Ἀλ. Λυκοῦργος (1871) – Λόγος πανηγυρικὸς εἰς τὴν 50ετηρίδα τοῦ ἀγῶνος καὶ τὴν ἀνακομιδὴν τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε´

Τίς ἡ νεκροφόρος αὕτη λάρναξ, περὶ τὴν ὁποίαν συνωθεῖται ἁπανταχόθεν τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἀνατολῆς ἀχανὴς συρρεύσας καὶ μυριάριθμος ὁ πανελλήνιος οὗτος λαός; ἐὰν ἐπίσημον ξένον ἡ Ἑλλὰς ὑποδέχεται ζῶντα, πόθεν τὰ σημεῖα τοῦ πένθους; Καὶ ἐὰν νεκρὸν μέγαν συνῆλθε νὰ κηδεύσῃ τὸ πανελλήνιον, πόθεν ἡ θυμήρης καὶ εὐφρόσυνος ἀγαλλίασις, ἡ διὰ τῆς πενθίμου συγκινήσεως ἐξαστράπτουσα εἰς τὰ ὄμματα πάντων; Ἢ μήπως ἐκ τῶν παραλίων ἐκείνων, ὅπου, διαφυγοῦσα τὸν πέλεκυν τῆς σφαγῆς, διεσώθη τοσάκις νέα Ἰφιγένεια ἡ Ἑλλάς, μετεκόμισεν Ἕλληνά τινα, πρὸ πολλοῦ ἀποδημοῦντα, εἰς τὸ πάτριον ἔδαφος τὸ ἀτμήλατον σκάφος; ἀλλὰ τότε τις ὁ παράδοξος οὖτος θαλασσοπόρος ὅστις ἀποχαιρετῶν ἐσχάτως τὰς διὰ τὴν νέαν Ἑλλάδα εὐξείνους ἀληθῶς τοῦ Πόντου ἀκτάς, συγκινεῖ βαθέως ὁλόκληρον τὸν χριστιανικὸν τῆς Ἀνατολῆς κόσμον ἀπὸ τοῦ Νέβα μέχρι τοῦ Εὐρώτα, ὅστις, καὶ νεκρός, ἐγγίσας, σείει καὶ κλονεῖ τὸ ἔδαφος τῆς Ἑλλάδος ἁπάσης, καὶ τὸν ὁποῖον ἐξῆλθε νὰ ὑποδεχθῇ πεζὴ καὶ ἀσκεπὴς ἡ πρωτεύουσα τοῦ Ἑλληνικοῦ βασιλείου;

(περισσότερα…)