις στὴν πορνεία. Διότι ὁ Θεὸς ἀπὸ σένα θέλει τὸν ἁγιασμὸ τοῦ σώματος.

Ὁ πραγματικὸς ἐλεήμων.

Ὁ ἐλεήμων νὰ δίνει ἐλεημοσύνη ἀπ’ αὐτὰ πού ὁ ἴδιος ἀπέκτησε, μὲ τὸ δικό του μόχθο καὶ πόνο, καὶ ὄχι ἀπ’ αὐτὰ πού κέρδισε μὲ τὸ ψέμα καὶ τὴν ἀδικία καὶ μὲ πονηριές. Ἕνας ἅγιος ἄνθρωπος εἶπε:
– Ἂν θέλεις νὰ σπείρεις τὴν ἀγάπη σου στοὺς φτωχούς, νὰ σπείρεις ἀπὸ τὰ δικά σου. Ἂν πάλι θέλεις νὰ σπείρεις ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ τῶν ξένων, πού ἀπέκτησες ἄδικα, νὰ γνωρίζεις ὅτι θὰ γίνουν γιὰ σένα πιὸ πικρὰ ἀπὸ τὰ ἀγριόχορτα.

(περισσότερα…)

Ο Θεός αγαπά τόσο πολύ τους ταπεινούς, όπως τα Σεραφείμ!

 *

Ω αγάπη! Μακάριος είναι εκείνος, που βρήκε εσένα, το λιμάνι κάθε χαράς!

*

(περισσότερα…)

1 Ούτε οι δαίμονες, ούτε τα θηρία που βλάπτουν τους ανθρώπους, ούτε οι κακοί άνθρωποι μπορούν να εκπληρώσουν το θέλημά τους, ώστε να αφανίσουν και να καταστρέψουν τους άλλους, αν δεν το επιτρέψει ο Θεός, που κυβερνά τον κόσμο, και αν δεν ορίσει μέχρι πιο σημείο μπορούν να βλάψουν.

Γιατί ο Θεός δεν επιτρέπει να ενεργούν με απεριόριστη ελευθερία, γιατί αν γινόταν αυτό, δε θα μπορούσε να επιβιώσει κανένα ζωντανό πλάσμα. Ο Κύριος δεν αφήνει τα κτίσματά του να τα πλησιάσει η δύναμη των δαιμόνων και των κακών ανθρώπων και να τα βλάψουν κατά το θέλημά τους.

(περισσότερα…)

Ἡ ἀγάπη εἶναι καρπὸς προσευχῆς.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μέσα μας ἀπὸ τὴ συνομιλία μαζί του.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι παράδεισος.

(περισσότερα…)