Μπορείτε να διαβάσετε ή να κατεβάσετε (download) το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Η νοερά άθλησις – Συλλογή διδασκαλιών των Αγίων Πατέρων και πεπειραμένων ασκητών περί της προσευχής του Ιησού Χριστού.

Ὅποιος στερεῖται τῆς νοερᾶς προσευχῆς, καμιά ἄλλη προσευχὴ δέν κατέχει ὀρθῶς. Μόνον ἡ νοερὰ προσευχὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ προσευχὴ καὶ ἡ περισσότερο εὐάρεστη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

΄Η νοερὰ προσευχὴ πρέπει νὰ ἀποτελέσει τὴν ψυχὴν τοῦ οἰκιακοῦ ἐκκλησιαστικοῦ εὐχολογίου. Ἐφ᾽ ὅσον ὅμως στοὺς δι᾽ εὐχολογίων προσευχόμενους, δὲν συνοδεύεται ἡ προσευχή τους μὲ τήν νοερὰ, αὐτή ἔχει μόνον ὄψη προσευχῆς, χωρὶς νὰ εἶναι τέτοια. Διότι τί εἶναι προσευχή;

Προσευχὴ εἶναι ἀναφορὰ πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ νοὸς καὶ τῆς καρδιᾶς, πρὸς δοξολογίαν, πρὸς εὐχαριστίαν στόν Θεό καὶ πρὸς αἴτησιν παρ᾽ αὐτοῦ ἀναγκαίων πνευματικῶν ἀγαθῶν.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να κατεβάσετε (download) το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Η νοερά άθλησις – Συλλογή διδασκαλιών των Αγίων Πατέρων και πεπειραμένων ασκητών περί της προσευχής του Ιησού Χριστού.

Ὁ νοῦς ἀφοῦ ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεὸ διὰ μέσου τῆς πίστεως, καὶ γνωρίσει διὰ μέσου τῆς πράξεως τῶν ἀρετῶν, καὶ ἀξιωθεῖ νὰ τὸν βλέπει διὰ μέσου τῆς θεωρίας, βλέπει θεάματα θαυμαστὰ καὶ παράδοξα. Διότι φωτίζεται ὅλος, καὶ γίνεται σὰν φῶς, καὶ δὲν δύναται νὰ νοεῖ, ἢ νὰ λέει ἐκεῖνα ὁποὺ βλέπει. Ὅτι αὐτὸς ὁ νοῦς εἶναι φῶς, καὶ βλέπει τὸ φῶς τῶν πάντων, δηλαδή τὸν Θεό, καὶ ἐκεῖνο τὸ φῶς, ὁποῦ βλέπει, εἶναι ζωή, καὶ δίνει ζωὴ σ’ ἐκεῖνον πού τό βλέπει.

Αὐτὸς ὁ νοῦς βλέπει τὸν ἑαυτό του, πὼς εἶναι ἑνωμένος ὁλόκληρος μὲ τὸ φῶς, καὶ παρευθὺς συστέλλεται, καὶ εἶναι καθὼς ἦταν πρὸ τοῦ νὰ τὸ δεῖ. Κατανοεῖ τὸ φῶς ἐκεῖνο μέσα στὴν ψυχή του, καὶ μένει ἐκστατικός, καὶ μένοντας ἐκστατικὸς βλέπει αὐτὸ μακριὰ ἀπὸ λόγου του.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να κατεβάσετε (download) το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Η νοερά άθλησις – Συλλογή διδασκαλιών των Αγίων Πατέρων και πεπειραμένων ασκητών περί της προσευχής του Ιησού Χριστού.

Aὕτη οὖν ἡ θεία προσευχή, ἡ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἐπίκλησις, τό “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησον με”, καὶ προσευχή ἐστι καὶ εὐχὴ καὶ ὁμολογία τῆς πίστεως καὶ Πνεύματος Ἁγίου παρεκτική καὶ δωρεῶν θείων χορηγὸς καὶ κάθαρσις καρδίας καὶ δίωξις δαιμόνων καὶ Χριστοῦ καὶ πνευματικῶν ἐννοιῶν καὶ λογισμῶν θείων πηγὴ καὶ ἁμαρτιῶν ἀπολύτρωσις καὶ ψυχῶν καὶ σωμάτων θεραπευτήριον καὶ φωτισμοῦ θείου χορηγὸς καὶ ἐλέους Θεοῦ βρύοις καὶ ἀποκαλύψεων καὶ μυήσεων θείων ἐν ταπεινώσει βραβευτῆς, καὶ τὸ μόνον σωτήριον, ἐπεί καὶ τὸ σωτήριον φέρει – ἐν αὐτῇ – τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ὄνομα᾽ ὃ δὴ τὸ μόνον ὄνομα ἐστι τὸ ἐπικληθὲν εἰς ἡμᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ᾽ καὶ οὐκ ἔστιν ἐν οὐδενὶ ἄλλῳ σωθῆναι ἡμᾶς, ὥς φησιν ὁ Ἀπόστολος.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να κατεβάσετε (download) το υπόλοιπο βιβλίο εδώ : Η νοερά άθλησις – Συλλογή διδασκαλιών των Αγίων Πατέρων και πεπειραμένων ασκητών περί της προσευχής του Ιησού Χριστού.

Στὴν προσευχὴ ὑπάρχουν διαβαθμίσεις.

Πρῶτος βαθμὸς — προσευχὴ σωματική: συνίσταται κυρίως στὴν ἀνάγνωση, ὀρθοστασία, γονυκλισία. Στὴν προσευχὴ αὐτή, ἡ προσοχὴ διαφεύγει, ἡ καρδία δὲν μετέχει, δὲν ἀκολουθεῖ ἀκριβῶς, διάθεση δὲν ὑπάρχει ὁλοκληρωτική, χρειάζεται ἐδῶ ὑπομονή, κόπος, ἱδρῶτας, Παρὰ ταῦτα θέτεις ὅρο καὶ ἐκτελεῖς προσευχή. Αὕτη ἡ προσευχὴ λέγεται πρακτικὴ ἐξωτερική, δηλαδὴ δι᾽ ἰδίας προσπαθείας μας καὶ μετὰ τοῦ σώματος ἐκτελουμένῃ.

(περισσότερα…)

Ο σκοπός της Χριστιανικής ζωής
Η ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Ο κτηματίας Νικόλαος Μοτοβίλωφ, που το 1831 θεραπεύθηκε θαυματουργικά από σοβαρή ασθένεια με την προσευχή του οσίου Σεραφείμ, απέκτησε την εύνοιά του και αξιώθηκε να συζητήσει πολύ μαζί του γύρω από το Άγιο Πνεύμα.

Το κείμενο που ακολουθεί θεωρώ ότι είναι από τα πιο σημαντικά και διαφωτιστικά για έναν συνειδητό χριστιανό.

Ο σκοπός της ζωής μας

Ήταν Πέμπτη, γράφει ο Μοτοβίλωφ. Ημέρα συννεφιασμένη. το χιόνι στη γη είχε ανεβεί πια 25 πόντους, ενώ από τον ουρανό εξακολουθούσαν να πέφτουν πυκνές νιφάδες, όταν ο πατήρ Σεραφείμ άρχισε να συζητά μαζί μου. με έβαλε να καθίσω στον κορμό ενός δένδρου που μόλις είχε κόψει, και ο ίδιος κάθισε απέναντί μου. Βρισκόμασταν μέσα στο δάσος, κοντά στο ερημητήριο του, πάνω στον λόφο που κατέληγε στις όχθες του ποταμού Σάρωφκα.

(περισσότερα…)

Μόλις ὅμως ἀποσκίρτησε ὁ νοῦς τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό, ἀρχίσαν οἱ ἄνθρωποι νὰ καταπίπτουν κατὰ τὴν σκέψη καὶ τὴν κρίση. Κατὰ πρῶτον, τὴν τιμὴν ποὺ ἀνήκει στὸν Θεὸ τὴν ἀπέδωσαν στὸν οὐρανό, στὸν ἥλιον, στὴ σελήνη καὶ στὰ ἄστρα, πιστεύοντας ὅτι ἐκεῖνα ὄχι μόνον εἶναι θεοὶ, ἀλλά εἶναι καὶ αἱ αἰτίες ποὺ προεκάλεσαν τὰ ἄλλα ποὺ εἶναι μετὰ ἀπὸ αὐτά.

Ἔπειτα κατεβαίνοντας ἀκόμη περισσότερο στίς σκοτεινές σκέψεις, ὀνόμασαν θεοὺς τὸν αἰθέρα, τὸν ἀέρα, καὶ ὅσα εὑρίσκονται ἐντὸς τοῦ ἀέρος. Προκόπτοντας στὰ κακά, ἤδη ἐξύμνησαν ὡς θεοὺς καὶ τὰ στοιχεῖα καὶ τὰ ἀρχικὰ συστατικὰ τῶν σωμάτων, δηλαδὴ τὴν θερμή, τὴν ψυχρή, τὴν ξηρή καὶ τὴν ὑγρή οὐσία [1].

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα αποσπάσματα από το βιβλίο εδώ: Βαρσανούφιου και Ιωάννου. Κείμενα διακριτικά και ησυχαστικά. (Ερωταποκρίσεις).

Βαρσανούφιου και Ιωάννου ερωταποκρίσεις. Τόμος Α΄

58

Ἀφοῦ δέχτηκε ὁ ἀββᾶς Παῦλος αὐτή τήν ἐπιστολή, τοῦ ἔστειλε ὡς ἀπάντηση τά ἐξῆς:

Πάτερ καί δέσποτα, συγχώρεσε με, γιά τόν Κύριο, καί εὔχου γιά μένα. Ὅσο γιά τή λύπη μου καί τήν ταραχή μου, τό γνωρίζεις, δέσποτα μου, ὅτι προέρχονται ἀπό τό διάβολο, διότι ἐγώ ἀπό παιδί ἔλαβα τήν πίστη τῶν ἁγίων τριακοσίων δεκαοκτώ θεοφόρων Πατέρων καί οὐδέποτε δέχτηκα ἄλλη διδασκαλία, ἐκτός ἀπ᾽ αὐτή. Καί ὅμως εἶμαι ταραγμένος.

(περισσότερα…)

Ἰησοῦ Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησόν με. Νά εἶσαι τροφὴ καὶ ποτὸ τῆς ψυχῆς μου. Νά εἶσαι πηγὴ γιά τή διψῶσα ψυχή μου. Νά εἶσαι τὸ φῶς γιά τη σκοτισμένη ψυχή μου. Νά εἶσαι παρηγοριά μέσα στίς θλίψεις μου. Νά εἶσαι ἀγαλλίαση στή λύπη μου. Νά εἶσαι λύτρωση στήν αἰχμαλωσία μου. Νά εἶσαι εἰρήνη καὶ ἡσυχία ἔναντι τῆς κακῆς συνειδήσεώς μου.

Νά εἶσαι σοφία ἔναντι τῆς ἀφροσύνης μου. Νά εἶσαι προστάτης ἔναντι τῶν συκοφαντῶν μου. Νά εἶσαι δικαιοσύνη ἔναντι τῶν ἁμαρτιῶν μου. Νά εἶσαι ἁγιασμὸς ἔναντι τῆς ἀκαθαρσίας μου. Νά εἶσαι νίκη ἔναντι τῶν ἐχθρῶν μου. Νά εἶσαι ἀσπίδα ἔναντι τῶν διωκόντων με. Νά εἶσαι εἰρηνοποιὸς ἔναντι τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ. Νά εἶσαι θυσία γιά τὶς ἁμαρτίες μου. Νά εἶσαι ἰσχύς μου στήν ἀδυναμία μου. Νά εἶσαι ζωὴ ἔναντι τοῦ θανάτου μου. Νά εἶσαι συμβουλὴ ἔναντι τῆς ἀγνοίας μου.

(περισσότερα…)

Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· εἶναι καλὸ νὰ διακηρύττουμε σὲ ὅλους τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ φανερώνουμε στοὺς πλησίον μας τὴν εὐσπλαχνία καὶ τὴν ἀνείπωτη ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς. « Ἐγὼ λοιπόν, καθὼς τὸ βλέπετε, μήτε νηστεῖες ἔκανα, μήτε ἀγρυπνίες, μήτε χαμαικοιτίες, ἀλλὰ μόνο ταπεινώθηκα καὶ ὁ Κύριος σύντομα μὲ ἔσωσε», λέει ὁ θεῖος Δαβίδ. Καὶ μπορεῖ κανεὶς νὰ πεῖ πολὺ πιὸ σύντομα: «Μόνο πίστεψα, καὶ μὲ δέχτηκε ὁ Κύριος».

Ἐπειδὴ πολλὰ εἶναι αὐτὰ πού μᾶς ἐμποδίζουν ν΄ ἀποκτήσουμε τὴν ταπείνωση, νὰ βροῦμε ὅμως τὴν πίστη δὲν μᾶς ἐμποδίζει τίποτε. Γιατί ἂν τὸ θελήσουμε ὁλόψυχα, εὐθὺς ἐνεργεῖ μέσα μας ἡ πίστη, ἀφοῦ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ καὶ φυσικὸ προσόν, ἂν καὶ ὑπόκειται στὴν αὐτεξουσιότητα τῆς προαιρέσεώς μας. Γι΄ αὐτὸ ἀκόμη καὶ οἱ Σκύθες καὶ οἱ βάρβαροι πιστεύουν ὁ ἕνας τὰ λόγια τοῦ ἄλλου. Καὶ γιὰ νὰ σᾶς δείξω στὴν πράξη τὴν ἐνέργεια τῆς ἐνδιάθετης πίστεως καὶ νὰ βεβαιώσω ὅσα εἶπα, ἀκοῦστε νὰ σᾶς διηγηθῶ κάτι πού ἄκουσα ἀπὸ κάποιον πού δὲν ψεύδεται.

(περισσότερα…)

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, εἶναι ἡ πλέον ἴσως δημοφιλὴς ἱερὰ Ἀκολουθία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τῇ ἁγίᾳ καὶ Μεγάλῃ Τεσσαρακοστῇ, ἑκάστῃ Παρασκευῇ τῶν πέντε ἑβδομάδων τῶν Νηστειῶν, ἀναγινώσκεται τὸ Μικρὸν Ἀπόδειπνον μετὰ τοῦ Κανόνος τοῦ Ἀκαθίστου καὶ ἀνὰ μία αἱ στάσεις τῶν Οἴκων (Χαιρετισμῶν) τῆς Θεοτόκου, -πλὴν τῆς Ε´ ἑβδομάδος, ὁπότε καὶ ἀναγινώσκονται ὅλαι αἱ στάσεις- κατὰ τὴν ὡς ἕπεται τάξιν.

Εἶτα ἄρχονται οἱ Χοροὶ ψάλλοντες τὸν Κανόνα τῆς Θεοτόκου, οὗ ἡ ἀκροστιχίς·
Χαρᾶς δοχεῖον, σοὶ πρέπει χαίρειν μόνῃ. Ἰωσήφ.
Ποίημα Ἰωσὴφ τοῦ Ὑμνογράφου.

ᾨδὴ α´. Ἦχος δ´. Ὁ Εἱρμός.

Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται πνεύματος,
καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι Μητρί·
καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρίζων,
καὶ ᾄσω γηθόμενος, ταύτης τὰ θαύματα. (δίς)

Θὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ αὐτὸ θὰ γεμίσῃ ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ θὰ εἴπω λόγους (ἐγκωμιαστικοὺς) πρὸς τὴν Βασίλισσαν Μητέρα (τοῦ Κυρίου)· καὶ θὰ μὲ ἴδουν νὰ πανηγυρίζω μὲ λαμπρότητα, καὶ θὰ ἀνυμνήσω γεμᾶτος ἀπὸ εὐφροσύνην τὰ θαυμαστὰ μεγαλεῖα, τῶν ὁποίων αὕτη ἠξιώθη.

(περισσότερα…)